• Ишаъё 2:3, 4
    Китоби Муқаддас — Тарҷумаи Дунёи Нав

    •  3 Халқҳои зиёде омада, мегӯянд:

      «Биёед ба кӯҳи Яҳува,

      Ба хонаи Худои Яъқуб, бароем.+

      Ӯ роҳҳои худро ба мо таълим медиҳад

      Ва мо бо роҳҳои ӯ равона мешавем»,+

      Зеро шариат* аз Сион

      Ва каломи Яҳува аз Ерусалим мебарояд.+

       4 Он вақт ӯ дар миёни халқҳо доварӣ мекунад

      Ва ба мардумони зиёд дастур медиҳад.

      Он гоҳ онҳо аз шамшерҳои худ позаҳо*

      Ва аз найзаҳои худ каҷкордҳо* месозанд.+

      Халқе бар халқе шамшер намекашад

      Ва онҳо дигар ҷангро таълим намегиранд.+

  • Ишаъё 11:6–9
    Китоби Муқаддас — Тарҷумаи Дунёи Нав

    •  6 Дар он вақт гургу барра бо ҳам хоҳанд буд+

      Ва паланг бо бузғола хоҳад хобид,

      Гӯсолаву шеру чорпои парворӣ якҷо хоҳанд буд*+

      Ва писари хурдакаке онҳоро ҳар сӯ хоҳад бурд.

       7 Гов ва хирс бо ҳам хоҳанд чарид,

      Бачаҳои онҳо бо ҳам хоҳанд хобид

      Ва шер мисли буққа коҳ хоҳад хӯрд.+

       8 Тифли ширмак бар хонаи мори кубро бозӣ хоҳад кард

      Ва кӯдаке, ки аз сина ҷудо кардаанд, ба лонаи мори заҳрнок даст дароз хоҳад кард.

       9 Онҳо дар тамоми кӯҳи муқаддаси ман+

      Бадие намекунанд ва зараре намерасонанд,+

      Зеро замин аз дониши Яҳува пур мешавад,

      Чуноне ки баҳр пур аз обҳост.+

  • Мико 4:2
    Китоби Муқаддас — Тарҷумаи Дунёи Нав

    •  2 Халқҳои зиёде омада, мегӯянд:

      «Биёед ба кӯҳи Яҳува

      Ва ба хонаи Худои Яъқуб бароем.+

      Ӯ роҳҳои худро ба мо таълим медиҳад

      Ва мо бо роҳҳои ӯ равона мешавем»,

      Зеро шариат* аз Сион

      Ва каломи Яҳува аз Ерусалим мебарояд.