3 Овози Яҳува бар обҳо шунида мешавад.

24 Сипас ман садои болҳояшонро шунидам, ки мисли шувваси обҳо, мисли садои Худои Тавоно*, буд.+ Садои ҳаракаташон мисли садои лашкаре буд. Вақте онҳо меистоданд, болҳояшонро мефуроварданд.

28 Эй Падар, номи худро ҷалол деҳ». Он гоҳ садое+ аз осмон омад: «Ҷалол додаам ва боз ҷалол медиҳам».+

29 Мардуме, ки дар он ҷо истода буданд, инро шунида гуфтанд, ки ин ғурриши раъд буд. Баъзеҳо бошанд, гуфтанд: «Бо ӯ фариштае гап зад».