17 Худо ба ин чор ҷавон* дониш ва фаҳмиши ҳар навъ хат ва хирадро ато кард. Ба Дониёл бошад, фаҳмиши ҳама гуна рӯъёҳо ва хобҳо ато шуда буд.+

20 Дар ҳар масъалае, ки подшоҳ аз онҳо мепурсид ва ҳалли он хираду фаҳмиш металабид, маълум мешуд, ки онҳо аз тамоми коҳинони ҷодугар ва афсунгароне,+ ки дар мамлакати ӯ буданд, даҳ маротиба беҳтаранд.

3 Дониёл аз дигар вазирон ва шаҳрбонон фарқ карда меистод, зеро ӯ соҳиби ақлу заковати олидараҷа* буд,+ ва подшоҳ ният дошт, ки ӯро сарбаланд гардонда бар тамоми мамлакат таъйин намояд.