11 Эй Яҳува, бузургӣ,+ қудрат,+ зебоӣ ва шукӯҳу шавкат+ аз они туст, зеро ҳар он чӣ дар осмону замин аст, аз они туст.+ Подшоҳӣ аз туст, эй Яҳува,+ ва ту худро бар ҳама сарвар гузоштаӣ.

13 Ӯ соҳиби хирад ва қудрат аст.+

Маслиҳат ва фаҳмиш аз ӯст.+

17 «Ё Яҳува, Парвардигоро! Ту осмону заминро бо қувваи бузург ва бозуи тавонои худ сохтаӣ.+ Ҳеҷ коре нест, ки барои ту душвор бошад. 18 Ту ба ҳазорҳо меҳру вафо мекунӣ, аммо фарзандонро аз оқибати талхи гуноҳи падарон эмин намедорӣ.+ Ту Худои ҳақиқӣ, бузург ва тавоно ҳастӣ ва номи ту, Яҳува, Худои лашкарҳост. 19 Ниятҳои ту беҳамто ва корҳоят бузург аст.+ Чашмонат ҳама роҳҳои одамизодро мушоҳида мекунад,+ то ба ҳар кас аз рӯйи роҳу рафтораш подош диҳӣ.+