6 Вақте ки Исо дар Байт-Ҳинӣ, дар хонаи Шимъӯни махавӣ+ 7 дар сари дастархон менишаст, зане бо кӯзачае*, ки равғани хушбӯйи қиматбаҳо дошт, назди Исо омада, равғани онро ба сари ӯ рехт. 8 Шогирдон инро дида ба ғазаб омаданд ва гуфтанд: «Исрофкорӣ чӣ даркор? 9 Охир, ин равғанро бо пули калон фурӯхта, ба камбағалон тақсим кардан мумкин буд!»

2 Дар он ҷо барои Исо хӯроки шом тайёр карданд. Марто ба меҳмонон хизмат мекард+ ва Лаъзор ҳамроҳи дигарон бо Исо дар сари дастархон нишаста буд. 3 Он гоҳ Марям тахминан 300 грамм* равғани тозаи хушбӯй ва қиматбаҳоеро, ки аз нардсунбул буд, гирифта, ба пойҳои Исо рехт ва бо мӯяш хушконид. Бӯйи он равғани атрафшон хонаро пур кард.+ 4 Вале яке аз шогирдон — Яҳудои Исқарют,+ ки ба Исо хиёнат карданӣ буд, гуфт: 5 «Ин равғани хушбӯйро ба 300 динор* фурӯхта, ба камбағалон тақсим кардан беҳтар набуд?»