22 Вақте ки онҳо якҷоя дар Ҷалил буданд, Исо ба шогирдонаш гуфт: «Фарзанди одам ба дасти душманонаш супурда мешавад+ 23 ва онҳо ӯро мекушанд, лекин дар рӯзи сеюм ӯ зинда мешавад».+ Шогирдон инро шунида сахт зиқ шуданд.

31 Ӯ шогирдонашро таълим дода мегуфт: «Фарзанди одам ба дасти душманонаш супурда мешавад ва онҳо ӯро мекушанд,+ лекин кушта шавад ҳам, баъди се рӯз зинда мешавад».+ 32 Аммо онҳо суханони ӯро нафаҳмиданд ва ҷуръат накарданд, ки аз ӯ чизе бипурсанд.

31 Сипас ӯ 12 расулашро як сӯ бурда, гуфт: «Дар Ерусалим, ки ба он ҷо равонаем, ҳамаи суханоне, ки ба воситаи пайғамбарон дар бораи Фарзанди одам навишта шудаанд, ба амал меоянд.+ 32 Ӯ ба дасти халқҳои дигар супорида мешавад+ ва онҳо ӯро мазоқу масхара мекунанд,+ озору дашном медиҳанд ва ба рӯяш туф мекунанд+ 33 ва, баъд аз он ки ӯро бо қамчин мезананд, ба қатл мерасонанд,+ лекин ӯ дар рӯзи сеюм зинда мешавад».+