28 Яҳудӣ на он касест, ки дар намуд чунин аст,+ ва хатна на он чизест, ки дар ҷисм намоён аст,+ 29 балки яҳудӣ онест, ки дар ботин чунин аст,+ ва хатнаи ӯ дар дил ба воситаи рӯҳ аст,+ на ба воситаи шариати навишта.+ Чунин шахсро на одамон, балки Худо таърифу таҳсин мекунад.+

7 ва на ҳамаи онҳое, ки аз насли Иброҳиманд,+ фарзандони ӯ мебошанд, балки, чуноне ки гуфта шудааст, «насле, ки ман ба ту ваъда кардаам, аз Исҳоқ ба дунё меояд».+ 8 Ҳамин тавр, на ҳамаи фарзандони Иброҳим, дар асл, фарзандони Худо ҳастанд.+ Насл танҳо онҳое ҳисоб меёбанд, ки мувофиқи ваъда+ таваллуд шудаанд.

7 Шумо, албатта, медонед, ки аҳли имон писарони Иброҳиманд.+

29 Ғайр аз ин, агар шумо аз они Масеҳ бошед, пас, дар ҳақиқат, насли Иброҳим ҳастед,+ ворисонед+ мувофиқи ваъда.+