5 Акнун бошад, эй Падар, маро назди худ бо он ҷалоле, ки пеш аз пайдоиши ҷаҳон* дар наздат доштам, ҷалол деҳ.+

6 Ҳарчанд ӯ дар сурати Худо буд,+ ҳатто фикри ба мавқеи Худо дастдарозӣ кардан, яъне ба ӯ баробар шуданро, намекард.+ 7 Баръакс, ӯ худро аз ҳама чиз маҳрум сохта, ба сурати ғулом даромад+ ва мисли одамон гашт.+

15 Ӯ сурати Худои нонамоён+ ва аввалин офаридааш* мебошад,+ 16 зеро ба воситаи ӯ ҳамаи чизҳои дигар дар осмону замин офарида шудаанд, ҳам чизҳои намоёну ҳам чизҳои нонамоён,+ хоҳ тахтҳо бошанд, хоҳ ҳокимиятҳо, хоҳ ҳукуматҳо ва хоҳ қудратҳо. Ҳамаи чизҳои дигар ба воситаи ӯ ва барои ӯ офарида шудаанд.+ 17 Ӯ пеш аз ҳама чиз вуҷуд дошт+ ва ҳама чизи дигар ба воситаи ӯ ба вуҷуд омад,