2 боре, шабона, назди Исо омада,+ гуфт: «Устод,+ мо медонем, ки ту муаллим аз ҷониби Худо ҳастӣ, зеро муъҷизаҳоеро,+ ки ту нишон медиҳӣ, танҳо касе ба амал оварда метавонад, ки Худо бо ӯст».+

36 Вале ман шаҳодате дорам, ки аз шаҳодати Яҳё бузургтар аст, зеро корҳое, ки Падарам анҷом додани онҳоро ба ман супурдааст, яъне ин корҳое, ки ба ҷо меорам, аз он шаҳодат медиҳанд, ки маро Падар фиристодааст.+

38 Вале, агар ба ҷо орам, ба ман бовар накунед ҳам, ақаллан ба корҳоям бовар кунед,+ то боз ҳам бифаҳмеду бидонед, ки ману Падар якдил ҳастем».+

10 Ё бовар намекунӣ, ки Падар бо ман якдил асту ман бо Падар?+ Суханоне, ки ман ба шумо мегӯям, аз пеши худ намегӯям,+ балки Падар, ки бо ман якдил аст, ба воситаи ман корҳои худро ба амал меорад.

22 Эй мардони Исроил, ба ин суханон гӯш диҳед: Худо ба воситаи Исои носирӣ дар байни шумо корҳои бузург ва аломату муъҷизаҳо ба амал оварда, кушоду равшан нишон дод, ки Исо фиристодаи ӯст,+ чуноне ки худи шумо низ инро медонед.