18 Аз фарзандони халқи худ қассос нагир+ ва нисбати онҳо ба дил кина нагир. Ёри худро мисли худ дӯст дор.+ Ман Яҳува ҳастам.

12 Амри ман ин аст: чуноне ки ман шуморо дӯст медорам, шумо низ якдигарро дӯст доред.+

9 Дар хусуси муҳаббати бародарона бошад,+ ҳоҷат нест, ки ба шумо чизе нависем, зеро худи шумо аз Худо таълим гирифтаед, ки якдигарро дӯст доред.+

8 Агар шумо шариати шоҳонаро, ки дар Навиштаҳо омадааст, иҷро кунед, яъне мувофиқи амри «ёри худро мисли худ дӯст дор»+ амал намоед, кори хубе мекунед.

22 Акнун ки шумо ба дониши ростӣ итоат карда худро барои бародардӯстии самимӣ+ пок гардондаед, якдигарро аз сидқи дил дӯст доред.+

14 Мо медонем, ки пеш мурда будем, лекин ҳоло зиндаем,+ зеро бародаронамонро дӯст медорем.+ Касе, ки бародаронашро дӯст намедорад, то ҳол мурда аст.+