24 Эй Падар, мехоҳам касони ба ман додаат дар он ҷое, ки ман ҳастам, бо ман бошанд+ ва ҷалолеро, ки ба ман ато намудаӣ, бубинанд, зеро ту маро пеш аз бунёди олам* дӯст доштаӣ.+

17 Агар фарзандони Худо бошем, ворисон низ ҳастем — ворисони Худо ва ҳаммеросони+ Масеҳ, ба шарте ки бо ӯ азобу уқубат кашем,+ то бо ӯ ҷалол ҳам ёбем.+

23 Ман дар миёни ин ду чиз мондаам: аз як тараф, мехоҳам озод гашта, бо Масеҳ бошам,+ зеро ин, бешубҳа, беҳтар аст,+

16 Худи Ҳазратамон карнайи Худо дар даст бо овози сарвари фариштагон+ фармон дода, аз осмон мефарояд ва он гоҳ онҳое, ки то дами марг ба Масеҳ вафодор монданд, аввалин шуда зинда мешаванд.+ 17 Сипас, он нафароне аз мо, ки дар вақти ҳузури Ҳазратамон зиндагӣ мекунанд, дар абрҳо боло бурда мешаванд,+ то ба онҳо ҳамроҳ шаванд ва бо Ҳазратамон дар осмон вохӯранд;+ ҳамин тавр мо ҳамеша ҳамроҳи Ҳазратамон хоҳем буд.+