26 Аммо Петрус ӯро аз ҷояш хезонда, гуфт: «Бархез, ман ҳам мисли ту як одамам».+

28 Петрус ба онҳо гуфт: «Шумо хуб медонед, ки барои яҳудӣ бо касе, ки аз халқи дигар аст, сарукор доштан ё ба вай наздик шудан раво нест.+ Аммо Худо ба ман нишон дод, ки ман набояд касеро ҳаром ё нопок шуморам.+

2 Вақте Петрус ба Ерусалим омад, тарафдорони хатна+ ӯро танқид карда* 3 гуфтанд: «Ту ба хонаи бехатнагон даромада, бо онҳо хӯрок хӯрдӣ».