19 Ман бо шумо бо мисолҳои одии одамӣ гап мезанам, зеро фикрронии шумо сусту нафсонист; чи тавре ки шумо узвҳои худро ғуломи нопокиву бадкорӣ карда, ба корҳои бад даст мезадед, ҳамон тавр акнун узвҳоятонро ғуломи росткорӣ созед, то рафторатон пок бошад,+

3 Хости Худо ин аст, ки шумо поку муқаддас бошед+ ва ба зино* даст назанед.+ 4 Ҳар яки шумо бояд бидонед, ки чӣ тавр ҷисми* худро саришта кунед,+ то муқаддасу+ баобрӯ бошед

10 Мувофиқи ҳамин «хост»+ мо ба воситаи қурбонии бадани Исои Масеҳ як бор ва барои ҳамеша муқаддас гаштем.+