2 Агар онҳо ба ту бигӯянд: “Ба куҷо равем?”, ба онҳо бигӯ: “Яҳува чунин мегӯяд:

Ҳар кӣ ба касалии марговар маҳкум гаштааст — ба касалии марговар!

Ҳар кӣ ба шамшер маҳкум гаштааст — ба шамшер!+

Ҳар кӣ ба гушнагӣ маҳкум гаштааст — ба гушнагӣ!

Ҳар кӣ ба асирӣ маҳкум гаштааст — ба асирӣ!”+

3 Ман бар онҳо чор балоро* таъйин мекунам,+— мегӯяд Яҳува,— шамшерро, то онҳоро бикушад, сагонро, то онҳоро кашола карда баранд, ва парандагони осмону ҷонварони саҳроро, то онҳоро фурӯ баранду нобуд созанд.+

21 Парвардигор Яҳува чунин мегӯяд: “Пас, вақте ман ин чор ҷазо:+ шамшер, гушнагӣ ва даррандагону ваборо,+ бар Ерусалим бифиристаму одаму ҳайвонро аз он нест кунам,+ ҳолаш аз ин ҳам бадтар мешавад.