Ҳизқиёл
9 Сипас ман шунидам, ки ӯ бо овози баланд чунин гуфт: «Бигзор онҳое, ки шаҳрро ҷазо доданиянд, ҳар яке бо яроқи марговар биёяд».
2 Ман шаш нафареро дидам, ки аз сӯйи дарвозаи боло,+ ки рӯ ба шимол буд, меомаданд ва ҳар яке яроқи марговар дар даст дошт. Дар байни онҳо марде либоси катон дар тан ва қаламдон дар миён меистод. Онҳо омада, дар пеши қурбонгоҳи мисин+ истоданд.
3 Сипас ҷалоли Худои Исроил+ аз болои каррубиён назди остонаи хона омада, қарор гирифт+ ва Худо марди катонпӯшро, ки дар миён қаламдон дошт, садо кард. 4 Яҳува ба ӯ гуфт: «Бирав ва дар шаҳр, дар Ерусалим, гашта, бар пешонии онҳое, ки аз корҳои нафратовари ин шаҳр+ оҳу нола мекунанд,+ аломат гузор».
5 Пас аз ин ман шунидам, ки ӯ ба дигарон чунин гуфт: «Аз пайи ӯ дар шаҳр гашта, зарба занед. Бигзор чашматон раҳм накунад ва дилатон насӯзад.+ 6 Мӯйсафедон, ҷавонписару ҷавондухтарон, кӯдакон ва занонро несту нобуд кунед,+ аммо ба шахсоне, ки бар пешонияшон аломат доранд, наздик нашавед.+ Ин корро аз муқаддасгоҳи ман сар кунед».+ Он гоҳ онҳо аз пироне, ки дар пеши хонаи Худо меистоданд,+ сар карданд. 7 Сипас ӯ ба онҳо гуфт: «Ин хонаро олуда созед ва саҳнҳоро аз ҷасадҳо пур кунед.+ Биравед!» Онҳо рафтанд ва мардуми шаҳрро низ зарба заданд.
8 Онҳо мардуми шаҳрро зарба заданд, ба тавре ки танҳо ман зинда мондам, ва ман рӯ ба замин афтода, фарёд задам: «Ё Яҳува, Парвардигоро! Оё тамоми ғазабатро ба Ерусалим фурӯ рехта ҳама боқимондагони Исроилро нобуд месозӣ?»+
9 Он гоҳ Худо ба ман гуфт: «Гуноҳи хонадони Исроилу Яҳудо бениҳоят бузург аст.+ Замин аз хунрезӣ+ ва шаҳр аз беадолатӣ пур гаштааст.+ Онҳо мегӯянд: “Яҳува ин заминро тарк кардааст. Яҳува намебинад”.+ 10 Аз ин рӯ чашмам ба онҳо раҳм намекунад ва дилам ба онҳо намесӯзад.+ Ман оқибати рафторашонро бар сарашон меорам».
11 Сипас ман дидам, ки марди катонпӯш, ки дар миён қаламдон дошт, ҷавоб гардонд: «Ҳар он чӣ фармудӣ, ба ҷо овардам».