Забур

103 Эй ҷонам, Яҳуваро ситоиш намо,

Эй тамоми ҳастиям, номи покашро васф бикун.

 2 Эй ҷонам, Яҳуваро ситоиш намо,

Ҳеҷ як корашро фаромӯш накун.+

 3 Ӯ ҳама хатоҳоятро мебахшад+

Ва ҳама бемориҳоятро шифо медиҳад.+

 4 Ӯ ҷонатро аз коми гӯр халос мекунад+

Ва тоҷи меҳру вафо ва некуияшро бар сарат мегузорад.+

 5 Ӯ туро тамоми умр бо чизҳои неку сер мекунад,+

То мисли уқоб қуввати* тоза пайдо кунӣ.+

 6 Яҳува аз рӯйи адлу инсоф амал мекунад+

Ва ба доди ҳамаи ситамкашон мерасад.+

 7 Ӯ роҳҳои худро ба Мӯсо маълум кард+

Ва корҳояшро ба фарзандони Исроил ошкор намуд.+

 8 Яҳува меҳрубону дилсӯз аст,+

Пурсабр* ва пур аз меҳру вафост.+

 9 Айбҷӯйӣ намекунад+

Ва қаҳраш то абад намемонад.+

10 Ӯ бо мо мувофиқи гуноҳҳоямон амал накардааст+

Ва моро мувофиқи хатоҳоямон сазо надодааст,+

11 Зеро, ба андозае ки осмон аз замин баланд аст,

Меҳру вафои ӯ ба тарсгоронаш ба ҳамон андоза бузург аст.+

12 Чи қадаре ки шарқ аз ғарб дур аст,

Ҷиноятҳои моро ҳамон қадар аз мо дур кардааст.+

13 Ҳамон тавре ки падар ба фарзандонаш раҳм мекунад,

Яҳува ба тарсгоронаш раҳм мекунад.+

14 Ӯ сиришти моро хуб медонад,+

Дар ёд дорад, ки хок ҳастем.+

15 Умри инсони хокӣ мисли сабза аст,+

Ӯ мисли гули саҳро мешукуфад,+

16 Вале бод мевазаду он нест мешавад

Ва аз он дигар нишоне намемонад.

17 Аммо меҳру вафои Яҳува

Барои тарсгоронаш то абад аст+

Ва адолати ӯ ба фарзандони фарзандони онҳост,+

18 Бар онҳое, ки аҳди ӯро риоя мекунанд+

Ва фармудаҳои ӯро дар ёд дошта, ба ҷо меоранд.

19 Яҳува тахти худро дар осмон устувор гардондааст+

Ва подшоҳии ӯ бар ҳама чиз ҳукмронӣ мекунад.+

20 Яҳуваро ситоиш кунед, эй ҳама фариштагони+ пурқудрати ӯ,

Ки сухани ӯро ба ҷо оварда,+ ба овозаш гӯш медиҳед.

21 Яҳуваро ситоиш кунед, эй ҳамаи сипоҳи ӯ,+

Эй хизматгузоронаш, ки хосташро ба ҷо меоред.+

22 Яҳуваро ситоиш кунед, эй ҳама амали дастҳояш,

Ӯро дар ҳама ҷое ки ҳукмронӣ мекунад, васф намоед.