Ҳизқиёл
18 Яҳува боз ба ман паём фиристода гуфт: 2 «Ин чӣ мақолест, ки дар Исроил вирди забони мардум аст: “Падарон ғӯраи ангур хӯрданду дандони писарон кунд шудааст”?+
3 Ба ҳаёти худ қасам ки,— мегӯяд Парвардигор Яҳува,— дар Исроил дигар ин мақолро ба забон намеоранд. 4 Ҳамаи ҷонҳо*, ҳам ҷони падар ва ҳам ҷони писар, аз они ман аст. Ҳар ҷоне, ки гуноҳ кунад, барои гуноҳи худ мемирад.
5 Фарз кардем, ки шахс росткор асту адлу инсофро ба ҷо меорад. 6 Ӯ бар кӯҳҳо қурбонии бутҳоро намехӯрад,+ ба бутҳои ҳароми* хонадони Исроил умед намебандад ва бо зани ёри худ+ ё бо зане, ки хунравии ҳармоҳа дорад,+ ҳамхоб намешавад. 7 Ӯ ба касе зулм намекунад,+ гараверо, ки қарздор додааст, бармегардонад,+ касеро ғорат намекунад,+ балки нони даҳонашро ба гурусна медиҳад+ ва бараҳнаро либос мепӯшонад,+ 8 пулашро ба фоида намедиҳад ва судхӯрӣ намекунад,+ аз ноҳақӣ дурӣ меҷӯяд,+ байни ду нафар аз рӯйи адл доварӣ мекунад,+ 9 мувофиқи фармудаҳоям амал карда, ҳукмҳоямро ба ҷо меорад, то ки бо роҳи рост равона бошад. Ин хел одам росткор аст ва ҳатман зинда мемонад,+— мегӯяд Парвардигор Яҳува.—
10 Вале, агар писари ин одам ғоратгар+ ё одамкуш+ бошад ё корҳоеро кунад, 11 ки падараш намекард, яъне бар кӯҳҳо қурбонии бутҳоро хӯрад, бо зани ёраш ҳамхоб шавад ва 12 ба муҳтоҷу камбағал зулм кунад,+ агар одамонро ғорат кунад, гаравро барнагардонад, ба бутҳои ҳаром умед бандад,+ ба корҳои нафратовар даст занад,+ 13 судхӯрӣ кунад ва пулашро ба фоида қарз диҳад,+ ӯ зинда намемонад, балки ба сабаби ҳамаи ин корҳои нафратовараш ҳатман кушта мешавад. Хуни ӯ бар гардани худи ӯст.
14 Агар писаре ҳама гуноҳҳои падарашро бинаду мисли ӯ рафтор накунад: 15 бар кӯҳҳо қурбонии бутҳоро нахӯрад, ба бутҳои ҳароми хонадони Исроил умед набандад, бо зани ёраш ҳамхоб нашавад, 16 агар ба касе зулм накунад, гаравро аз они худ насозад, ғорат накунад, нони даҳонашро ба гурусна диҳад ва бараҳнаро либос пӯшонад, 17 ба камбағал ситам накунад, суд нахӯрад ва пулашро ба фоида надиҳад, ҳукмҳоямро ба ҷо орад ва мувофиқи фармудаҳоям амал кунад, ӯ аз пушти гуноҳи падараш намемирад, балки ҳатман зинда мемонад. 18 Вале падараш, азбаски моли дигаронро бо фиреб ба даст меовард, бародарашро ғорат мекард ва дар миёни халқаш кори хато мекард, барои гуноҳаш хоҳад мурд.
19 Вале шумо мегӯед: “Чаро писар бори гуноҳи падарашро намебардоштааст?” Чунки писар аз рӯйи адлу инсоф рафтор мекард ва тамоми фармудаҳои маро ба ҷо меовард. Барои ҳамин ӯ ҳатман зинда мемонад.+ 20 Ҳар ҷоне, ки гуноҳ кунад, барои гуноҳи худ мемирад.+ Писар бори гуноҳи падарро ва падар бори гуноҳи писарро намебардорад. Росткор аз рӯйи росткорияш ва бадкор аз рӯйи бадкорияш доварӣ карда мешавад.+
21 Агар бадкоре аз гуноҳҳои худ даст кашида, фармудаҳои маро ба ҷо орад ва аз рӯйи адлу инсоф рафтор намояд, ҳатман зинда мемонад. Ӯ нахоҳад мурд.+ 22 Ӯ барои ягон гуноҳаш ҷазо намегирад*,+ балки ба хотири росткорияш зинда мемонад.+
23 Магар ман аз марги бадкор хурсанд мешавам?+ — мегӯяд Парвардигор Яҳува.— Магар ман намехоҳам, ки вай аз роҳи бадаш гашта, зинда монад?+
24 Агар росткоре аз роҳи рост гашта, ба бадкорӣ* даст занад ва корҳои нафратовари бадкоронро кунад, магар зинда мемонад? Ягон кори неки вай ба ёд оварда намешавад:+ ӯ барои бевафоӣ ва гунаҳкорияш мемирад.+
25 Вале шумо мегӯед: “Корҳои Яҳува беинсофона аст”.+ Илтимос, ба ман гӯш диҳед, эй хонадони Исроил! Магар корҳои ман беинсофона аст?+ Магар корҳои худи шумо беинсофона нест?+
26 Агар росткоре аз роҳи рост гашта, ба бадкорӣ даст занаду бимирад, барои корҳои бади худ мемирад.
27 Агар бадкоре аз бадкорӣ даст кашида, аз рӯйи адлу инсоф рафтор намояд, ҷонашро зинда медорад.+ 28 Агар ӯ фаҳмад, ки корҳояш баданд, ва аз онҳо даст кашад, ҳатман зинда мемонад. Ӯ нахоҳад мурд.
29 Вале хонадони Исроил мегӯяд: “Корҳои Яҳува беинсофона аст”. Эй хонадони Исроил! Магар корҳои ман беинсофона аст?+ Магар корҳои худи шумо беинсофона нест?
30 Барои ҳамин ман ҳар яки шуморо, эй хонадони Исроил, аз рӯйи рафторатон доварӣ мекунам,+— мегӯяд Парвардигор Яҳува.— Аз корҳои бадатон даст кашед, онҳоро такрор накунед, то ки ин барои шумо санги пешпо нашаваду ба саратон бало наорад. 31 Корҳои бадро аз худ дур созед+ ва дилу рӯҳи наве пайдо кунед.+ Охир, чаро бимиред,+ эй хонадони Исроил?
32 Ман аз марги касе хурсанд намешавам,+— мегӯяд Парвардигор Яҳува.— Пас, аз роҳи бад гашта, зинда бимонед”».+