Забур

145 Худои ман, ту Подшоҳӣ, туро васф хоҳам кард,+

Номи туро ҳамеша ва то абад ситоиш хоҳам намуд.+

 2 Туро рӯзи дароз ҳамд хоҳам гуфт,+

Номи туро ҳамеша ва то абад ситоиш хоҳам кард.+

 3 Яҳува бузург ва сазовори ситоиши беандоза аст,+

Бузургии ӯ ҳадду канор надорад*.+

 4 Наслҳои оянда амалҳои туро васф хоҳанд кард,

Онҳо аз корҳои азими ту ҳикоят хоҳанд намуд.+

 5 Онҳо дар бораи шукӯҳу ҷалоли бузургият сухан хоҳанд гуфт+

Ва ман дар бораи корномаҳои аҷибат андеша хоҳам намуд.

 6 Онҳо аз корҳои ҳайратангезат ҳикоя хоҳанд кард

Ва ман аз бузургият сухан хоҳам гуфт.

 7 Васфи меҳрубониҳои зиёдат аз даҳони онҳо фаввора хоҳад зад+

Ва бо нидоҳои шодӣ адолататро ситоиш хоҳанд кард.+

 8 Яҳува дилсӯзу меҳрубон,+

Пурсабр ва пур аз меҳру вафост.+

 9 Яҳува ба ҳама некуст+

Ва марҳамати ӯ дар ҳама корҳояш аён аст.

10 Эй Яҳува, туро тамоми амали дастонат ҷалол хоҳад дод+

Ва ҳама бандагони бовафоят ситоиш хоҳанд кард.+

11 Онҳо аз ҷалоли подшоҳият ҳикоят хоҳанд кард+

Ва аз қудратат сухан хоҳанд гуфт,+

ל [Ламед]

12 То ба одамон корҳои азиматро маълум кунанд+

Ва шукӯҳу ҷалоли подшоҳиятро аён созанд.+

13 Подшоҳии ту подшоҳии абадист

Ва ҳукмронии ту аз насл ба насл.+

14 Яҳува ҳама афтодагонро даст мегирад+

Ва ҳама хамидақоматонро рост мегардонад.+

15 Чашмони ҳама сӯйи ту нигаронанд,

Ту ба онҳо сари вақт хӯрок медиҳӣ.+

16 Дасти худро мекушоӣ

Ва ҳар ҷони зиндаро бо чизи дилхоҳаш сер мекунӣ.+

17 Яҳува дар ҳамаи корҳояш одил аст+

Ва дар ҳама амалҳояш бовафост.+

18 Яҳува ба ҳама касоне, ки ӯро мехонанд, наздик аст,+

Ба ҳама касоне, ки аз дили соф* ӯро мехонанд.+

19 Ӯ хоҳиши тарсгоронашро ба ҷо меорад,+

Фиғони онҳоро мешунавад ва ба додашон мерасад.+

20 Яҳува ҳама дӯстдоронашро нигаҳбонӣ мекунад,+

Вале ҳамаи бадкоронро нобуд месозад.+