4. Ибораи «Падари мо» чиро нишон медиҳад ва ба кадом маъно Яҳува Падари мост?

⁴ Оне ки Исо «Падари ман» неву «Падари мо» гуфт, моро хотиррасон мекунад, ки Яҳува барои ҳама бародарону хоҳарони рӯҳониамон Падар мебошад (1 Пет. 2:17). Чӣ имконияти пуршарафе! Масеҳиёни тадҳиншуда, ки Худо онҳоро чун фарзандони худ қабул кардааст, ба Худо ба маънои пурра «Падар» гуфта муроҷиат карда метавонанд (Рум. 8:15–17). Дар бораи масеҳиёне ки умеди заминӣ доранд, чӣ гуфтан мумкин аст? Онҳо низ Яҳуваро «Падар» гуфта метавонанд, чунки Ӯ ба онҳо ҳаёт медиҳад ва ниёзҳояшонро қонеъ мекунад. Лекин онҳо ба маънои пурра он вақт фарзандони Худо мешаванд, ки ба комилият расанд ва ҳангоми озмоиши охирин ба Яҳува содиқ бимонанд (Рум. 8:21; Ваҳй 20:7, 8).

 7. Мо дорои кадом имтиёз мебошем ва аз мо чӣ талаб карда мешавад?

⁷ Чӣ имтиёзест, ки мо номи Яҳуваро медонем ва чун қавми Ӯ номашро ба худ дорем (Аъм. 15:14; Иш. 43:10). Мо дар дуо аз Яҳува хоҳиш мекунем: «Исми Ту муқаддас бод!» Ҳамчунин мо аз Яҳува илтимос мекунем, ки ба мо кӯмак расонад, то бо рафтор ва гуфтори худ ба номи Ӯ доғ наорем. Мо намехоҳем, ки ба монанди баъзе аз масеҳиёни асри як бошем, ки дигаронро таълим медоданду худашон бошанд, гуфтаҳои худро иҷро намекарданд. Павлуси ҳавворӣ дар бораи онҳо чунин гуфт: «Ба туфайли шумо... дар миёни халқҳо исми Худоро хор медоранд» (Рум. 2:21–24).

8, 9. Бо мисол фаҳмонед, ки чӣ тавр Яҳува касонеро ки дар бораи муқаддас гардонидани номи Ӯ ғам мехӯранд, баракат медиҳад.

⁸ Мо аз таҳти дил мекӯшем, ки номи Худоро муқаддас гардонем. Хоҳаре аз Норвегия, ки баъд аз марги бармаҳали шавҳараш бо фарзанди дусолааш танҳо монд, чунин мегӯяд: «Он вақт замони хеле душворе буд дар зиндагии ман. Ман ҳар рӯз ва ҳар соат аз Яҳува қуввату осоиштагӣ мепурсидам. Ман метарсидам, ки мабодо бо ягон рафтори нодурусти худ ба Шайтон баҳона диҳам, ки Яҳуваро таъна занад. Ман мехостам, ки номи Яҳуваро муқаддас гардонам ва ҳамчунин мехостам ки писарам падарашро дар Биҳишт бинад» (Мас. 27:11).

⁹ Оё Яҳува дуоҳои хоҳарамонро, ки манфиати худро ҷӯё набуд, шунид? Бале. Бо бародару хоҳарон муоширату рафтуомад карда ӯ рӯҳбаландии зиёде гирифт. Панҷ сол пас ӯ ба пири ҷамъомаде ба шавҳар баромад. Писари ӯ, ки ҳоло бистсола аст, бародари таъмидёфта мебошад. Хоҳарамон мегӯяд: «Ман хеле хушбахтам, ки шавҳарам ба ман кӯмак кард, ки писарамро калон кунам».

10. Барои он ки номи Худо ба пуррагӣ муқаддас гардад, чӣ лозим аст?

¹⁰ Барои ба пуррагӣ муқаддас гардонидани номаш, Яҳува бояд ҳама касонеро ки дидаву дониста ҳокимияти Ӯро рад мекунанд, нест кунад. (Ҳизқиёл 38:22, 23-ро бихонед.) Он замон ҳама одамон комил мешаванд ва ҳама фариштагону одамон Яҳуваро парастиш хоҳанд кард. Ва тамоми офаридаҳои бошуур номи Худоро ҷалол хоҳанд дод! Он гоҳ Падари меҳрубони мо ҳокими тамоми дунё хоҳад буд (1 Қӯр. 15:28).