อพยพ
4 แล้วโมเสสก็ถามอีกว่า “แต่ถ้าพวกเขาไม่เชื่อผมและไม่ยอมทำตามที่ผมพูดล่ะครับ?+ เพราะพวกเขาคงบอกว่า ‘ไม่จริงหรอก พระยะโฮวาไม่ได้มาหาคุณ’” 2 พระยะโฮวาจึงถามเขาว่า “เจ้าถืออะไรอยู่ในมือ?” เขาตอบว่า “ไม้เท้าครับ” 3 พระองค์บอกต่อไปว่า “ลองโยนไม้นั้นลงที่พื้นสิ” เขาก็โยนลงไป ไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงู+ โมเสสก็ถอยหนี 4 พระยะโฮวาจึงบอกโมเสสว่า “เอื้อมมือไปจับที่หางงูสิ” พอเขาเอื้อมมือไปจับ มันก็กลายเป็นไม้เท้าอยู่ในมือเขา 5 พระเจ้าพูดต่อไปว่า “ให้เจ้าทำอย่างนี้ พวกเขาจะได้เชื่อว่าพระยะโฮวาพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา คือพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ+ ได้มาหาเจ้าจริง ๆ”+
6 แล้วพระยะโฮวาพูดกับเขาอีกว่า “ขอเจ้าเอามือสอดเข้าไปในอกเสื้อ” เขาก็เอามือสอดเข้าไป พอชักมือออกมา มือเขาก็กลายเป็นโรคเรื้อนขาวเหมือนหิมะ+ 7 พระองค์จึงบอกว่า “เอามือสอดเข้าไปในอกเสื้ออีกครั้ง” เขาก็เอามือสอดเข้าไปอีก พอชักมือออกมา มือนั้นก็กลับเป็นปกติ 8 พระองค์พูดต่อไปว่า “ถ้าพวกเขาไม่เชื่อเจ้าและไม่ใส่ใจหลักฐานจากการอัศจรรย์ครั้งแรก พวกเขาจะยอมรับหลักฐานจากการอัศจรรย์ครั้งที่สอง+ 9 แต่ถ้าเจ้าทำการอัศจรรย์ทั้งสองครั้งแล้ว พวกเขายังไม่เชื่อ และยังไม่ยอมฟังเจ้า ก็ให้เอาน้ำจากแม่น้ำไนล์มาเทลงบนพื้นดินแห้ง แล้วน้ำที่เจ้าเอามาจากแม่น้ำไนล์จะกลายเป็นเลือดบนดินแห้งนั้น”+
10 โมเสสก็ตอบพระยะโฮวาว่า “แต่พระยะโฮวาครับ ผมพูดไม่เก่งตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ทั้งก่อนหน้านี้หรือตอนที่พระองค์เริ่มพูดกับผมซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ผมเป็นคนพูดช้าแถมยังพูดไม่ค่อยคล่อง”+ 11 พระยะโฮวาจึงบอกเขาว่า “ใครสร้างปากให้มนุษย์? หรือใครที่ทำให้คนเป็นใบ้ หูหนวก ตาดี หรือตาบอดได้? ไม่ใช่เรายะโฮวาหรอกหรือ? 12 ดังนั้น ไปเถอะ เราจะช่วยเจ้าตอนที่เจ้าพูด* และเราจะสอนเจ้าเองว่าควรจะพูดอะไร”+ 13 แต่เขาตอบว่า “พระยะโฮวาครับ ใช้คนอื่นไปเถอะครับ” 14 พระยะโฮวาโกรธโมเสสมากและพูดว่า “แล้วอาโรน+คนในตระกูลเลวีพี่ชายของเจ้าล่ะ? เรารู้ว่าเขาพูดคล่อง เขากำลังมาหาเจ้า และเขาคงจะดีใจมากเมื่อเห็นเจ้า+ 15 ให้เจ้าพูดกับเขาตามที่เราบอกไป+ เราจะอยู่กับเจ้าเมื่อเจ้าพูดและจะอยู่กับเขาเมื่อเขาพูด*+ เราจะสอนเจ้าทั้งสองคนว่าควรจะทำอะไร 16 เขาจะพูดกับประชาชนแทนเจ้า เขาจะเป็นโฆษกของเจ้า และเจ้าจะเป็นคนบอกเขาว่าพระเจ้าพูดอะไร*+ 17 ให้เจ้าถือไม้เท้านี้ไว้ในมือ และทำการอัศจรรย์ด้วยไม้เท้านี้”+
18 แล้วโมเสสก็กลับไปหาเยโธรพ่อตา+ และพูดกับเขาว่า “ขอผมกลับไปหาพี่น้องของผมในอียิปต์เพื่อดูว่าพวกเขาเป็นยังไงกันบ้าง” เยโธรก็พูดกับโมเสสว่า “ไปเถอะ ขอให้เดินทางปลอดภัย” 19 หลังจากนั้น พระยะโฮวาพูดกับโมเสสในมีเดียนว่า “กลับไปที่อียิปต์ได้แล้ว คนที่พยายามจะฆ่าเจ้านั้นตายกันไปหมดแล้ว”+
20 โมเสสให้ภรรยาและลูกชายขึ้นนั่งบนหลังลา แล้วพากันออกเดินทางไปอียิปต์ โมเสสถือไม้เท้าของพระเจ้าเที่ยงแท้ไปด้วย 21 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า “เมื่อเจ้ากลับไปถึงอียิปต์แล้ว ให้ทำการอัศจรรย์ต่าง ๆ ต่อหน้าฟาโรห์ตามที่เราได้ให้อำนาจเจ้า+ แต่เราจะปล่อยให้ใจของฟาโรห์ดื้อดึง+ และเขาจะไม่ปล่อยประชาชนของเรา+ 22 ให้เจ้าบอกฟาโรห์ว่า ‘พระยะโฮวาพูดไว้อย่างนี้ “ชาวอิสราเอลเป็นลูกชายคนโตของเรา+ 23 เราขอสั่งเจ้าว่า ปล่อยลูกชายของเรามานมัสการเราเดี๋ยวนี้ ถ้าเจ้าไม่ยอมปล่อยเขา เราจะสังหารลูกชายคนโตของเจ้า”’”+
24 ตรงที่พักระหว่างทาง พระยะโฮวา*+ก็มาพบเขา และจะประหารชีวิตเขา+ 25 แต่ศิปโปราห์+ได้เอาหินคม*มาทำสุหนัตให้ลูกชายของเธอแล้วโยนหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศของลูกชายให้ถูกเท้าของพระองค์และพูดว่า “พระองค์เป็นเจ้าบ่าวของดิฉันโดยเลือดนี้” 26 พระองค์จึงไว้ชีวิตเขา และที่เธอพูดในตอนนั้นว่า “เจ้าบ่าวโดยเลือดนี้” ก็เพราะการทำสุหนัตนั้น
27 ต่อมา พระยะโฮวาพูดกับอาโรนว่า “ไปหาโมเสสในที่กันดาร”+ เขาก็ไปและพบโมเสสบนภูเขาของพระเจ้าเที่ยงแท้+ อาโรนจูบทักทายโมเสส 28 แล้วโมเสสก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้อาโรนฟัง ทั้งคำพูดของพระยะโฮวา+และการอัศจรรย์ทุกอย่างที่พระองค์สั่งให้เขาทำ+ 29 หลังจากนั้น โมเสสกับอาโรนก็ไปหาพวกผู้นำของชาวอิสราเอล และเรียกทุกคนให้มาชุมนุมกัน+ 30 อาโรนเล่าทุกสิ่งที่พระยะโฮวาพูดกับโมเสสให้พวกเขาฟัง และโมเสสทำการอัศจรรย์ต่าง ๆ+ต่อหน้าประชาชน 31 พอเห็นอย่างนั้น ประชาชนก็เชื่อ+ และเมื่อพวกเขาได้ยินว่าพระยะโฮวาใส่ใจชาวอิสราเอล+และเห็นความทุกข์ยากลำบากของพวกเขาแล้ว+ พวกเขาก็หมอบลงนมัสการพระเจ้า