อพยพ
2 ในช่วงเวลานั้น มีผู้ชายคนหนึ่งในตระกูลเลวีแต่งงานกับผู้หญิงในตระกูลเดียวกัน+ 2 จากนั้น เธอตั้งท้องและคลอดลูกคนหนึ่งเป็นผู้ชาย เมื่อเห็นว่าหน้าตาน่ารักน่าชัง เธอก็ซ่อนลูกไว้ถึง 3 เดือน+ 3 พอเห็นว่าซ่อนต่อไปไม่ได้แล้ว+ เธอจึงเอาตะกร้า*ที่สานด้วยกกพาไพรัสมาใบหนึ่งและยาด้วยยางมะตอยกับน้ำมันดิน เธอเอาลูกใส่ในตะกร้านั้นและเอาไปวางไว้ในกออ้อริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 4 พี่สาวของเด็กนั้น+ก็ยืนมองอยู่ห่าง ๆ เพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับน้อง
5 พอลูกสาวของฟาโรห์ลงมาอาบน้ำที่แม่น้ำไนล์ พวกสาวใช้ก็เดินอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ แล้วลูกสาวของฟาโรห์ก็เห็นตะกร้านั้นลอยอยู่กลางกออ้อ จึงให้ทาสหญิงรีบไปเอามา+ 6 เมื่อเธอเปิดตะกร้านั้นและเห็นเด็กผู้ชายกำลังร้องไห้อยู่ก็พูดว่า “นี่คงเป็นลูกของชาวฮีบรู” แต่เธอรู้สึกสงสารเด็กคนนั้น 7 พี่สาวของเด็กก็พูดกับลูกสาวของฟาโรห์ว่า “หนูจะไปหาแม่นมชาวฮีบรูมาดูแลเด็กคนนี้ให้เอาไหมคะ?” 8 ลูกสาวของฟาโรห์ก็บอกว่า “ดีสิ ไปหามาเลย” แล้วพี่สาวก็ไปเรียกแม่ของเด็กมา+ 9 ลูกสาวของฟาโรห์ก็พูดกับเธอว่า “เอาเด็กคนนี้ไปเลี้ยงให้เราหน่อย แล้วเราจะให้ค่าจ้าง” เธอก็เอาไปเลี้ยง 10 เมื่อเด็กโตขึ้น เธอก็พาไปให้ลูกสาวของฟาโรห์ แล้วลูกสาวของฟาโรห์ก็รับไว้เป็นลูกของตัวเอง+ และตั้งชื่อว่าโมเสส* เธอพูดว่า “ฉันตั้งชื่อนี้เพราะได้ช่วยเด็กคนนี้ขึ้นมาจากน้ำ”+
11 เมื่อโมเสสเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เขาออกไปหาเพื่อนร่วมชาติของตัวเองและเห็นว่าพวกเขาถูกบังคับให้ทำงานหนัก+ โมเสสเห็นชาวอียิปต์คนหนึ่งกำลังตีชาวฮีบรูที่เป็นคนชาติเดียวกันกับเขา 12 เขาจึงมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร โมเสสก็ฆ่าชาวอียิปต์คนนั้นและเอาทรายกลบไว้+
13 พอเขาออกไปอีกในวันรุ่งขึ้นก็พบผู้ชายชาวฮีบรูสองคนกำลังตีกัน เขาจึงพูดกับคนที่เป็นฝ่ายผิดว่า “ทำไมตีเพื่อนอย่างนี้?”+ 14 คนนั้นตอบว่า “ใครตั้งคุณให้เป็นผู้นำและผู้พิพากษาตัดสินพวกเรา? คุณคิดจะฆ่าผมเหมือนที่ได้ฆ่าชาวอียิปต์คนนั้นหรือ?”+ โมเสสก็กลัวและคิดในใจว่า “คนอื่น ๆ คงรู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว”
15 พอฟาโรห์ได้ยินเรื่องนี้ก็หาทางจะฆ่าโมเสส โมเสสจึงหนีฟาโรห์ไปอาศัยอยู่ในแผ่นดินมีเดียน+ หลังจากไปถึงที่นั่น เขานั่งลงที่ริมบ่อน้ำแห่งหนึ่ง 16 จากนั้น ลูกสาว 7 คนของปุโรหิตชาวมีเดียน+ก็มาตักน้ำใส่รางให้ฝูงแกะของพ่อกิน 17 แต่พวกคนเลี้ยงแกะก็มาไล่พวกเธอตามเคย โมเสสจึงเข้าไปช่วยพวกเธอและเอาน้ำให้ฝูงแกะกิน 18 พอพวกเธอกลับบ้านไปหาเรอูเอล*พ่อของพวกเธอ+ เขาก็ถามด้วยความแปลกใจว่า “ทำไมวันนี้กลับมากันเร็วจัง?” 19 พวกเธอตอบว่า “มีชาวอียิปต์คนหนึ่ง+ช่วยพวกเราไว้จากพวกคนเลี้ยงแกะ เขายังตักน้ำให้ฝูงแกะกินด้วย” 20 เรอูเอลจึงพูดกับลูกสาวว่า “อ้าว แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ทำไมไม่พาเขามาด้วย? ไปเรียกเขามากินข้าวกับเราสิ” 21 หลังจากนั้น โมเสสก็ตกลงจะอาศัยอยู่กับเรอูเอล และเรอูเอลก็ให้ศิปโปราห์+ลูกสาวแต่งงานกับโมเสส 22 ต่อมา เธอคลอดลูกชาย และโมเสสตั้งชื่อให้ว่าเกอร์โชม*+ โมเสสพูดว่า “เพราะเรามาอยู่ต่างแดนอย่างคนต่างชาติ”+
23 หลังจากนั้นหลายปี กษัตริย์อียิปต์ก็เสียชีวิต+ แต่ชาวอิสราเอลยังคงคร่ำครวญเพราะการเป็นทาส พวกเขาร้องไห้คร่ำครวญด้วยความทุกข์และเสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นไปถึงพระเจ้าเที่ยงแท้+ 24 พระเจ้าได้ยินเสียงคร่ำครวญของพวกเขา+ และคิดถึงสัญญาที่พระองค์ทำไว้กับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ+ 25 พระเจ้าจึงสังเกตดูชาวอิสราเอล และเห็นความทุกข์ของพวกเขา