จดหมายถึงคริสเตียนในแคว้นกาลาเทีย
1 ผมเปาโลเป็นอัครสาวก ไม่ใช่โดยการมอบหมายหรือการแต่งตั้งที่มาจากมนุษย์ แต่มาจากพระเยซูคริสต์+และพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเรา+ซึ่งได้ปลุกพระคริสต์ให้ฟื้นขึ้นจากตาย 2 ผมกับพวกพี่น้องที่อยู่ด้วยกัน เขียนถึงประชาคมต่าง ๆ ในแคว้นกาลาเทีย
3 ขอให้พวกคุณได้รับความกรุณาที่ยิ่งใหญ่และสันติสุขจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเรา และจากพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนาย 4 พระคริสต์สละตัวท่านเองเพื่อไถ่บาปให้เรา+ เพื่อช่วยเราให้พ้นจากอำนาจของโลกชั่วนี้*+ตามที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเราประสงค์+ 5 ขอให้พระองค์ได้รับการยกย่องสรรเสริญตลอดไป อาเมน
6 ผมแปลกใจมากที่ยังไม่ทันไร พวกคุณก็เริ่มถอยห่างจากพระองค์ผู้ที่เรียกพวกคุณมาด้วยความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ของพระคริสต์ แล้วหันไปฟังข่าวดีจากแหล่งอื่นแทน+ 7 จริง ๆ แล้วไม่มีข่าวดีจากแหล่งอื่น แต่มีบางคนทำให้พวกคุณสับสน+และพยายามจะบิดเบือนข่าวดีเรื่องพระคริสต์ 8 ถ้ามีใครในพวกเราหรือแม้แต่ทูตสวรรค์มาประกาศข่าวดีอย่างอื่นที่แตกต่างจากข่าวดีที่เราเคยประกาศกับพวกคุณ ก็ให้เขาถูกสาปแช่ง 9 ผมขอย้ำอีกครั้งเหมือนที่พูดไปแล้วว่า ใครที่ประกาศข่าวดีอย่างอื่นนอกเหนือจากที่พวกคุณได้รับจากเรา ก็ให้คนนั้นถูกสาปแช่ง
10 พวกคุณคิดว่าผมกำลังพยายามทำให้มนุษย์หรือพระเจ้าพอใจ? ผมพยายามเอาใจมนุษย์หรือ? ถ้าผมยังเอาใจมนุษย์อยู่ผมก็คงไม่ใช่ทาสของพระคริสต์ 11 พี่น้องครับ ผมอยากให้พวกคุณรู้ว่า ข่าวดีที่ผมประกาศนั้นไม่ได้เริ่มจากมนุษย์+ 12 และผมไม่ได้รับข่าวนั้นจากมนุษย์ ไม่มีมนุษย์คนไหนสอนผม แต่พระเยซูคริสต์เองเปิดเผยข่าวดีนั้นกับผม
13 พวกคุณก็รู้อยู่แล้วว่าผมเคยเป็นอย่างไรตอนที่นับถือศาสนายิว+ ผมข่มเหงประชาคมของพระเจ้าอย่างหนักและหาทางกวาดล้างให้หมดไป+ 14 ผมก้าวหน้าในทางศาสนายิวยิ่งกว่าเพื่อนร่วมชาติรุ่นเดียวกันหลายคน ผมกระตือรือร้นกว่าพวกเขามากในเรื่องธรรมเนียมของบรรพบุรุษของผม+ 15 แต่พระเจ้าผู้ให้ผมเกิดมา*นั้นได้เลือกผมด้วยความกรุณาที่ยิ่งใหญ่+ พระองค์พอใจ 16 ที่จะใช้ผมให้ประกาศข่าวดีเกี่ยวกับท่านผู้เป็นลูกของพระองค์ให้คนต่างชาติได้รู้+ ตอนนั้นผมไม่ได้ปรึกษาใครเลย 17 และยังไม่ได้ไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อจะเจอกับคนที่เป็นอัครสาวกก่อนผม แต่ผมไปแถบอาหรับ แล้วกลับมาที่กรุงดามัสกัสอีก+
18 สามปีต่อมา ผมขึ้นไปเยี่ยมเคฟาส*+ที่กรุงเยรูซาเล็ม+และพักอยู่กับเขา 15 วัน 19 แต่ผมไม่ได้เจออัครสาวกคนอื่นเลยนอกจากยากอบ+ซึ่งเป็นน้องชายของผู้เป็นนาย 20 ผมขอรับรองกับพวกคุณต่อหน้าพระเจ้าว่า ที่ผมเขียนมาทั้งหมดนี้ผมไม่ได้โกหก
21 หลังจากนั้น ผมก็ไปที่แคว้นซีเรียกับแคว้นซิลีเซีย+ 22 แต่ประชาคมต่าง ๆ ของคริสเตียนในแคว้นยูเดียยังไม่เคยเจอผม 23 พวกเขาเคยแต่ได้ยินว่า “คนที่เคยข่มเหงและพยายามกวาดล้างพวกเรา+ ตอนนี้กลับเป็นคนประกาศข่าวดีเกี่ยวกับความเชื่อของเราซะเอง”+ 24 พวกเขาจึงยกย่องสรรเสริญพระเจ้าเพราะเรื่องของผม