วิวรณ์ถึงยอห์น
5 แล้วผมก็เห็นม้วนหนังสือม้วนหนึ่งอยู่ในมือขวาของพระเจ้าที่นั่งบนบัลลังก์+ หนังสือม้วนนั้นมีข้อความเขียนไว้ทั้งสองด้านและผนึกไว้ด้วยดวงตรา 7 ดวง 2 ผมเห็นทูตสวรรค์ที่มีกำลังมากองค์หนึ่งประกาศเสียงดังว่า “ใครเหมาะสมที่จะแกะดวงตรา แล้วคลี่ม้วนหนังสือนั้นออก?” 3 แต่ไม่มีใครเลย ไม่ว่าในสวรรค์ บนโลก หรือใต้พื้นดินที่สามารถคลี่ม้วนหนังสือนั้นออกมาอ่านได้ 4 ผมได้แต่ร้องไห้ เพราะไม่เห็นว่ามีใครเหมาะสมที่จะคลี่ม้วนหนังสือนั้นออกมาอ่าน 5 แต่ผู้ปกครองคนหนึ่งพูดกับผมว่า “หยุดร้องไห้เถอะ ดูนั่นสิ สิงโตจากตระกูลยูดาห์+ผู้เป็นราก+ของดาวิด+ได้ชัยชนะแล้ว+ ท่านผู้นี้แหละที่เหมาะสมจะแกะดวงตราทั้งเจ็ดออก แล้วคลี่ม้วนหนังสือนั้น”
6 แล้วผมก็เห็นลูกแกะตัวหนึ่ง+ที่ดูเหมือนเคยถูกฆ่า+มาแล้ว ยืนอยู่ตรงกลางที่บัลลังก์นั้นตั้งอยู่ และอยู่กลางสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ และกลางผู้ปกครองเหล่านั้น+ ลูกแกะตัวนั้นมีเขา 7 เขาและตา 7 ดวง ตา 7 ดวงนั้นหมายถึงพลังบริสุทธิ์ทั้งเจ็ดของพระเจ้า+ที่ถูกส่งออกไปทั่วโลก 7 แล้วท่านผู้เป็นลูกแกะก็เข้าไปรับม้วนหนังสือจากมือขวาของพระเจ้าผู้ที่นั่งบนบัลลังก์นั้น+อย่างไม่ลังเล 8 เมื่อท่านรับม้วนหนังสือไปแล้ว สิ่งมีชีวิต 4 ตนกับผู้ปกครอง 24 คน+ก็หมอบลงตรงหน้าท่าน แต่ละคนถือพิณและขันทองคำที่มีเครื่องหอมอยู่เต็ม (เครื่องหอมนั้นหมายถึงคำอธิษฐานของพวกผู้บริสุทธิ์)+ 9 พวกเขาร้องเพลงใหม่เพลงหนึ่ง+ว่า “ท่านเหมาะสมที่จะรับม้วนหนังสือและแกะดวงตราออก เพราะท่านเคยถูกฆ่า และท่านใช้เลือดของท่านซื้อผู้คน+จากทุกตระกูล ทุกภาษา ทุกชนชาติ และทุกประเทศเพื่อถวายพระเจ้า+ 10 แล้วท่านยังทำให้พวกเขาเป็นรัฐบาล+และเป็นปุโรหิตของพระเจ้าของเรา+ และพวกเขาจะเป็นกษัตริย์ปกครองโลก”+
11 แล้วผมก็เห็นและได้ยินเสียงทูตสวรรค์มากมายที่อยู่รอบบัลลังก์นั้น และรอบสิ่งมีชีวิตทั้งสี่กับพวกผู้ปกครอง ทูตสวรรค์เหล่านั้นมีจำนวนหลายหมื่นคูณหลายหมื่นและหลายพันคูณหลายพัน+ 12 พวกเขาพูดเสียงดังว่า “ลูกแกะของพระเจ้าที่เคยถูกฆ่า+สมควรจะได้รับฤทธิ์อำนาจ ทรัพย์สมบัติ สติปัญญา กำลัง ความนับถือ เกียรติยศ และคำสรรเสริญ”+
13 แล้วผมก็ได้ยินสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในสวรรค์ บนโลก ใต้พื้นดิน+ ในทะเล และทุกสิ่งในที่เหล่านั้นพูดว่า “ขอให้พระเจ้าผู้ที่นั่งบนบัลลังก์+และลูกแกะของพระองค์+ได้รับคำสรรเสริญ ความนับถือ+ เกียรติยศ และฤทธิ์อำนาจตลอดไป”+ 14 แล้วสิ่งมีชีวิต 4 ตนนั้นก็พูดว่า “อาเมน” และพวกผู้ปกครองก็หมอบลงนมัสการพระเจ้า