โยบ
4 คนบาป*จะให้กำเนิดคนที่ไม่มีบาป*ได้หรือ?+
ไม่มีทาง!
5 ถ้าช่วงชีวิตของมนุษย์ถูกกำหนดให้สั้น
วันเวลาของเขาก็อยู่ในกำมือพระองค์
พระองค์กำหนดขอบเขตที่เขาไม่สามารถข้ามไปได้+
7 เพราะแม้แต่ต้นไม้ที่ถูกตัด
ก็ยังมีหวังว่าจะงอกขึ้นมาอีก
และจะแตกกิ่งออกมาเรื่อย ๆ
8 ถึงรากที่อยู่ใต้ดินจะแก่แล้ว
และตอที่อยู่ติดดินจะแห้งไป
9 เมื่อได้น้ำสักหน่อยมันก็จะงอกขึ้นมาได้
และแตกกิ่งเหมือนต้นไม้ใหม่
11 น้ำในทะเลเหือดแห้ง
น้ำในแม่น้ำไหลออกจนแห้งหมด
12 ก็เหมือนกับคนเราที่นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีก+
ถึงฟ้าสิ้นดินสลายเขาก็ไม่ตื่น
แม้จะปลุกเท่าไรเขาก็ไม่ตื่น+
13 คงจะดีถ้าพระองค์ซ่อนผมไว้ในหลุมศพ*+
ให้ผมอยู่ที่นั่นจนพระองค์หายโกรธ
และกำหนดเวลาให้ผม แล้วคิดถึงผมอีก+
14 ถ้าคนเราตายแล้วจะมีชีวิตอีกได้หรือ?+
ผมจะรอจนครบกำหนด
จนกว่าจะถึงเวลาที่ผมจะถูกปล่อย+
15 พระองค์จะเรียก และผมจะตอบ+
พระองค์คิดถึง*คนที่พระองค์สร้างมากเหลือเกิน
16 แต่ตอนนี้พระองค์เฝ้าดูผมทุกย่างก้าว
พระองค์มองหาแต่บาปของผม
17 พระองค์เก็บความผิดของผมไว้ในถุง
แล้วใช้กาวติดให้แน่น
18 เช่นเดียวกับภูเขาถล่ม
และก้อนหินใหญ่ถูกย้ายจากที่
19 เหมือนน้ำเซาะหิน
และกระแสน้ำพัดพาดินไป
พระองค์ก็ทำลายความหวังของมนุษย์จนหมดสิ้น
20 พระองค์จัดการเขาจนเขาสาบสูญไป+
พระองค์เปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของเขาและไล่เขาไป
22 เขาเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย
และโศกเศร้าตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น”