บท 30
ราหับซ่อนคนสอดแนม
เมื่อคนสอดแนมชาวอิสราเอล 2 คนไปที่เมืองเยรีโค พวกเขาพักที่บ้านของผู้หญิงชื่อราหับ กษัตริย์เมืองเยรีโครู้เรื่องนี้จึงส่งทหารไปที่บ้านนั้น แต่ราหับซ่อนคนสอดแนมไว้บนดาดฟ้าแล้วบอกให้ทหารไปอีกทาง เธอพูดกับคนสอดแนมว่า ‘ฉันจะช่วยพวกคุณเพราะฉันรู้ว่าพระยะโฮวาอยู่ฝ่ายคุณและพวกคุณจะยึดแผ่นดินนี้ได้ ขอสัญญากับฉันว่าพวกคุณจะช่วยครอบครัวของฉันให้รอด’
คนสอดแนมบอกราหับว่า ‘เราสัญญาว่าทุกคนในครอบครัวคุณจะปลอดภัย’ พวกเขาบอกเธอว่า ‘ให้คุณผูกเชือกสีแดงไว้ที่หน้าต่าง แล้วครอบครัวของคุณจะรอดชีวิต’
ราหับเอาเชือกหย่อนลงทางหน้าต่างและให้คนสอดแนมไต่ลงไป พวกเขาไปที่เขตเทือกเขา ซ่อนตัวอยู่ที่นั่น 3 วัน แล้วก็กลับไปหาโยชูวา หลังจากนั้น ชาวอิสราเอลก็ข้ามแม่น้ำจอร์แดนและเตรียมตัวเข้ายึดแผ่นดินคานาอัน พวกเขายึดเมืองเยรีโคได้เป็นเมืองแรก พระยะโฮวาบอกให้พวกเขาเดินรอบเมืองนั้น 6 วัน วันละ 1 รอบ แต่ในวันที่ 7 ให้เดิน 7 รอบ พอพวกปุโรหิตเป่าแตร ทหารทุกคนก็โห่ร้องเสียงดัง แล้วกำแพงเมืองก็พังลงมา! แต่บ้านของราหับที่อยู่บนกำแพงเมืองไม่พัง ราหับกับครอบครัวปลอดภัยเพราะเธอเชื่อในพระยะโฮวา
“ราหับ . . . ก็เหมือนกัน พระเจ้าถือว่าเธอเป็นที่ยอมรับของพระองค์เพราะการกระทำของเธอไม่ใช่หรือ คือตอนที่เธอแสดงน้ำใจต้อนรับคนสอดแนมและส่งพวกเขาไปทางอื่น”—ยากอบ 2:25