การนำทางของมนุษย์ล้มเหลวไหม?
ใครสร้างสิ่งสารพัด? หากคำตอบของคุณคือ “พระเจ้า” เช่นนั้นแล้ว คุณก็อยู่ในกลุ่มผู้คนหลายล้านซึ่งเชื่อในพระเจ้าแห่งคัมภีร์ไบเบิล พระผู้สร้าง.
ถึงกระนั้น หลายคนที่เชื่อในพระเจ้ารู้สึกว่ายากที่จะยอมรับว่า พระองค์ทรงมีส่วนเกี่ยวข้องจริง ๆ ในการแก้ปัญหาของมนุษยชาติ. สอดคล้องกับความเป็นจริงไหมที่จะคิดว่า พระเจ้าทรงมีโครงการที่กำลังดำเนินอยู่ซึ่งจะนำการบรรเทาทุกข์มาสู่มนุษยชาติ? หลายคนไม่พบหลักฐานที่สมเหตุสมผลว่าเป็นเช่นนั้น.
เป็นเวลาหลายพันปี มนุษย์ได้ทดลองวิธีช่วยตัวเองนับไม่ถ้วนในการเสาะหาวิธีแก้ปัญหาโดยไม่คำนึงถึงพระเจ้า. แต่มนุษย์ได้พบทางแก้ไหม? หรือว่าปัญหาร้ายแรงและยากเกินกว่าที่จะแก้ไข? มนุษย์จัดการกับปัญหาเร่งด่วนในโลกทุกวันนี้อย่างไร?
ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งกล่าวอย่างนี้ “ตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นต้นมา ประเทศที่พัฒนาแล้วได้แสวงหาผลประโยชน์แบบเลยเถิดจากทรัพยากรธรรมชาติของโลกโดยทางรูปแบบต่าง ๆ ในการผลิตและการบริโภคที่ไม่บันยะบันยัง ก่อความเสียหายให้กับสิ่งแวดล้อมทั่วโลก เป็นความเสียหายต่อประเทศที่กำลังพัฒนา.”
มนุษย์ยังคงทำลายแผ่นดินโลกอยู่ต่อไป. หนังสือพิมพ์คลารีน ของอาร์เจนตินาให้ความเห็นว่า “ในครึ่งหลังของศตวรรษนี้ ความโลภทางเศรษฐกิจ, การขาดความระมัดระวัง, และความสะเพร่าเป็นต้นเหตุของภัยพิบัติอันใหญ่หลวงที่ไม่เพียงแต่เป็นสาเหตุแห่งความตายของมนุษย์เท่านั้น แต่ยังทำให้สิ่งแวดล้อมเสียหายด้วย บ่อยครั้งถึงขีดที่ไม่อาจประมาณค่าได้.
บัดนี้ ความยากจนสุดขีดนี้ดูเหมือนเป็นสภาพถาวรในสังคมปัจจุบัน. แม้แต่ประเทศที่ได้ชื่อว่าร่ำรวยในโลกก็ยอมศิโรราบต่อภาระอันหนักหน่วงท่วมท้นของความยากจน. ตามหนังสือพิมพ์เดอะ โกลบ แอนด์ เมล แห่งโตรอนโต แคนาดานั้น มีการกะประมาณว่า “หนึ่งในสามของชาวแคนาดาทั้งหมดจะประสบความยากจนในช่วงหนึ่งของชีวิตทำงาน.” หนังสือพิมพ์นั้นกล่าวเสริมว่า “ความล้มเหลวของครอบครัวเป็นเหตุผลสำคัญประการหนึ่งสำหรับความยากจน และแนวโน้มมีอัตราเร่งเร็วขึ้นไม่กี่ปีมานี้.”
การใช้ยาเสพย์ติดเป็นอาการอีกอย่างหนึ่งของสังคมที่เสื่อมลง. มนุษยชาติจะทำอะไรได้ในเรื่องนั้น? ปรากฏชัดว่าโดยทั่วไปแล้วทำได้น้อยมาก. หลายล้านคนยังคงประสบความเสื่อมลงทางกาย, ทางจิตใจ, และด้านศีลธรรมอันเป็นผลโดยตรงจากการที่พวกเขาใช้ยาเสพย์ติด. และปัญหานั้นลุกลามไปเหมือนไฟป่า.
พวกนักวิทยาศาสตร์ดูเหมือนว่าแพ้ในการสู้รบกับโรค. จริงอยู่ เทคโนโลยีสมัยปัจจุบันได้ชัยชนะหลายครั้ง. ถึงกระนั้น ขั้นตอนทางวิทยาศาสตร์บางอย่างเองได้ส่งเสริมการโผล่ขึ้นมาของเชื้อโรคอันตรายที่ดื้อยาพันธุ์ใหม่.
รัฐบาลมนุษย์ไม่สามารถยุติการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่แพร่หลายนั้นได้. ตัวอย่างเช่น ทั้ง ๆ ที่มีการกำหนดหลักประกันและกฎหมายมากมายเพื่อป้องกันการเป็นทาสก็ตาม มีการกะประมาณว่าตลอดทั่วโลกประชาชนมากกว่าหนึ่งร้อยล้านคนถูกบังคับให้ทำงานภายใต้สภาพเยี่ยงทาสอย่างน่าสังเวช.
แต่ทำไมการนำทางของมนุษย์จึงล้มเหลว? จงพิจารณาปัจจัยเหล่านี้. การนำทางของมนุษย์มาจากคน—คนที่มีขีดจำกัดจริง ๆ. ประสบการณ์ของเขาในชีวิตค่อนข้างน้อยและโดยทั่วไปแล้วถูกจำกัดเนื่องจากวัฒนธรรมหรือสิ่งแวดล้อมบางอย่าง. ความรู้ของเขาก็มีจำกัดด้วย. การนำทางอะไรก็ตามที่เขาเสนอให้นั้นสะท้อนให้เห็นขีดจำกัดเหล่านั้น. ดังที่อัครสาวกเปาโลได้กล่าวว่า “คนทั้งปวงได้กระทำบาปและขาดไปจากสง่าราศีของพระเจ้า.”—โรม 3:23, ล.ม.
ที่แท้แล้ว ปัญหาและความยุ่งยากส่วนใหญ่ซึ่งมนุษยชาติจำนวนมากกำลังประสบอยู่นั้นเป็นผลโดยตรงหรือผลทางอ้อมจากการละเลยการนำทางของพระเจ้า. แต่จะพบการนำทางดังกล่าวนั้นได้ที่ไหน? พระเจ้าทรงจัดเตรียมข้อชี้แนะให้เราในทุกวันนี้อย่างไร? บทความถัดไปจะพิจารณาคำตอบ.