แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม
วันที่ 3-9 เมษายน
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | เยเรมีย์ 17-21
“ยอมให้พระยะโฮวานวดปั้นความคิดและการกระทำของคุณ”
it-2-E น. 776 ว. 4
การกลับใจ
ช่างปั้นหม้อเริ่มปั้นภาชนะบางอย่าง แต่หลังจากนั้นเขาอาจเปลี่ยนใจปั้นเป็นอีกแบบหนึ่งถ้าภาชนะนั้น “ไม่เป็นอย่างที่คิดเอาไว้” (ยรม 18:3, 4) พระยะโฮวาไม่ได้ใช้ตัวอย่างนี้เพื่อบอกว่าพระองค์เป็นเหมือนช่างปั้นหม้อที่เป็นมนุษย์ซึ่งเมื่อปั้นแล้วอาจไม่สามารถทำให้เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ได้ แต่พระองค์ใช้ตัวอย่างนี้เพื่อแสดงว่าพระองค์มีสิทธิ์ที่จะทำกับมนุษย์ตามที่พระองค์ต้องการ และพระองค์อาจปรับวิธีที่ปฏิบัติต่อพวกเขาโดยขึ้นอยู่กับการตอบรับหรือไม่ตอบรับของพวกเขาต่อความชอบธรรมและความเมตตาของพระองค์ (เทียบกับอสย 45:9; รม 9:19-21) ดังนั้น พระองค์จึงสามารถ ‘เปลี่ยนใจไม่ให้ชาติหนึ่งเจอหายนะอย่างที่พระองค์ตั้งใจไว้’ หรือ “เปลี่ยนใจไม่ให้พวกเขาได้สิ่งดี ๆ อย่างที่ [พระองค์] ตั้งใจไว้” ก็ได้ ซึ่งนี่ขึ้นอยู่กับการตอบรับของพวกเขาต่อการชี้นำของพระองค์ (ยรม 18:5-10) ดังนั้น พระยะโฮวาช่างปั้นหม้อองค์ยิ่งใหญ่ไม่ได้ทำผิดพลาดอะไร แทนที่จะเป็นอย่างนั้น มนุษย์ที่เป็นเหมือน “ดินเหนียว” ได้มีหัวใจที่เปลี่ยนแปลงไปจึงทำให้พระยะโฮวาเปลี่ยนใจ
วันที่ 24-30 เมษายน
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | เยเรมีย์ 29-31
“พระยะโฮวาบอกล่วงหน้าเรื่องสัญญาใหม่”
it-1-E น. 524 ว. 3-4
สัญญา
สัญญาใหม่ พระยะโฮวาได้บอกล่วงหน้าถึงสัญญาใหม่โดยทางผู้พยากรณ์เยเรมีย์ในศตวรรษที่ 7 ก่อน ค.ศ. ว่าสัญญานี้จะไม่เหมือนสัญญาเกี่ยวกับกฎหมายที่ชาติอิสราเอลได้ละเมิด (ยรม 31:31-34) คืนก่อนที่พระเยซูเสียชีวิต ในวันที่ 14 เดือนไนซาน ค.ศ. 33 ท่านได้ตั้งการฉลองอาหารมื้อเย็นของพระคริสต์ และท่านประกาศว่าสัญญาใหม่มีผลบังคับใช้โดยเครื่องบูชาของท่าน (ลก 22:20) ในวันที่ 50 นับจากวันที่พระเยซูฟื้นจากตายหรือ 10 วันหลังจากที่ท่านกลับขึ้นไปหาพ่อของท่านในสวรรค์ พระเยซูได้เทพลังบริสุทธิ์ที่ท่านได้รับจากพระยะโฮวาลงเหนือพวกสาวกในห้องชั้นบนที่กรุงเยรูซาเล็ม—กจ 2:1-4, 17, 33; 2คร 3:6, 8, 9; ฮบ 2:3, 4
ฝ่ายที่ทำสัญญาใหม่คือพระยะโฮวาและ “อิสราเอลของพระเจ้า” ที่เกิดจากพลังบริสุทธิ์ซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์ ประกอบกันเป็นประชาคมหรือร่างกายของพระเยซู (ฮบ 8:10; 12:22-24; กท 6:15, 16; 3:26-28; รม 2:28, 29) เลือดที่หลั่งออก (เครื่องบูชาที่เป็นชีวิตมนุษย์) ของพระเยซูคริสต์ทำให้สัญญาใหม่มีผล พระเยซูเสนอคุณค่าของชีวิตนั้นกับพระยะโฮวาหลังจากท่านกลับไปสวรรค์ (มธ 26:28) เมื่อพระเจ้าเลือกคนไหนไปสวรรค์ (ฮบ 3:1) พระองค์ก็จะทำสัญญากับคนนั้นโดยอาศัยเครื่องบูชาของพระคริสต์ (สด 50:5; ฮบ 9:14, 15, 26) พระเยซูคริสต์เป็นคนกลางของสัญญาใหม่ (ฮบ 8:6; 9:15) และเป็นลูกหลานอันดับแรกของอับราฮัม (กท 3:16) ดังนั้น ในฐานะคนกลาง ท่านจึงช่วยคนที่อยู่ในสัญญานั้นให้มาเป็นส่วนของลูกหลานที่แท้จริงของอับราฮัมได้ (ฮบ 2:16; กท 3:29) โดยการอภัยบาปของพวกเขา พระยะโฮวาถือว่าพวกเขาเป็นผู้ชอบธรรม—รม 5:1, 2; 8:33; ฮบ 10:16, 17