เรื่องที่ 96
พระเยซูรักษาคนป่วยให้หาย
ขณะที่พระเยซูเดินทางทั่วประเทศ พระองค์รักษาคนป่วยให้หาย. ข่าวเรื่องการอัศจรรย์นี้ก็ลือไปถึงหมู่บ้านและเมืองที่อยู่รอบ ๆ. ดังนั้น ผู้คนจึงพาคนพิการ ตาบอด หูหนวกและคนที่มีโรคอื่นอีกมากมาหาพระองค์. พระเยซูก็รักษาเขาหายทุกคน.
ล่วงไปสามปีกว่า ตั้งแต่โยฮันให้พระเยซูรับบัพติสมา. และพระเยซูบอกพวกอัครสาวกว่า ไม่นานพระองค์จะขึ้นไปยะรูซาเล็มที่ซึ่งพระองค์จะถูกฆ่า แล้วก็จะกลับเป็นขึ้นจากตาย. ก่อนหน้านั้นพระเยซูยังรักษาคนป่วยให้หายอยู่เรื่อย ๆ.
วันหนึ่ง พระเยซูสั่งสอนในวันซะบาโต. ซะบาโตคือวันหยุดพักสำหรับคนยิว. หญิงผู้ซึ่งเธอเห็นที่นี่เคยป่วยหนัก. เขาเป็นโรคหลังโกง ยืดตัวไม่ได้เป็นเวลา 18 ปี. พระเยซูเอาพระหัตถ์วางบนหญิงนี้ เขาก็เริ่มยืดตัวขึ้นยืนตรงได้. หญิงนี้หายแล้ว!
นี่เองทำให้หัวหน้าศาสนาโกรธ. คนหนึ่งในพวกเขาตะโกนไปยังฝูงชนว่า: ‘มีอยู่หกวันที่เราควรทำงาน ในหกวันนั้นจงมาให้รักษาโรคเถิด มิใช่ในวันซะบาโต!’
แต่พระเยซูตอบว่า: ‘โอ เจ้าคนใจร้าย. ใครในพวกเจ้าจะไม่แก้ลาออก พาไปกินน้ำในวันซะบาโต. หญิงผู้น่าสงสารนี้ป่วย 18 ปี ไม่ควรหรือที่จะได้รับการรักษาให้หายในวันซะบาโต?’ คำตอบของพระเยซูทำให้พวกคนใจร้ายเหล่านี้อับอาย.
ต่อมาพระเยซูและพวกอัครสาวกเดินทางจะไปยะรูซาเล็ม. ขณะที่ยังอยู่นอกเมืองยะริโฮพอดี คนขอทานตาบอดสองคนได้ยินว่าพระเยซูกำลังเดินผ่านไป. เขาจึงร้องตะโกนว่า: ‘ท่านเยซูเจ้าข้า ขอทรงช่วยข้าพเจ้าเถิด!’
พระเยซูจึงเรียกเขาและตรัสว่า: ‘เจ้าต้องการให้เราทำอะไร?’ เขาทูลว่า: ‘พระองค์เจ้าข้า ขอโปรดให้ตาของข้าพเจ้าเห็นได้.’ พระเยซูจึงแตะตาเขา ทันใดนั้นเขาก็เห็นได้! ทำไมพระเยซูทำการอัศจรรย์ทั้งหมดเหล่านี้ เธอรู้ไหม? เพราะพระองค์รักผู้คนและต้องการให้เขามีความเชื่อในพระองค์. เราจึงมั่นใจได้ว่าเมื่อพระองค์ปกครองเป็นกษัตริย์ไม่มีใครที่แผ่นดินโลกจะป่วยอีก.
มัดธาย 15:30, 31; ลูกา 13:10-17; มัดธาย 20:29-34.