สง่าราศีที่ยิ่งใหญ่กว่าแห่งนิเวศของพระยะโฮวา
“‘เราจะทำให้นิเวศนี้เต็มไปด้วยสง่าราศี’ พระยะโฮวาแห่งพลโยธาได้ตรัส.”—ฮาฆี 2:7, ล.ม.
1. พระวิญญาณบริสุทธิ์เกี่ยวข้องเช่นไรกับความเชื่อและการงาน?
ขณะที่ประกาศตามบ้านอยู่นั้น พยานพระยะโฮวาคนหนึ่งพบสตรีคนหนึ่งที่ถือนิกายเพนเตคอสซึ่งแสดงความเห็นว่า ‘พวกเรามีพระวิญญาณบริสุทธิ์ แต่พวกคุณเป็นคนที่ทำงาน.’ โดยที่รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา ได้มีการอธิบายแก่เธอว่า คนที่มีพระวิญญาณบริสุทธิ์ตามปกติแล้วจะมีแรงบันดาลใจให้ทำงานของพระเจ้า. ยาโกโบ 2:17 ชี้แจงว่า “ความเชื่อ, ถ้าปราศจากการประพฤติ, ความเชื่อก็ตายอยู่ในตัวเองแล้ว.” ด้วยความช่วยเหลือจากพระวิญญาณของพระยะโฮวา พยานของพระองค์ได้ปลูกฝังความเชื่อที่เข้มแข็ง และพระองค์ได้ ‘ทำให้นิเวศของพระองค์เต็มไปด้วยสง่าราศี’ โดยตั้งพวกเขาไว้ให้ทำการงานต่าง ๆ ที่ชอบธรรม—งานสำคัญคือ ‘การประกาศข่าวดีแห่งราชอาณาจักรทั่วทั้งแผ่นดินโลกที่มีคนอาศัยอยู่ เพื่อให้คำพยานแก่ทุกชาติ.’ เมื่องานนี้ได้มีการทำจนเป็นที่พอพระทัยพระยะโฮวาแล้ว “ครั้นแล้วอวสานจะมาถึง.”—มัดธาย 24:14, ล.ม.
2. (ก) การทุ่มเทตัวในงานของพระยะโฮวาจะนำมาซึ่งพระพรอะไร? (ข) เหตุใดเราควรมีความสุขในการที่เวลาดูเหมือน “เนิ่นช้า”?
2 จากถ้อยคำเหล่านี้ของพระเยซู เราลงความเห็นได้ว่า งานของเราในทุกวันนี้ต้องรวมจุดอยู่ที่การประกาศแก่ผู้คนเกี่ยวกับ “กิตติคุณแห่งสง่าราศีของพระเจ้าผู้ประกอบด้วยความสุข” ซึ่งเราได้รับความไว้วางใจให้ทำ. (1 ติโมเธียว 1:11) ยิ่งเราทุ่มเทตัวในงานรับใช้พระยะโฮวาอย่างมีความสุขมากเท่าใด อวสานของระบบนี้ก็ยิ่งดูเหมือนจะมาเร็วขึ้นเท่านั้น. ที่ฮะบาฆูค 2:2, 3 (ล.ม.) เราอ่านคำตรัสของพระยะโฮวาดังนี้: “จงเขียนเนื้อความนิมิตลงไว้ที่แผ่นจารึกให้กระจ่างตา เพื่อว่าคนที่อ่านดัง ๆ จากแผ่นจารึกนั้นจะได้อ่านคล่อง. ด้วยว่านิมิตนั้นก็มีไว้สำหรับเวลากำหนด และกำลังรุดเร่งไปสู่ที่สุดปลาย และนิมิตนั้นจะไม่กล่าวเท็จเลย. ถึงแม้นิมิตจะเนิ่นช้าก็จงคอยท่า ด้วยว่าจะสำเร็จเป็นแน่. จะไม่ล่าช้าเลย.” ถูกแล้ว “นิมิตนั้น” จะเป็นจริง “แม้นิมิตจะเนิ่นช้า.” เนื่องจากปีนี้เป็นปีที่ 83 แห่งการปกครองราชอาณาจักรของพระเยซู บางคนอาจรู้สึกว่า ขณะนี้เรากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ล่าช้า. อย่างไรก็ตาม เราควรมีความสุขมิใช่หรือที่อวสานยังไม่มา? ในระหว่างทศวรรษ 1990 นี้ มีการยกเลิกคำสั่งห้ามการประกาศข่าวดี ซึ่งดูเหมือนเป็นการอัศจรรย์ทีเดียว ทั้งในยุโรปตะวันออก, ส่วนต่าง ๆ ของแอฟริกา, และในประเทศอื่น ๆ. การที่เวลาดูเหมือน “เนิ่นช้า” นั้นเปิดโอกาสให้มี “แกะ” อีกมากมายได้รับการรวบรวมจากเขตเหล่านี้ซึ่งเปิดกว้างเมื่อไม่นานมานี้.—โยฮัน 10:16.
3. เหตุใดความเข้าใจล่าสุดของเราเรื่อง “คนชั่วอายุนี้” น่าจะกระตุ้นเราให้ทำงานของพระเจ้าอย่างเร่งด่วน?
3 ผู้พยากรณ์กล่าวไว้ว่า “จะไม่ล่าช้าเลย.” พระเยซูตรัสว่า คนชั่วอายุนี้ที่ชั่วช้าในปัจจุบันจะไม่ล่วงลับไปก่อน “สิ่งทั้งปวงนั้นจะบังเกิดขึ้น.” (มัดธาย 24:34) ความเข้าใจล่าสุดที่เรามีในเรื่องคำตรัสนี้ของพระองค์หมายความว่า กิจกรรมการประกาศของเราไม่เร่งด่วนอย่างนั้นไหม?a ข้อเท็จจริงแสดงให้เห็นตรงกันข้ามเลยทีเดียว! คนชั่วอายุปัจจุบันของเรากำลังจมดิ่งสู่สภาวะที่ชั่วร้ายและเสื่อมทรามอย่างที่ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาไม่อาจเทียบได้. (เทียบกับกิจการ 2:40.) เราควรทำงานของเราอย่างเร่งด่วน. (2 ติโมเธียว 4:2) คำพยากรณ์ทั้งสิ้นในเรื่องกำหนดเวลาเริ่มต้นความทุกข์ลำบากครั้งใหญ่แสดงให้เห็นว่าจะมาอย่างกะทันหัน, ทันที, โดยไม่รู้ตัว—ดุจขโมยดอดมา. (1 เธซะโลนิเก 5:1-4; วิวรณ์ 3:3; 16:15) “เหตุฉะนั้น ท่านทั้งหลายด้วยเช่นกัน จงเตรียมตัวพร้อม เพราะในโมงที่ท่านไม่คิดว่าเป็นเวลานั้น บุตรมนุษย์จะเสด็จมา.” (มัดธาย 24:44, ล.ม.) ขณะที่คนชั่วอายุนี้แห่งมนุษยชาติที่ไม่นับถือพระเจ้าดำเนินไปใกล้จุดแห่งความพินาศเต็มที แน่นอน เราไม่ควรมีความปรารถนาที่จะทิ้งความหวังอันมีค่ายิ่งในเรื่องชีวิตนิรันดร์โดยหวนไป “เกลือกกลั้วในปลัก” แห่งสิ่งล่อใจต่าง ๆ ของโลกนี้!—2 เปโตร 2:22; 3:10, ล.ม.; ลูกา 21:32-36.
4. สถานการณ์เช่นไรซึ่งทำให้จำเป็นต้องมี “อาหารตามเวลา” เพิ่มขึ้น และความจำเป็นนี้จะได้รับการสนองโดยวิธีใด?
4 จริงตามคำพยากรณ์ของพระเยซู ปี 1914 เป็น “การเริ่มต้นของความปวดร้าวแห่งความทุกข์” ขณะมนุษยชาติเข้าสู่ช่วง “อวสานของระบบ.” ความโศกเศร้า, เหตุการณ์ที่เป็นภัยพิบัติต่าง ๆ, และการละเลยกฎหมายทวีขึ้นเรื่อย ๆ จวบจนทุกวันนี้. (มัดธาย 24:3-8, 12, ล.ม.) ขณะเดียวกัน พระยะโฮวาทรงมอบหมายชนชั้นทาสสัตย์ซื่อและสุขุมที่ได้รับการเจิมให้จัดเตรียม “อาหารตามเวลา” สำหรับครัวเรือนแห่งพระคริสต์ผู้เป็นนายของพวกเขา. (มัดธาย 24:45-47) จากพระที่นั่งในสวรรค์ เวลานี้กษัตริย์มาซีฮาองค์นี้กำลังชี้นำโครงการเลี้ยงดูอาหารฝ่ายวิญญาณที่ยอดเยี่ยมนี้ไปทั่วแผ่นดินโลก.
“อาหาร” เต็มบริบูรณ์
5. สิ่งที่เป็นพื้นฐานของ “อาหาร” ได้รับการเอาใจใส่เช่นไร?
5 ให้เราพิจารณาเรื่องการเตรียม “อาหาร.” (ลูกา 12:42) สิ่งพื้นฐานในรายการอาหารของคริสเตียนได้แก่คัมภีร์ไบเบิล พระคำของพระเจ้า. เพื่อสอนคัมภีร์ไบเบิลได้อย่างมีประสิทธิภาพ ฉบับแปลที่ถูกต้องและอ่านง่ายนับว่าเป็นสิ่งจำเป็นอย่างหนึ่งในขั้นพื้นฐาน. ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีความก้าวหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ ในการสนองต่อความจำเป็นนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่ปี 1950 เมื่อมีการออกฉบับแปลโลกใหม่ของพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก ในภาษาอังกฤษ. พอถึงปี 1961 คัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลโลกใหม่ ครบชุดก็มีอยู่พร้อม และไม่ช้าฉบับแปลนี้ก็ปรากฏออกมาในภาษาอื่นที่เป็นภาษาใหญ่ ๆ ของโลก. ฉบับแปลซึ่งออกมาในระหว่างปีการรับใช้ 1996 อีก 3 ภาษา ทำให้มีจำนวนทั้งสิ้น 27 ภาษา ซึ่งจากจำนวนนี้มี 14 ภาษาที่เป็นคัมภีร์ไบเบิลครบชุด. เพื่อจะจัดการแปลพระคัมภีร์ รวมทั้งคู่มือต่าง ๆ ที่อธิบายพระคัมภีร์ เวลานี้มีคริสเตียนประมาณ 1,174 คนที่อุทิศตัวทำงานเต็มเวลาเกี่ยวกับการแปลใน 77 ประเทศ.
6. สมาคมฯ ได้สนองความต้องการสิ่งพิมพ์ด้านคัมภีร์ไบเบิลอย่างไร?
6 เพื่อหนุนหลังงานของทีมผู้แปลจำนวนมากเหล่านี้ สำนักงานสาขาของสมาคมว็อชเทาเวอร์ 24 สาขาที่มีโรงพิมพ์ได้ผลิตสรรพหนังสือปริมาณมากขึ้นเรื่อย ๆ. เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์นี้ ได้มีการติดตั้งเครื่องพิมพ์แบบโรตารีความเร็วสูงเพิ่มขึ้นอีกในสำนักงานสาขาใหญ่ ๆ. การผลิตวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! มีจำนวนเพิ่มขึ้นทุกเดือน จนทำให้มียอดรวมถึง 943,892,500 ฉบับในปีที่ผ่านมา เพิ่มขึ้น 13.4 เปอร์เซ็นต์. ยอดรวมการผลิตคัมภีร์ไบเบิลและหนังสือปกแข็งเฉพาะที่เกาหลี, ญี่ปุ่น, บราซิล, ฟินแลนด์, เม็กซิโก, เยอรมนี, สหรัฐ, และอิตาลีเพิ่มขึ้น 40 เปอร์เซ็นต์จากปี 1995 คือมีจำนวนทั้งสิ้น 76,760,098 เล่มในปี 1996. สำนักงานสาขาอื่น ๆ ก็มีส่วนอย่างมากด้วยเช่นกันในการเพิ่มขึ้นของยอดรวมการผลิตสรรพหนังสือทั้งหมด.
7. ยะซายา 54:2 มีความหมายที่เร่งด่วนยิ่งกว่าที่เคยเป็นมาอย่างไร?
7 ความจำเป็นที่ต้องมีสรรพหนังสือเพิ่มขึ้นส่วนใหญ่แล้วเนื่องจากมีการยกเลิกคำสั่งห้ามที่มีต่อพยานพระยะโฮวาในยุโรปตะวันออกและแอฟริกาช่วงทศวรรษ 1990. ความหิวกระหายอาหารฝ่ายวิญญาณมีมากจริง ๆ ในที่เหล่านี้. ด้วยเหตุนั้น เสียงเรียกอันก้องกังวานทวีความเร่งด่วนยิ่งกว่าที่เคยเป็นมาดังนี้: “จงขยายกะโจมของเจ้าให้เขื่องออกไป, จงจัดม่านในบ้านของเจ้าให้กว้างออกไปโดยไม่จำกัด, จงต่อเชือกกะโจมของเจ้าให้ยาวออกไป, และจงปักหลักกะโจมไว้ให้แน่นขึ้น!”—ยะซายา 54:2.
8. การตอบสนองอย่างใจกว้างเช่นไรซึ่งช่วยสนับสนุนในทางการเงิน?
8 ดังนั้น มีความจำเป็นต้องขยายอาคารต่าง ๆ เพิ่มขึ้นในสาขาหลายแห่งของสมาคมฯ ซึ่งมีทั้งหมด 104 สาขา. เนื่องจากสภาวการณ์ทางเศรษฐกิจฝืดเคืองในเขตที่เปิดใหม่หลายแห่ง ส่วนใหญ่ของค่าใช้จ่ายสำหรับการแผ่ขยายนี้ได้มาจากการบริจาคในประเทศที่มั่งคั่งกว่าเพื่อสนับสนุนงานทั่วโลก. น่ายินดี มีประชาคมและปัจเจกบุคคลที่ตอบรับด้วยสิ้นสุดหัวใจ ด้วยน้ำใจดังที่พบในเอ็กโซโด 35:21: “ทุกคนที่มีใจสมัครก็ได้นำสิ่งของมาถวายพระยะโฮวาสำหรับการนมัสการ.” เราขอถือโอกาสนี้ขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมในการให้ด้วยใจกว้างเช่นนี้.—2 โกรินโธ 9:11.
9. โรม 10:13, 18 กำลังสำเร็จเป็นจริงอยู่ในปัจจุบันอย่างไร?
9 ระหว่างปี 1996 สรรพหนังสือของสมาคมว็อชเทาเวอร์ได้ถวายพระเกียรติแด่พระนามยะโฮวาและพระประสงค์ของพระองค์จนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลกจริง ๆ. เป็นดังที่อัครสาวกเปาโลบอกไว้ล่วงหน้า. โดยยกข้อความจากคำพยากรณ์ของโยเอลและเพลงสรรเสริญบทที่ 19 ท่านเขียนดังนี้: “ทุกคนที่จะร้องออกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็จะรอด. ฝ่ายข้าพเจ้าถามว่า, ‘เขาทั้งหลายไม่ได้ยินหรือ’ เออจริง เสียงของเขาได้ลั่นออกไปทั่วตลอดแผ่นดินโลก, และคำของเขาได้บันลือไปถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก.” (โรม 10:13, 18) ด้วยการยกย่องเชิดชูพระนามยะโฮวา อันสูงส่งเช่นนั้น ไพร่พลของพระองค์ได้มีบทบาทสำคัญในการทำให้นิเวศแห่งการนมัสการของพระองค์เต็มไปด้วยสง่าราศี. อย่างไรก็ตาม การประกาศนี้มีความก้าวหน้าเป็นพิเศษอย่างไรบ้างในระหว่างปี 1996? โปรดพิจารณาแผนภูมิที่ลงไว้ในหน้า 18 ถึง 21.
การเก็บเกี่ยวทั่วโลก
10. จุดเด่นอะไรบ้างที่คุณสังเกตเห็นในกิจกรรมแห่งไพร่พลของพระยะโฮวา ดังที่สรุปไว้ในแผนภูมิหน้า 18 ถึง 21?
10 คำตรัสของพระเยซูที่ลูกา 10:2 ไม่เคยมีน้ำหนักมากเช่นนี้มาก่อน ที่ว่า “การเกี่ยวนั้นเป็นการใหญ่นักหนา, แต่คนทำการยังน้อยอยู่ เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงอธิษฐานขอต่อเจ้าของ ๆ การเกี่ยวนั้น, ให้ใช้คนทำการหลายคนไปในการเกี่ยวของพระองค์.” คุณกำลังสนองตอบคำร้องเรียกนั้นไหม? หลายล้านคนทั่วโลกกำลังทำอย่างนั้น. เรื่องนี้ได้รับการยืนยันจากยอดใหม่ของผู้ประกาศราชอาณาจักร 5,413,769 คนที่รายงานการรับใช้ในเขตงานระหว่างปี 1996. มีพี่น้องใหม่ทั้งชายและหญิงอีก 366,579 คนที่รับบัพติสมา. พวกเราหยั่งรู้ค่าคนเหล่านี้ที่เป็น “สิ่งน่าปรารถนาแห่งชาติทั้งปวง” สักเพียงไร ซึ่งบัดนี้มีส่วนร่วมในการ ‘ทำให้นิเวศของพระยะโฮวาเต็มไปด้วยสง่าราศี’!—ฮาฆี 2:7, ล.ม.
11. เหตุใดเราทุกคนมีเหตุผลที่จะยินดีอย่างเหลือล้น?
11 รายงานการแผ่ขยายในเขตต่าง ๆ ที่เปิดใหม่นับว่าโดดเด่นเป็นพิเศษ. เรารู้สึกอิจฉาคนที่กำลังชื่นชมยินดีกับความก้าวหน้าเช่นนั้นไหม? ตรงกันข้าม เรายินดีกับพวกเขา. ทุกประเทศมีการเริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆ. ซะคาระยา ผู้พยากรณ์ร่วมสมัยกับฮาฆี เขียนดังนี้: “ใครได้ดูหมิ่นต่อวันแห่งการเล็กน้อย.” (ซะคาระยา 4:10) เรายินดีอย่างยิ่งที่ในหลายประเทศซึ่งงานให้คำพยานได้ตั้งมั่นคง บัดนี้มีผู้ประกาศราชอาณาจักรหลายล้านคน และมีการทำอย่างทั่วถึงในเขตงานบ่อยครั้ง ในเมืองใหญ่หลายแห่งทำซ้ำทุกสัปดาห์เสียด้วยซ้ำ. เรามีเหตุผลจะหย่อนมือลงไหมขณะที่เวลานี้พระยะโฮวากำลังขยายโอกาสเพื่อความรอดไปยังเขตต่าง ๆ ที่ก่อนหน้านี้งานของพวกเขาถูกจำกัด? ไม่เลย! พระเยซูตรัสว่า “นานั้นได้แก่โลกนี้.” (มัดธาย 13:38) เราต้องให้คำพยานอย่างทั่วถึงต่อไป เช่นเดียวกับบรรดาสาวกในสมัยแรกให้คำพยานอย่างทั่วถึงในคราวอวสานของระบบยิว.—กิจการ 2:40; 10:42; 20:24; 28:23.
รุดหน้าต่อไป
12. เรามีอะไรที่กระตุ้นใจเราให้รุด “ตรงไปข้างหน้า”? (ดูกรอบ “การเก็บเกี่ยว ‘จากสุดปลายแผ่นดินโลก’” ด้วย.)
12 ใช่แล้ว เราจำต้องรักษาฝีเท้าไว้ รุด “ตรงไปข้างหน้า” พร้อมกับราชรถฝ่ายสวรรค์ของพระยะโฮวาซึ่งประกอบด้วยเหล่าทูตสวรรค์. (ยะเอศเคล 1:12) เราระลึกถึงคำพูดของเปโตรที่ว่า “พระยะโฮวาไม่ได้ทรงเฉื่อยช้าในเรื่องคำสัญญาของพระองค์เหมือนบางคนถือว่าช้านั้น แต่พระองค์อดกลั้นพระทัยกับท่านทั้งหลาย เพราะพระองค์ไม่ประสงค์จะให้คนหนึ่งคนใดถูกทำลาย แต่ทรงปรารถนาจะให้คนทั้งปวงกลับใจเสียใหม่.” (2 เปโตร 3:9, ล.ม.) ขอให้ตัวอย่างความกระตือรือร้นของพี่น้องของเราที่อยู่ในประเทศยากจนทางเศรษฐกิจกระตุ้นเราให้รุดหน้าต่อไป. สภาพที่ดูเหมือนอาร์มาเก็ดดอนล่าช้าเป็นการเปิดโอกาสให้อีกหลายแสนคนได้รับการรวบรวมเข้ามาในประเทศเหล่านี้เช่นเดียวกับอีกหลายคนในเขตงานที่มีการทำบ่อย ๆ. อย่าได้หลงไป: “วันใหญ่ของพระยะโฮวามาใกล้. มาใกล้แล้ว และเร่งมาก.” (ซะฟันยา 1:14, ล.ม.) เราเองควรเร่งรีบในการให้คำพยานช่วงสุดท้ายนี้ให้ทั่วถึง!
13, 14. (ก) อาจกล่าวได้เช่นไรเกี่ยวกับการจำหน่ายสรรพหนังสือต่าง ๆ ระหว่างปี 1996? (ข) แผนการพิเศษอะไรที่ประชาคมต่าง ๆ อาจจัดขึ้นในแต่ละปี และคุณวางแผนไว้อย่างไรในการมีส่วนร่วม?
13 แม้ว่ารายละเอียดไม่ปรากฏในแผนภูมิรายงานการรับใช้ ได้มีการเพิ่มทวีอย่างน่าสังเกตในการจำหน่ายพระคัมภีร์, หนังสือต่าง ๆ, และวารสารในระหว่างปีที่ผ่านมา. ตัวอย่างเช่น การจำหน่ายวารสารทั่วโลกเพิ่มขึ้น 19 เปอร์เซ็นต์ รวมจำนวนทั้งสิ้นที่ได้จำหน่ายไป 543,667,923 ฉบับ. วารสารของเราทำให้การประกาศในวิธีต่าง ๆ ที่หลากหลายรูปแบบง่ายขึ้น—ตามถนน, ในสวนสาธารณะ, ที่ป้ายรถเมล์, ในย่านธุรกิจ. รายงานต่าง ๆ แสดงให้เห็นว่า ในบางเขตที่มีการประกาศเรื่องราชอาณาจักรบ่อย ๆ ผู้มีการศึกษาหลายคนรู้สึกประทับใจในคุณภาพของวารสารของเรา และตอบรับการศึกษาพระคัมภีร์.
14 แต่ละปีในระหว่างเดือนเมษายน ประชาคมต่าง ๆ มักจะจัดกิจกรรมการเสนอวารสารเป็นพิเศษ โดยรณรงค์เสนอตามบ้านและในที่สาธารณะต่าง ๆ ตลอดทั้งวัน. ประชาคมของคุณจะมีส่วนร่วมในกิจกรรมนี้ไหมในระหว่างเดือนเมษายน 1997? ได้มีการจัดเตรียมวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! ฉบับเดือนเมษายนที่โดดเด่น และการเสนอวารสารเหล่านี้พร้อมกันทั่วโลกคงจะต้องเป็นเรื่องที่น่าประทับใจอย่างแน่นอน! ที่เกาะไซปรัส ประชาคมต่าง ๆ ที่นั่นซึ่งถือคำขวัญว่า “เข้าถึงทุกคนเท่าที่เป็นได้ด้วยข่าวราชอาณาจักร” ถึงกับมีการจัดตารางเวลาเพื่อเสนอวารสารเป็นประจำทุกเดือน ทำให้บรรลุยอดใหม่ของการจำหน่าย 275,359 ฉบับในปีที่ผ่านไป เพิ่มขึ้น 54 เปอร์เซ็นต์.
ข่าวสารสุดท้ายของฮาฆี
15. (ก) เหตุใดพระยะโฮวาทรงส่งข่าวสารเพิ่มเติมอีกโดยผ่านทางฮาฆี? (ข) ข่าวสารที่สามของฮาฆีน่าจะให้บทเรียนอะไรแก่เรา?
15 หกสิบสามวันหลังจากที่ทรงส่งข่าวสารที่สองของพระองค์มายังฮาฆี พระยะโฮวาทรงส่งข่าวสารที่สาม ซึ่งเราในทุกวันนี้น่าจะเอาใจใส่. ฮาฆีพูดราวกับว่าตอนนั้นพวกยิวกำลังวางรากพระวิหารอยู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วพวกเขาได้ทำกันมาตั้งแต่เมื่อ 17 ปีก่อน. อีกครั้งหนึ่ง พระยะโฮวาทรงเห็นว่าเหมาะที่จะจัดการชำระให้สะอาด. พวกปุโรหิตและประชาชนเฉื่อยชาและดังนั้นจึงไม่สะอาดในสายพระเนตรของพระยะโฮวา. อาจเป็นได้ไหมที่ไพร่พลของพระยะโฮวาบางคนในปัจจุบันได้ย่อหย่อนลงในการทำงานของตน อาจถึงกับหมกมุ่นในแนวทางที่ปล่อยตามอำเภอใจและนิยมวัตถุของโลกด้วยซ้ำ? นับว่าเป็นเรื่องเร่งด่วนสำหรับเราทุกคนจะตั้งใจแน่วแน่ “ตั้งแต่วันนี้ต่อไปจนถึงวันหน้า” ในการถวายพระเกียรติแด่พระนามยะโฮวา มั่นใจในคำสัญญาของพระองค์ที่ว่า “แต่บัดนี้เป็นต้นไปเถอะ, เราจะอวยพรให้เจ้า.”—ฮาฆี 2:10-19; เฮ็บราย 6:11, 12.
16. ‘การเขย่า’ อะไรที่กำลังใกล้เข้ามา และผลจะเป็นเช่นไร?
16 ในวันเดียวกันนั้นเอง พระดำรัสของ “พระยะโฮวาจอมพลโยธา” มาถึงฮาฆีเป็นครั้งที่สี่และครั้งสุดท้าย. พระองค์ทรงบอกสิ่งที่เกี่ยวข้องอยู่ด้วยในการที่พระองค์จะ “เขย่าฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก” โดยตรัสว่า “เราจะคว่ำพระที่นั่งของอาณาจักรทั้งหลายเสีย; เราจะล้างอำนาจของอาณาจักรแห่งนานาประเทศให้สิ้นเชิง, เราจะคว่ำราชรถทั้งคนนั่งในราชรถนั้นด้วย, เพื่อให้ม้าและพลม้าพลัดตกลงมาต้องอาวุธของพรรคพวกของตนเอง.” (ฮาฆี 2:6, ล.ม., 21, 22) ด้วยเหตุนี้ ‘การเขย่า’ จะบรรลุจุดสุดยอดเมื่อพระยะโฮวาชำระแผ่นดินโลกให้สะอาดหมดจด ณ อาร์มาเก็ดดอน. เมื่อถึงเวลานั้น “สิ่งน่าปรารถนาแห่งชาติทั้งปวง” จะเข้ามาเป็นแกนกลางของสังคมมนุษย์ในโลกใหม่. ช่างเป็นเหตุอันควรที่จะยินดีและถวายคำสรรเสริญแด่พระยะโฮวาจริง ๆ!—ฮาฆี 2:7, ล.ม.; วิวรณ์ 19:6, 7; 21:1-4.
17. พระเยซูทรงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเสมือน “แหวนตรา” อย่างไร?
17 ปิดท้ายคำพยากรณ์ ฮาฆีเขียนดังนี้: “พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, ‘ดูก่อน ซะรุบาเบล . . . ในวันนั้นเราจะรับเจ้าไว้.’ . . . ‘เราจะเอาเจ้าสวมนิ้วไว้เหมือนหนึ่งเป็นแหวนตราของเรา,’ เพราะพระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, ‘เราได้เลือกสรรเจ้าไว้แล้ว.’” (ฮาฆี 2:23) ในขณะนี้ พระเยซูคริสต์ทรงเป็นกษัตริย์มาซีฮาและมหาปุโรหิตที่มีการเล็งถึง ในสวรรค์พระองค์ทำหน้าที่ทั้งสองซึ่งผู้ว่าราชการซะรุบาเบลและมหาปุโรหิตยะโฮซูอะแยกกันทำในกรุงยะรูซาเลมทางแผ่นดินโลก. ดุจดังแหวนตราบนนิ้วพระหัตถ์ข้างขวาของพระยะโฮวา พระเยซูทรงเป็นผู้นั้นที่สิ่งต่าง ๆ ได้กลาย “เป็นจริง” ฐานะเป็นเครื่องมือที่พระยะโฮวาทรงใช้เพื่อทำ “คำสัญญาของพระเจ้า” ที่มีอยู่มากมายให้กลายเป็นจริง. (2 โกรินโธ 1:20, ล.ม.; เอเฟโซ 3:10, 11; วิวรณ์ 19:10) ข่าวสารคำพยากรณ์ทั้งสิ้นของคัมภีร์ไบเบิลเพ่งเล็งที่การจัดเตรียมของพระยะโฮวาในเรื่องพระคริสต์ฐานะกษัตริย์และมหาปุโรหิตผู้ไถ่.—โยฮัน 18:37; 1 เปโตร 1:18, 19.
18. “คำตรัสของพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย” ในวรรคนี้จะมีความสำเร็จเป็นจริงที่น่ายินดีอย่างไร?
18 ช่างเป็นเกียรติสูงสุดอย่างแท้จริงทีเดียวที่ได้อยู่ในวิหารฝ่ายวิญญาณอันรุ่งโรจน์ของพระยะโฮวา! และอีกไม่ช้า หลังจากที่พระยะโฮวาทรงกวาดทำลายระบบทั้งสิ้นของซาตานแล้ว ฮาฆี 2:9 (ล.ม.) จะสำเร็จเป็นจริงอีกครั้งอย่างน่ายินดี ตามที่บอกไว้ว่า “‘ในสถานแห่งนี้เราจะประทานสันติสุข’ นี่คือคำตรัสของพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย.” สันติสุขในที่สุด!—สันติสุขทั่วทั้งสากลจักรวาลที่ไม่รู้จักจบ ซึ่งพระเยซูคริสต์ “แหวนตรา” ของพระยะโฮวาทรงรับรอง พระองค์ผู้เป็น “องค์สันติราช” ที่มีการเขียนถึงว่า “ความจำเริญรุ่งเรืองแห่งรัฐบาลของท่านและสันติสุขจะไม่รู้สิ้นสุด . . . ความกระตือรือร้นแห่งพระยะโฮวาจอมโยธาจะทำให้การนี้สำเร็จ.” (ยะซายา 9:6, 7) สง่าราศีชั่วนิรันดร์ของนิเวศแห่งการนมัสการของพระยะโฮวาจะเห็นเด่นชัดตลอดทั่วอาณาจักรอันเปี่ยมด้วยสันติสุขแห่งสากลบรมเดชานุภาพของพระองค์. ขอให้เราคงอยู่ในนิเวศนั้นเสมอ!—บทเพลงสรรเสริญ 27:4; 65:4; 84:10.
[เชิงอรรถ]
a ดูหอสังเกตการณ์ 1 พฤศจิกายน 1995 บทความเรื่อง “ได้รับการช่วยให้รอดจาก ‘ชนชาติชั่ว’” และ “สมัยที่พึงตื่นตัวเสมอ.”
คุณอธิบายได้ไหม?
▫ ทุกวันนี้ นิเวศของพระยะโฮวา ‘ถูกทำให้เต็มไปด้วยสง่าราศี’ อย่างไร?
▫ เหตุใดไม่เคยมีเวลาใดที่เร่งด่วนยิ่งกว่านี้ที่จะประกาศข่าวดี?
▫ รายงานการรับใช้ประจำปี 1996 ก่อแรงกระตุ้นเช่นไรให้ประกาศอย่างเร่งด่วน?
▫ โดยวิธีใดพระคริสต์ทรงรับใช้ฐานะเป็น “แหวนตรา” ของพระยะโฮวา?
[กรอบหน้า 15]
การเก็บเกี่ยว “จากสุดปลายแผ่นดินโลก”
ที่ยะซายา 43:6 เราอ่านพระบัญชาของพระยะโฮวาดังนี้: “อย่าหน่วงเหนี่ยวเขาไว้เลย, จงนำบุตราของเรามาแต่ไกล, และบุตรีของเราจากสุดปลายแผ่นดินโลก.” ขณะนี้ ข้อคัมภีร์นี้กำลังสำเร็จเป็นจริงอย่างยิ่งในยุโรปตะวันออก. ยกตัวอย่าง สาธารณรัฐมอลโดวา ซึ่งเป็นประเทศคอมมิวนิสต์มาก่อน. มีหลายหมู่บ้านซึ่งเวลานี้ประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนประชากรเป็นพยานพระยะโฮวา. คนเหล่านี้ต้องเดินทางระยะไกลกว่าจะพบเขตงานเพื่อทำการประกาศเผยแพร่ แต่พวกเขามุ่งมั่นพยายาม! ผู้เผยแพร่หลายคนจากประชาคมเหล่านี้เป็นบุตรหลานของบรรพบุรุษซึ่งถูกเนรเทศไปยังไซบีเรียช่วงต้นทศวรรษปี 1950. บัดนี้ ครอบครัวของเขากำลังเป็นหัวหอกในงานเก็บเกี่ยว. จากจำนวนผู้เผยแพร่ 12,565 คน มี 1,917 คนได้รับบัพติสมาเมื่อปีที่แล้ว. มีสี่สิบสามประชาคมที่มีผู้ประกาศราว ๆ 150 คน และจำนวนหมวดได้เพิ่มจากสี่เป็นแปดในปีรับใช้ใหม่นี้.
การแผ่ขยายในแอลเบเนียก็โดดเด่นเช่นกัน. ในประเทศนี้ พยานฯ ผู้ซื่อสัตย์ภักดีไม่กี่คนได้อดทนภายใต้ระบอบเผด็จการสุดโหดตลอดเวลา 50 ปีเศษ. พวกเขาส่วนหนึ่งถูกฆ่า. ทั้งนี้ทำให้นึกถึงคำสัญญาของพระเยซูที่ว่า “อย่ากลัวต่อสิ่งที่เจ้ากำลังจะต้องทนรับเอา. นี่แน่ะ! พญามารจะยังคงจับพวกเจ้าบางคนขังคุกต่อไปเพื่อพวกเจ้าจะถูกทดสอบเต็มที่ . . . เจ้าจงพิสูจน์ตัวซื่อสัตย์ตราบเท่าวันตาย และเราจะให้มงกุฎแห่งชีวิตแก่เจ้า.” (วิวรณ์ 2:10, ล.ม.; ดูโยฮัน 5:28, 29; 11:24, 25 ด้วย.) ตอนนี้เราพบเห็นอะไรในแอลเบเนีย? จริงแล้ว ความสำเร็จเป็นจริงอันน่าทึ่งว่าด้วยคำสัญญาของพระยะโฮวาซึ่งพบได้ในยะซายา 60:22 (ล.ม.) อ่านดังนี้: “คนจิ๋วจะเพิ่มเป็นจำนวนพัน”! ปี 1990 มีผู้เผยแพร่เพียงหนึ่งคนที่ได้รายงานการรับใช้ในแอลเบเนีย. อย่างไรก็ดี มี “คนทำงาน” มากขึ้นจากอิตาลีและประเทศอื่นได้ตอบรับเสียงเรียกของพระเยซูที่ว่า “เหตุฉะนั้น จงไปและทำให้ชนจากทุกชาติเป็นสาวก ให้เขารับบัพติสมา.” (มัดธาย 28:19, ล.ม.; ลูกา 10:2) พอถึงวาระการประชุมอนุสรณ์ระลึกการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูปี 1996 ผู้ประกาศจำนวน 773 คนร่วมทำการงานอย่างขยันขันแข็ง และคนเหล่านี้ได้รวบรวมผู้คนจำนวน 6,523 คนมายังการประชุมอนุสรณ์ มากกว่าจำนวนผู้ประกาศถึงแปดเท่าทีเดียว! รายงานจำนวนผู้เข้าร่วมที่น่าทึ่งได้มาจากเขตโดดเดี่ยวหลายเขต. ถึงแม้ไม่มีผู้ประกาศในท้องถิ่นนั้น ๆ ก็ตาม เมืองคูเคส และเมืองดีฟยาเค มีผู้เข้าร่วมประชุมแห่งละ 192 และ 230 คนตามลำดับ. เมืองครูยาซึ่งมีผู้ประกาศเพียงคนเดียว แต่ผู้เข้าร่วม 212 คน. ผู้ประกาศ 30 คนในเมืองคอร์เชได้จัดเช่าสถานที่รองรับผู้มาร่วมมากถึง 300 คน. หลังจากจำนวนดังกล่าวมากันเต็มหอประชุมแล้ว ยังมีอีก 200 คนต้องกลับไปเนื่องจากไม่มีที่ว่างเหลือ. ทุ่งนาอยู่ในระยะจะเก็บเกี่ยวได้แล้วจริง ๆ!
มีรายงานจากโรมาเนียดังนี้: “ขณะที่เราทำการเผยแพร่ตามบ้าน เราได้พบคนหนึ่งซึ่งบอกว่าเขาเป็นพยานพระยะโฮวาและอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ ซึ่งตามที่เรารู้ เมืองนั้นไม่มีพยานฯ อยู่เลย. เขาบอกว่า นอกจากเขายังมีอีก 15 คนซึ่งเคยจัดให้มีการประชุมทุกวันพฤหัสบดีและวันอาทิตย์อยู่นานหลายปี และว่าพวกเขาได้เริ่มทำการเผยแพร่ตามบ้านเรือนแล้ว. วันรุ่งขึ้นพวกเราได้ไปที่เมืองนั้น. ผู้ที่คอยเราอยู่ในสองห้องเป็นผู้ชาย, ผู้หญิง, และเด็กรวม 15 คนซึ่งได้รับเอาหนังสือ 20 เล่มและวารสารฉบับล่าสุด 20 เล่ม. เราได้ชี้แจงให้เขารู้วิธีนำการศึกษาคัมภีร์ไบเบิล. เราร่วมร้องเพลงด้วยกันและตอบคำถามสำคัญ ๆ ที่เขาอยากรู้มากที่สุด. ผู้นำกลุ่มให้การว่า ‘เมื่อสองสามวันที่แล้ว ผมได้อธิษฐานทั้งน้ำตาขอพระยะโฮวาส่งผู้บำรุงเลี้ยงมาช่วยเหลือเรา และพระองค์ได้ตอบคำอธิษฐานของผม.’ พวกเรารู้สึกเป็นสุขเหลือล้น ครั้นได้เวลาที่เราต้องลาจากไป ไม่ต่างอะไรจากลูกกำพร้าซึ่งได้พบพ่อในที่สุด เขาพูดว่า ‘ได้โปรดระลึกถึงพวกเรา. ขอกลับมาเยี่ยมพวกเราอีก!’ เราก็ได้ทำตามที่เขาขอร้อง และเวลานี้มีการนำการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลเจ็ดรายในเมืองนั้น. หลายเขตงานที่ยังไม่เคยทำมาก่อน การเผยแพร่เริ่มต้นอย่างน่าประหลาดด้วยสรรพหนังสืออธิบายคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งได้รับการหยั่งรู้ค่ามาก และทั้งนี้แสดงว่าแหล่งกำเนิดงานนี้มาจากพระเจ้า.
[แผนภูมิหน้า 18-21]
(รายละเอียดดูจากวารสาร)
รายงานเกี่ยวกับปีรับใช้ 1996 ของพยานพระยะโฮวาตลอดทั่วโลก
[รูปภาพหน้า 16, 17]
“สิ่งน่าปรารถนาแห่งชาติทั้งปวง” กำลังได้รับ การรวบรวมเข้ามาตามหมู่เกาะต่าง ๆ ในมหาสมุทร (1), อเมริกาใต้ (2), แอฟริกา (3), เอเชีย (4), อเมริกาเหนือ (5), และยุโรป (6)