ኣታ እሙን መጋቢ፡ ድሉው ኩን!

የሱስ፡ ኣብታ ሰማያዊት መንግስቲ ቦታ ዚረኽቡ “ሒደት መጓሰ” ጥራይ ምዃኖም ገለጸ። (ሉቃስ 12:32) እቲ ዜደንቕ ዓስቢ እቲ ምርካብ ግና፡ ኣፍኲስካ ዚርአ ኣይኰነን። ኣስዕብ ኣቢሉ እውን ሓደ ሰብ ክፍሊ እታ መንግስቲ እንተ ዀይኑ፡ ግቡእ ኣረኣእያ ኼማዕብል ከም ዘለዎ ኣጕልሐ።

ስለዚ፡ የሱስ ንደቀ መዛሙርቱ፡ ነቲ ንሱ ዚምለሰሉ እዋን ድሉዋት ምእንቲ ኪዀኑ ኸምዚ ኢሉ መዓዶም፦ “ሓቛቝኹም ዕጡቕ፡ መብራህትታትኩም ድማ ውሉዕ ይኹን፣ ንስኻትኩም እውን፡ ጐይታኦም ካብ መርዓ ኺምለስ ከም ዚጽበዩ እሞ፡ መጺኡ ዃሕኳሕ ምስ ኣበለ፡ ብኡብኡ ኸም ዚኸፍቱሉ ሰባት ኩኑ። እቶም ጐይታኦም ኣብ ዚመጸሉ እዋን ነቒሖም ዚረኽቦም ባሮት ሕጉሳት እዮም!”—ሉቃስ 12:35-37።

እቶም ደቀ መዛሙርቲ ነቲ የሱስ ብምሳሌ ገይሩ ዝነገሮም ኣረኣእያ ብቐሊሉ ኺርድእዎ ይኽእሉ ነይሮም እዮም። እቶም ኣብቲ ምሳሌ እተጠቕሱ ገላዉ ንምምላስ ጐይታኦም ድሉዋት ኰይኖም ይጽበዩ እዮም። የሱስ ብዛዕባ እዚ ኺገልጽ ከሎ፡ “[እቲ ጐይታ] ኣብ ካልአይቲ ዀነ፡ [ካብ ምሸት ሰዓት ትሽዓተ ኣቢሉ ኽሳዕ ፍርቂ ለይቲ] ኣብ ሳልሰይቲ ኽፋል ሓለዋ [ካብ ፍርቂ ለይቲ ኽሳዕ ለይቲ ሰዓት ሰለስተ ኣቢሉ] እኳ እንተ መጸ እሞ፡ ተዳልዮም እንተ ረኺብዎም፡ ሕጉሳት እዮም!” በለ።—ሉቃስ 12:38።

እዚ ምኽሪ እዚ፡ ትጉሃት ገላዉ ቤት ወይ ዓየይቲ ብዛዕባ ምዃን እተዋህበ ኣይኰነን። እቲ ወዲ ሰብ ዝዀነ የሱስ፡ ንርእሱ ኣብቲ ምሳሌ እቲ ዘእተወሉ መገዲ ነዚ የነጽረልና እዩ። ንደቀ መዛሙርቱ፡ “ንስኻትኩም እውን፡ ወዲ ሰብ ብዘይሓሰብኩምዋ ሰዓት ኪመጽእ እዩ እሞ፡ ድሉዋት ኩኑ” በሎም። (ሉቃስ 12:40) ስለዚ፡ ኣብ መጻኢ ግዜ፡ የሱስ ከም ዚመጽእ እዩ ተገሊጹ። ንሰዓብቱ፡ ምናዳ ኸኣ ነቶም “ሒደት መጓሰ” ድሉዋት ኪዀኑ ይደልዮም እዩ።

ጴጥሮስ ነቲ የሱስ ዝበሎ ብንጹር ኪርድኦ ስለ ዝደለየ፡ “ጐይታይ፡ እዛ ምሳሌ እዚኣስ ንዓና ዲኻ እትምስላ ዘለኻ፡ ወይስ ንዅሉ፧” በሎ። የሱስ ንጴጥሮስ ብቐጥታ ኣብ ክንዲ ዚምልሰሉ፡ ከምዚ ዚስዕብ ኢሉ ምስታ ዝቐደመት እትተኣሳሰር ምሳሌ መሰለ፦ “እቲ ቐለቦም በብግዜኡ ኺህቦም ጐይታኡ ኣብ ልዕሊ ኣገልገልቱ ዚሸሞ እሙንን ኣስተውዓልን መጋቢ መን ኰን እዩ፧ እቲ ጐይታኡ ኺመጽእ ከሎ፡ ከምኡ እናገበረ ዚረኽቦ ባርያ ሕጉስ እዩ! ብሓቂ እብለኩም ኣለኹ፡ ኣብ ኵሉ ንብረቱ ኺሸሞ እዩ።”—ሉቃስ 12:41-44።

ኣብታ ኣቐዲሙ ዝመሰላ ምሳሌ፡ እቲ “ጐይታ” ተባሂሉ ዘሎ፡ እቲ ወዲ ሰብ ዝዀነ የሱስ ምዃኑ ፍሉጥ እዩ። እምበኣር፡ እቲ ‘እሙን መጋቢ’ ኸኣ ክፍሊ እቲ “ሒደት መጓሰ” ዝዀኑን መንግስቲ ዚውሃቦምን ሰባት ዜጠቓልል ኪኸውን ኣለዎ። (ሉቃስ 12:32) ኣብዚ ድማ የሱስ፡ እዚ ኽፍሊ እቲ “ሒደት መጓሰ” ዝዀነ ጕጅለ እዚ ን“ኣገልገልቱ” “ቐለቦም በብግዜኡ ኺህቦም” ምዃኑ እዩ ዚገልጽ ነይሩ። ስለዚ፡ እቶም ሽዑ የሱስ ዚምህሮም፡ ብመንፈሳዊ መዳይ እውን ዚምግቦም ዝነበረ ጴጥሮስን ዝተረፉ ደቀ መዛሙርቱን፡ ወዲ ሰብ ኣብ መጻኢ ኸም ዚመጽእ፡ ኣብቲ ግዜ እቲ ኸኣ ነቶም ‘ኣገልገልቲ’ ጐይታ ዝዀኑ ሰዓብቲ የሱስ ብመንፈሳዊ መዳይ ንምምጋብ መሰናድዎ ኸም ዚግበር ኪድምድሙ ይኽእሉ ነይሮም እዮም።

የሱስ ቀጺሉ፡ ደቀ መዛሙርቱ ንቑሓት ኪዀኑን ንኣረኣእያኦም ኬተኵሩሉን ከም ዘለዎም ብኻልእ መገዲ ኣጕልሐ። ሓደ ሰብ ሸለልተኛ ኪኸውንን ሕሉፍ ሓሊፉ ንኣሕዋቱን ንኣሓቱን ኪጻረርን ከም ዚኽእል ኬጠንቅቕ ከሎ፡ ከምዚ በለ፦ “እቲ ባርያ ግና ብልቡ፡ ‘ጐይታይ ይድንጒ እዩ’ እንተ ኢሉ፡ ነቶም ገላዉን ኣግራድን ኪወቕዖምን ኪበልዕን ኪሰትን ኪሰክርን ከኣ እንተ ጀሚሩ፡ ጐይታ እቲ ባርያ፡ ንሱ ብዘይጽበያ መዓልትን ብዘይፈልጣ ሰዓትን ኪመጽእ እዩ፣ ብዜስካሕክሕ መገዲ ኪቐጽዖ፡ ግዲኡ ድማ ምስ ዘይእሙናት ኪገብሮ እዩ።”—ሉቃስ 12:45, 46።

የሱስ ‘ኣብ ምድሪ ሓዊ ኼናኽስ’ ከም ዝመጸ ገሊጹ እዩ። ዓብዪ ኽርክር ዜላዕልን ንናይ ሓሶት ትምህርትታትን ልምድታትን ዚህምዅን ጕዳያት ከኣ እዩ ኣበጊሱ። እዚ ድማ ከም ንቡር ሓድነት ዝነበሮም ሰባት እኳ ኺፈላሊ ይኽእል እዩ፣ በዚ ኸምዚ፡ “ኣቦ ኻብ ወዱ፡ ወዲ እውን ካብ ኣቦኡ፡ ኣደ ኻብ ጓላ፡ ጓል እውን ካብ ኣዲኣ፡ ሓማት ካብ ሰበይቲ ወዳ፡ ሰበይቲ ወዲ እውን ካብ ሓማታ ኺፈላለዩ እዮም።”—ሉቃስ 12:49, 53።

እዚ ቓላት እዚ ብሕልፊ ንደቀ መዛሙርቱ እዩ ዚምልከት። ድሕሪኡ የሱስ ነቶም ህዝቢ ኺዛረቦም ጀመረ። መብዛሕትኦም እቶም ህዝቢ ብሰንኪ ንቕጽናኦም ነቲ ንሱ መሲሕ ምዃኑ ዜረጋግጽ መርትዖ ምቕባል ስለ ዝኣበዩ፡ “ብምዕራብ ደበና ኺደባኖ ምስ ረኣኹም፡ ብኡብኡ፡ ‘ብርቱዕ ዝናም ይመጽእ ኣሎ’ ትብሉ፣ ከምኡ ኸኣ ይኸውን። ንፋስ ደቡብ ኪነፍስ ምስ ረኣኹም እውን፡ ‘ሃሩር ኪኸውን እዩ’ ትብሉ፣ ከምኡ ድማ ይኸውን። ኣቱም ግቡዛት፡ ትርኢት ምድርን ሰማይን ብኸመይ ከም እትምርምሩ ትፈልጡ፡ ነዛ ግዜ እዚኣ ብኸመይ ከም እትምርምርዋ ደኣ ስለምንታይ ዘይትፈልጡ፧” በሎም። (ሉቃስ 12:54-56) እምበኣር፡ ድሉዋት ኣይነበሩን።