Ikalawang Cronica
18 Sagana sa kayamanan at kaluwalhatian si Jehosapat,+ pero nakipag-alyansa siya kay Ahab sa pamamagitan ng kasunduan sa pag-aasawa.+ 2 Kaya pagkaraan ng ilang taon, pumunta siya kay Ahab sa Samaria,+ at naghandog si Ahab ng maraming tupa at baka para sa kaniya at sa mga kasama niya. At hinikayat siya nito na makipaglaban sa Ramot-gilead.+ 3 At sinabi ni Haring Ahab ng Israel kay Haring Jehosapat ng Juda: “Sasama ka ba sa akin sa Ramot-gilead?” Sinabi niya rito: “Ikaw at ako ay iisa, at ang bayan mo at ang bayan ko ay iisa rin. Susuportahan ka namin sa digmaan.”
4 Pero sinabi ni Jehosapat sa hari ng Israel: “Pakisuyo, sumangguni ka muna kay Jehova.”+ 5 Kaya tinipon ng hari ng Israel ang mga propeta, 400 lalaki, at sinabi niya sa kanila: “Makikipaglaban ba kami sa Ramot-gilead o hindi?” Sinabi nila: “Makipaglaban ka, at ibibigay iyon ng tunay na Diyos sa kamay ng hari.”
6 Pagkatapos, sinabi ni Jehosapat: “Wala na bang propeta si Jehova rito?+ Sumangguni rin tayo sa pamamagitan niya.”+ 7 Sinabi ng hari ng Israel kay Jehosapat: “May isa pa na puwede nating lapitan+ para makasangguni tayo kay Jehova; pero galit ako sa kaniya, dahil hindi siya humuhula ng mabubuting bagay tungkol sa akin, kundi laging masasama.+ Siya si Micaias na anak ni Imla.” Pero sinabi ni Jehosapat: “Hindi dapat magsalita ng ganiyan ang hari.”
8 Kaya tinawag ng hari ng Israel ang isang opisyal sa palasyo at sinabi: “Dalhin mo agad dito si Micaias na anak ni Imla.”+ 9 Ang hari ng Israel at si Jehosapat na hari ng Juda ay nakaupo ngayon sa kani-kaniyang trono, suot ang kanilang damit na panghari; nakaupo sila sa giikan sa pasukan ng pintuang-daan ng Samaria, at ang lahat ng propeta ay nanghuhula sa harap nila. 10 Pagkatapos, si Zedekias na anak ni Kenaana ay gumawa ng mga sungay na bakal at nagsabi: “Ito ang sinabi ni Jehova, ‘Sa pamamagitan ng mga ito ay susuwagin* mo ang mga Siryano hanggang sa malipol sila.’” 11 Ganoon din ang inihuhula ng lahat ng iba pang propeta. Sinasabi nila: “Pumunta ka sa Ramot-gilead at magtatagumpay ka;+ ibibigay iyon ni Jehova sa kamay ng hari.”
12 Kaya sinabi ng mensaherong isinugo para tawagin si Micaias: “Pabor sa hari ang sinasabi ng lahat ng propeta. Pakisuyo, ganoon din ang sabihin mo,+ at magsalita ka ng pabor sa hari.”+ 13 Pero sinabi ni Micaias: “Isinusumpa ko, kung paanong buháy si Jehova, kung ano ang sabihin ng aking Diyos, iyon ang sasabihin ko.”+ 14 Pagkatapos, pumunta siya sa hari, at tinanong siya ng hari: “Micaias, makikipaglaban ba kami sa Ramot-gilead o hindi?” Agad siyang sumagot: “Makipaglaban ka at magtatagumpay ka; ibibigay ang mga iyon sa inyong kamay.” 15 Sinabi ng hari sa kaniya: “Ilang beses ba kitang panunumpain na katotohanan lang ang sasabihin mo sa akin sa ngalan ni Jehova?” 16 Kaya sinabi niya: “Nakikita ko ang lahat ng Israelita na nagkalat sa mga bundok, tulad ng mga tupang walang pastol.+ Sinabi ni Jehova: ‘Wala silang panginoon. Pabalikin sila nang payapa sa kani-kanilang bahay.’”
17 At sinabi ng hari ng Israel kay Jehosapat: “Hindi ba sinabi ko sa iyo, ‘Hindi siya manghuhula ng mabubuting bagay tungkol sa akin, kundi laging masasama’?”+
18 Pagkatapos, sinabi ni Micaias: “Pakinggan mo ang sinabi ni Jehova: Nakita ko si Jehova na nakaupo sa trono niya+ at ang buong hukbo ng langit+ na nakatayo sa kaniyang kanan at kaliwa.+ 19 Pagkatapos, sinabi ni Jehova, ‘Sino ang lilinlang kay Haring Ahab ng Israel, para makipaglaban siya at mamatay sa Ramot-gilead?’ Iba-iba ang sinasabi nila. 20 At lumapit ang isang espiritu*+ at tumayo sa harap ni Jehova at nagsabi, ‘Ako ang lilinlang sa kaniya.’ Tinanong ito ni Jehova, ‘Paano mo gagawin iyon?’ 21 Sumagot ito, ‘Pupunta ako roon at maglalagay ako ng kasinungalingan sa bibig ng lahat ng propeta niya.’ Kaya sinabi niya, ‘Linlangin mo siya, at magtatagumpay ka. Pumunta ka roon at ganoon ang gawin mo.’ 22 At ngayon, hinayaan ni Jehova ang isang espiritu na maglagay ng kasinungalingan sa bibig ng mga propeta mong ito,+ pero sinabi ni Jehova na mapapahamak ka.”
23 Si Zedekias+ na anak ni Kenaana ay lumapit ngayon kay Micaias+ at sinampal+ niya ito at sinabi: “Saan dumaan ang espiritu ni Jehova mula sa akin para makipag-usap sa iyo?”+ 24 Sumagot si Micaias: “Malalaman mo kung saan kapag pumasok ka na sa kaloob-loobang silid para magtago.” 25 Pagkatapos, sinabi ng hari ng Israel: “Kunin mo si Micaias, at ibigay mo siya kay Amon na pinuno ng lunsod at kay Joas na anak ng hari. 26 Sabihin mo sa kanila, ‘Ito ang sinabi ng hari: “Ikulong ninyo ang taong ito+ at bawasan ninyo ang suplay ng tinapay at tubig na ibibigay ninyo sa kaniya hanggang sa makabalik ako nang payapa.”’” 27 Pero sinabi ni Micaias: “Kung makabalik ka nang payapa, ibig sabihin ay hindi nakipag-usap sa akin si Jehova.”+ Sinabi pa niya: “Kayong lahat, tandaan ninyo ang sinabi ko.”
28 At ang hari ng Israel at si Jehosapat na hari ng Juda ay pumunta sa Ramot-gilead.+ 29 Sinabi ngayon ng hari ng Israel kay Jehosapat: “Magbabalatkayo ako at sasabak sa digmaan, pero isuot mo ang iyong damit na panghari.” Kaya nagbalatkayo ang hari ng Israel, at sumabak sila sa digmaan. 30 Iniutos ngayon ng hari ng Sirya sa mga pinuno ng mga karwahe niya: “Wala kayong ibang lalabanan, sundalo man o opisyal, kundi ang hari lang ng Israel.” 31 Nang makita ng mga pinuno ng mga karwahe si Jehosapat, naisip nila: “Iyon ang hari ng Israel.” Kaya hinabol nila siya; at humingi ng saklolo si Jehosapat.+ Tinulungan siya ni Jehova, at inilayo agad ng Diyos ang mga ito sa kaniya. 32 Nang makita ng mga pinuno ng mga karwahe na hindi iyon ang hari ng Israel, agad silang tumigil sa paghabol sa kaniya.
33 Pero isang lalaki ang basta na lang pumana, at tinamaan nito ang hari ng Israel sa pagitan ng mga dugtungan ng kutamaya* niya. Kaya sinabi ng hari sa tagapagpatakbo niya ng karwahe: “Bumalik tayo at ilayo mo ako sa labanan,* dahil nasugatan ako nang malubha.”+ 34 Matindi ang labanan nang araw na iyon, at ang hari ng Israel ay kinailangang panatilihing nakatayo sa karwahe na nakaharap sa mga Siryano hanggang gabi; at namatay siya paglubog ng araw.+