17. (a) Anong apurahang mensahe ang tinanggap ni Jesus habang nangangaral sa Perea? (b) Ano ang nagpapakita na batid ni Jesus ang layunin ng dapat niyang ikilos at ang panahon ng mga pangyayari?

¹⁷ Ang apurahang mensahe ay mula kina Marta at Maria, mga kapatid ni Lazaro, na nakatira sa Betania ng Judea. “Panginoon, tingnan mo! ang isa na minamahal mo ay may sakit,” salaysay ng mensahero. “Ang sakit na ito ay hindi kamatayan ang tunguhin,” sagot ni Jesus, “kundi para sa kaluwalhatian ng Diyos, upang ang Anak ng Diyos ay luwalhatiin sa pamamagitan nito.” Upang maganap ang layuning ito, si Jesus ay kusang nanatili sa kinaroroonan niya sa loob ng dalawang araw. Pagkatapos ay sinabi niya sa kaniyang mga alagad: “Pumunta tayong muli sa Judea.” Sa paraang nag-aalinlangan, sila’y sumagot: “Rabbi, kamakailan lamang ay ninasa ng mga Judeano na batuhin ka, at pupunta ka bang muli roon?” Subalit batid ni Jesus na ang natitira sa mga “oras na liwanag ng araw,” o ang panahon na inilaan ng Diyos para sa kaniyang ministeryo sa lupa, ay maikli na. Alam na alam niya ang dapat niyang gawin at kung bakit.​—Juan 11:1-10.

21. Ang himala ng pagkabuhay-muli ni Lazaro ay pasimula ng ano?

²¹ Kaya nga sa pamamagitan ng pagpapaliban sa kaniyang pagdating sa Betania, si Jesus ay nakagawa ng isang himala na walang sinuman ang makapagwawalang-bahala. Palibhasa’y binigyang-kapangyarihan ng Diyos, binuhay-muli ni Jesus ang isang lalaking apat na araw nang patay. Maging ang marangal na Sanedrin ay napilitang magbigay-pansin at magpalabas ng sentensiyang kamatayan sa Manggagawa ng Himala! Kaya nga ang himala ay nagsisilbing isang pasimula ng isang mahalagang pagbabago sa ministeryo ni Jesus​—isang pagbabago mula sa panahon na ang “kaniyang oras ay hindi pa dumarating” tungo sa panahon na “ang oras ay dumating na.”