Luka

18 Sonra onlara, sürekli dua etmeleri ve bundan vazgeçmemeleri+ gerektiğine dair bir örnek verdi. 2 Şunları anlattı: “Bir şehirde, Tanrı’dan korkmayan, insanı saymayan bir hâkim vardı. 3 O şehirde bir de dul kadın vardı; bu kadın durmadan+ hâkime gider ve ‘Davacı olduğum kişiden hakkımı al’ derdi. 4 Hâkim onun dileğini yerine getirmekte bir süre isteksiz davrandı, fakat sonra kendi kendine şöyle dedi: ‘Tanrı’dan korkan, insanı sayan biri olmasam da, 5 durmadan gelip beni rahatsız eden+ bu dul kadının hakkını alayım da, artık kapıma dayanıp beni canımdan bezdirmesin.’”+ 6 Sonra Efendimiz şöyle dedi: “Doğru biri olmamasına rağmen hâkimin ne söylediğine dikkat edin! 7 Öyleyse Tanrı, onlarla ilgili tahammül gösteriyorsa da,+ gece gündüz Kendisine feryat eden seçilmişleri için adaleti yerine getirmez mi?+ 8 Size şunu söyleyeyim ki, onlar için adaleti tez elden+ yerine getirecektir. Ancak, İnsanoğlu geldiğinde dünyada gerçekten böyle bir iman bulacak mı?”

9 İsa, kendilerinin doğru kişiler olduğuna inanan+ ve diğer insanları hiçe sayan+ bazılarına da şu örneği anlattı: 10 “İki adam dua etmek için mabede çıktı; biri Ferisi, diğeri vergi tahsildarıydı. 11 Ferisi ayakta durup+ içinden şöyle dua etti:+ ‘Ey Tanrım, sana şükrederim ki, ben başkaları gibi soyguncu, haksızlık eden, zina yapan biri değilim, şu vergi tahsildarı gibi de değilim.+ 12 Haftada iki kez oruç tutarım, elde ettiğim her şeyin ondalığını veririm.’+ 13 Uzakta duran vergi tahsildarı ise gözlerini göğe kaldırmak bile istemiyor, ‘Ey Tanrım, ben günahkâra merhamet et’+ diyerek göğsünü dövüyordu.+ 14 Şunu bilin, bu adam diğerinden daha doğru sayılarak+ evine indi. Çünkü kim kendini yüceltirse alçaltılacak, kendini alçaltan ise yüceltilecektir.”+

15 İnsanlar İsa’ya, dokunması için çocuklarını da getiriyorlardı; bunu gören öğrenciler onları azarlamaya başladılar.+ 16 Fakat İsa çocukları yanına çağırdı ve şöyle dedi: “Bırakın çocuklar bana gelsinler, onlara engel olmayın. Çünkü Tanrı’nın krallığı böylelerinindir.+ 17 Şuna emin olun, Tanrı’nın krallığını küçük bir çocuk gibi kabul etmeyen, ona asla erişemeyecektir.”+

18 Bir yönetici İsa’ya, “İyi Öğretmen, ne yaparsam sonsuz yaşamı miras alırım?” diye sordu.+ 19 İsa şu karşılığı verdi: “Neden bana ‘İyi’ diyorsun? Biri dışında kimse iyi değildir, O da Tanrı’dır.+ 20 Emirleri+ bilirsin: ‘Zina yapma!+ Adam öldürme!+ Çalma!+ Yalan şahitlik etme!+ Annene ve babana saygılı ol!’”+ 21 O zaman yönetici, “Bu emirlerin hepsine gençliğimden beri uyuyorum” dedi.+ 22 Bunun üzerine İsa şu karşılığı verdi: “Ancak, bir eksiğin var: Sahip olduğun her şeyi sat ve yoksullara dağıt. O zaman gökte hazinen olur. Sonra gel benim takipçim ol.”+ 23 Adam bunu işitince derin bir keder duydu, çünkü çok zengindi.+

24 İsa ona bakıp şunları dedi: “Paralı kişilerin Tanrı’nın krallığına erişmesi çok zor olacak!+ 25 Aslında, devenin dikiş iğnesi deliğinden geçmesi zengin adamın Tanrı’nın krallığına erişmesinden kolaydır.”+ 26 Bunu duyanlar “Öyleyse kim kurtulabilir?” diye sordular. 27 İsa şu karşılığı verdi: “İnsanlar için imkânsız olan şeyler, Tanrı için mümkündür.”+ 28 Petrus, “Bak, biz sahip olduğumuz şeyleri bıraktık ve senin ardından geldik” dedi.+ 29 İsa da onlara şöyle söyledi: “Emin olun, Tanrı’nın krallığı uğrunda kim, ev veya eş veya kardeşler veya ana baba veya çocuklar bırakmışsa,+ 30 bu dönemde kat kat fazlasına ve gelecek ortamda sonsuz yaşama sahip olacaktır.”+

31 Sonra İsa onikileri bir kenara çekip şunları dedi: “İşte, Yeruşalim’e gidiyoruz. İnsanoğlu hakkında peygamberlerin yazdığı her şey+ tamamen yerine gelecek.+ 32 O diğer milletlerden kişilerin eline verilecek, insanlar onunla eğlenecekler,+ onu aşağılayacaklar,+ yüzüne tükürecekler+ 33 ve onu kırbaçladıktan+ sonra öldürecekler;+ fakat üçüncü gün dirilecek.”+ 34 Ancak, elçiler bu sözlerden hiçbir şey anlamadı; bu sözlerin anlamı onlardan gizlenmişti ve onun ne hakkında konuştuğunu bilmiyorlardı.+

35 İsa Eriha’ya yaklaştığı sırada, kör bir adam da yol kenarına oturmuş dileniyordu.+ 36 Adam geçen kalabalığın sesini işittiğinden, neler olduğunu sormaya başladı. 37 “Nasıralı İsa geçiyor!” dediler.+ 38 O zaman, “Davut oğlu İsa bana merhamet et!” diye bağırdı.+ 39 Önden gidenler ona çıkışarak susmasını söylediler, fakat o sesini daha da yükselterek “Davut oğlu, bana merhamet et!” diye bağırıyordu.+ 40 İsa durdu ve onu yanına getirmelerini istedi.+ Adam gelince İsa sordu: 41 “Senin için ne yapmamı istiyorsun?”+ Adam, “Efendim, ne olur gözlerim görsün” dedi.+ 42 O zaman İsa ona “Gözlerin görsün; imanın seni iyileştirdi” dedi.+ 43 Adam o anda görmeye başladı+ ve Tanrı’yı yücelterek+ İsa’nın ardından gitti. Olanları gören bütün halk da Tanrı’ya şükretti.