Mukaddes Kitabın Görüşü
Müşareketten Kesme Neden Sevgi Dolu Bir Düzenlemedir?
AFOROZ—birçok dindar insanda karmaşık duygular uyandıran bir düşünce.a Çoğu kimse dinlerin bazı disiplin şekillerine gereksinimi olduğunu kabul eder. Fakat birçoğu, aforozu geçmişin bir kalıntısı, cadı avını ve engizisyonları hatırlatan sert bir ceza şekli olarak görür.
Sorunu büyüten ek bir etken dindışı dünyanın yaygın etkisidir. Bu nedenle Hıristiyan âleminin dinlerinin çoğu günaha karşı daha hoşgörülü bir bakış açısı benimsedi. Episkopal kilisesinin bir din adamının şu sözlerine şaşmamak gerekir: “Aforoz geleneğimizin bir parçasıdır; fakat bu yüzyılda uygulandığını sanmıyorum.”
Bununla birlikte birçok insan, Yehova’nın Şahitleri arasında müşareketten kesmenin (aforozun karşılığı) ciddiye alındığını öğrenince şaşırabilir. Bunu yapmak kolay olmasa da, bu sevgi dolu bir düzenlemedir. Ne açıdan?
Tanrı’nın Adını Savunur
Yehova kutsal bir Tanrı’dır. Kendisine tapındıklarını iddia edenlerin bile bile günah işlemelerini hoş görmez. Resul Petrus İsa’nın takipçilerine şöyle yazdı: “Siz de her hareketinizde . . . . mukaddes olun; zira yazılmıştır: ‘Mukaddes olacaksınız, çünkü ben mukaddesim.’” (I. Petrus 1:15, 16) Böylece tövbe etmeyen günahkârların müşareketten kesilmesiyle, Tanrı’nın kutsal adı savunulur; bu isme karşı sevgi gösterilir.—İbraniler 6:10 ile karşılaştırın.
Bu, İsa’nın bir takipçisinin, zayıflığa kapıldığında ya da ciddi bir günaha girdiğinde derhal cemaatten çıkarılacağı anlamına mı gelir? Kesinlikle hayır! Yehova katı yürekli bir diktatör değildir. Merhametli ve anlayışlıdır. Kusursuz olmadığımızı hatırlar. (Mezmur 103:14) Yehova herkesin ‘günah işlediğini, ve Allahın izzetinden mahrum kaldığını’ bilir. (Romalılar 3:23) Tanrı cemaat içinde ruhi bir yardım için düzenleme yaptı; dolayısıyla eğer İsa’nın bir takipçisi ‘yanlış bir adım’ atarsa hatta ciddi bir günah işlerse huy yumuşaklığı ruhuyla, sevgi dolu bir şekilde “ıslah” edilebilir. (Galatyalılar 6:1) Adalet yolundan uzaklaşmış biri, Tanrı’nın Sözündeki öğüdü kabul ederek yürekten üzüntü duyup gerçekten tövbe ettiğini gösterirse ruhen ‘şifa bulabilir.’—Yakub 5:13-16.
Böyle olmakla birlikte İsa’nın vaftiz edilmiş bir takipçisi ciddi bir hata yaparsa ve eski durumuna dönmesi için harcanan tüm çabalar sonuçsuz kalırsa ne olur? Başka sözlerle, günahkâr davranışını düzeltmeyi inatla reddederse ne olur?
Cemaatin Güvende Olmasını Sağlar
Mukaddes Kitap İsa’nın takipçilerine şu emri verdi: ‘Kardeş denen biri zina yapan, yahut açgözlü, yahut putperest, yahut sövücü, yahut ayyaş, yahut gasp eden olursa, onunla karışıp görüşmeyin, hatta böyle biriyle yemek yemeyin.’—I. Korintoslular 5:11.
Mukaddes Kitabın bu kanunu sert ve alçaltıcı mı? Şu örneği düşünün: Azılı bir suçlu yasaları çiğnediği için hapishaneye gönderildiğinde bu, sertlik ve katı yüreklilik olarak mı görülüyor? Hayır, çünkü halk toplumun barış ve güvenliğini koruma hakkına sahiptir. Aslında suçlu, hapiste kaldığı sürece yasalara saygılı toplumla müşareketi kesiliyor.
Benzer şekilde, İsa’nın takipçilerinin cemaati, tövbe etmeyerek kötülük işleyenleri aralarından çıkarmakta haklıdır. Neden? Çünkü cemaat, ahlaksız kişilere ve günah işlemeyi alışkanlık haline getirenlere karşı bir sığınak gibi olmalıdır.
Resul Pavlus ‘bir suçlunun çok iyiliği yok edeceğini’ fark ederek iman kardeşlerine şu emri verdi: “Kötü adamı kendi aranızdan çıkarın.” (Vaiz 9:18; I. Korintoslular 5:13) Bu hareket günah işleyen kişinin cemaati yozlaştırmasını önler ve cemaatin iyi namını korur.—I. Timoteos 3:15 ile karşılaştırın.
Bireyler İçin Korunma
Müşareketten kesme, cemaatteki bireyleri de korur. Bunu şöyle örnekleyelim: Bir araba kornasının ya da alarmının ani gürültüsüyle uykudan uyandığınızı düşünün. Bu keskin sese aldırmamak çok zordur; esasında sizi korkutur! Benzer şekilde, biri cemaatten çıkarıldığında bu hareketin sürüdeki her bireyin dikkatini çekeceği umulur. Bu onları tedirgin eder. Aldırmamaları mümkün değildir. Bu nasıl bir korunma olabilir?
Bir Şahit şunları söyledi: “İbadet Salonunda birinin müşareketten kesildiğini işittiğimde ilk önce sarsıldım. Sonra bu beni alçakgönüllü olmaya yöneltti. Bunun benim başıma da gelebileceğini anladım.” Bu sözlerden de anlaşıldığı gibi, müşareketten kesme uygulaması başkalarını kendi davranışlarını değerlendirmeye yöneltebilir.—I. Korintoslular 10:12.
Kendimize ‘Yaşamımda ruhi açıdan zayıf olduğum alanlar var mı?’ gibi sorular sormak, Tanrı’nın gözündeki durumumuzu incelememize yardımcı olabilir. Böyle yaparak ‘korku ve titreme ile kendi kurtuluşumuzu başarmaya’ devam edebiliriz.—Filipililer 2:12.
Tanrı’ya Dönmek
İsa’nın bir zamanlar cemaatten çıkarılmış durumda olan bir takipçisi şöyle söyledi: “Ağır olduğu halde bu disiplin zorunluydu ve bir gereksinimdi, ayrıca hayat kurtarıcıydı.” Bu, müşareketten kesmenin bir başka önemli yönünü vurgular. Bu uygulama daha önce tövbe etmeyen günahkârları Tanrı’ya dönmek üzere ilk adımı atmaları için harekete geçirebilir.
Resul Pavlus şunu söyledi: “Rab sevdiğini azarlar.” (İbraniler 12:6) Şu doğru sözlerle devam etti: “Her tedip şimdiki zamanda sevinçli değil, fakat hüzünlü görünür; fakat sonra onunla terbiye edilmiş olanlara salâhın selâmet (adaletin barış) semeresini hasıl eder.”—İbraniler 12:11.
Richard’ın olayında da böyle oldu. Yaklaşık iki yıl müşareketten kesilmiş olarak kaldıktan sonra tövbe etti, Tanrı’ya şerefsizlik getiren davranış tarzını düzeltti ve cemaate geri alındı. Geriye baktığında, yaşadıkları hakkında şunları söylüyor: “Müşareketten kesilmem gerektiğini ve başıma gelenleri tamamen hak ettiğimi anlıyorum. Bu gerçekten gerekliydi; durumumun ne kadar ciddi olduğunu ve Yehova’dan bağışlanma istemem gerektiğini anlamama yardım etti.”
Müşareketten kesilmeye katlanmak kolay olmayabilir. Bunu kabul etmek alçakgönüllülük gerektirir; ama bundan ders alanlar meyvesini bol bol biçecek.
Bu nedenle müşareketten kesme sevgi dolu bir düzenlemedir, çünkü Tanrı’nın kutsal ismini savunur ve cemaati günahın yozlaştırıcı etkisinden korur. Ayrıca ‘Yehova’nın önünde tazelenme vakitleri gelsin’ diye suç işleyeni tövbe edip dönmeye teşvik ederek, kişiye duyulan sevgiyi gösterir.—Resullerin İşleri 3:19.
[Dipnot]
a Aforoz, kilise tarafından verilen “cemaatten kovma” cezasıdır.
[Sayfa 30’daki resim tanıtım notu]
Yeni Ahit: On dokuzuncu Yüzyıl Kaynaklarından Bir Resim Arşivi, Don Rice/Dover Yayınları, Inc.