Ümit Tanrısını Şereflendirmek

“Yehova diyor: . . . . bana hürmet edenlere hürmet edeceğim, ve beni hor görenler küçük düşeceklerdir.”—I. Samuel 2:30.

 1. Yehova’yı şereflendirmek için hangi nedenimiz var? (I. Timoteos 1:17; Vahiy 4:11)

MUKADDES KİTABA dayanan ve gerçekleşeceğini beklediğimiz tüm şeyler karşısında “ümit Allahı” veya “ümit veren Tanrı”yı şereflendirmemiz tamamen uygun ve makuldür. (Romalılar 15:13) Fakat güçsüz ve nakâmil olan bizler, tüm evrenin Büyük Yaratıcısını nasıl şereflendirebiliriz? Ve buna karşılık O bizi şereflendirir mi?

 2. İsa, Tanrı’yı şereflendirme konusunda neler hissetti?

² İsa’nın yaşamından ders alabiliriz. İsa’nın, daima Babasını şereflendirmek veya hürmet etmek istediğini kimse inkâr edemez. (Yuhanna 5:23; 12:28; 15:8) Gerçekte İsa, ‘Tanrı’yı ancak dudaklarıyla sayan, fakat yürekleri O’ndan uzak olan’ Ferisileri ve yazıcıları yerdi. Onların, Tanrı’yı şereflendirmemelerinin nedeninin uygun olmayan saiklerinden ve davranışlarından kaynaklandığına lütfen dikkat edelim. (Matta 15:7-9) Mesih’in Tanrı’yı şereflendirme çabasının, ümidinden kaynaklandığını söyleyebilir miyiz? Ve Yehova, İsa’nın şereflendirme gayretine nasıl karşılık verdi?

 3. İsa’nın Yehova’ya ümit bağladığını nasıl biliyoruz?

³ İsa, Davud’un Mezmur 16:10’daki: “Çünkü sen canımı ölüler diyarına terketmezsin; mukaddesini (vefakâr olanını) çürüme görmeye bırakmazsın” diyen sözlerini yüreğine koydu. İsa Mesih, vaat edilen bu dirilme ümidine sahip olduğundan yanında direğe gerilmiş olan mücrime şu heyecan verici sözleri söyleyebildi: “Doğrusu sana (bugün) derim: Sen benimle beraber cennette olacaksın.” (Luka 23:39-43) Bu mücrim az sonra öldü; böylece üç gün sonra, İsa’nın kendi diriltilmesiyle ilgili ümidinin doğrulandığını göremedi. Fakat bir görgü tanığı şunları söyledi: “Bu İsayı Allah kıyam ettirdi (diriltti); ve biz hepimiz bunun şahitleriyiz.” (Resullerin İşleri 2:31, 32) Bu bir gerçekti.

 4. İsa hangi şerefe layıktı ve nasıl şereflendirildi? (Vahiy 5:12)

⁴ İsa’nın kendilerine hizmet ettiği halktan birçoğu, onun saygıya veya şereflendirilmeye layık olduğunu biliyordu. (Luka 4:15; 19:36-38; II. Petrus 1:17, 18) Sonunda İsa bir mücrim gibi öldü. Bu, durumu değiştirdi mi? Hayır, zira İsa, ümit bağladığı Tanrı’sının tasvibine sahipti. Bu sebepten Yehova onu yeniden hayata getirdi. “Ümit Tanrısı”nın, Oğlunu diriltip ruh ülkesinde ona ölmezlik giydirmesi, Baba’nın, Oğlunu şereflendirmeye devam ettiğinin kanıtıdır. Pavlus şöyle demektedir: “İsayı, Allahın inayetile her adam için ölümü tatsın diye, ölüm elemi sebebile izzet ve hürmet tacı giydirilmiş olarak görüyoruz.”—İbraniler 2:7, 9; Filipililer 2:9-11.

 5. İsa, nasıl özel şekilde şereflendirildi, bu da Tanrı’ya nasıl ek şeref getirdi?

⁵ Yehova’yı şereflendirmiş olan İsa, Babasının kendisini şereflendirmesinden söz etti. Göğe gitmeden önce sadık resullerine görünerek şöyle dedi: “Gökte ve yeryüzünde bütün hâkimiyet (yetki) bana verildi. Bundan dolayı gidin ve bütün milletlere mensup insanları şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve mukaddes ruhun ismiyle vaftiz edin . . . . Şeyler sistemi sona erene kadar, bütün günler sizinle beraberim.” (Matta 28:18-20) Böylece Baba, ona emsalsiz bir yetki vererek Oğlunu şereflendirdi. Bu yetki, İsa’nın şereflendirdiği kişiyi şereflendiren insanlar uğruna kullanılacaktı. O halde bu, nakâmil olan bizlerin herhangi bir şekilde Baba’yı şereflendirebileceği ve buna karşılık olarak bizim de şereflendirilebileceğimiz anlamına mı gelir?

TANRI’YI ŞEREFLENDİREN İNSANLAR

 6. Şereflendirilmeyi arzu etmek uygun mudur? Fakat hangi tehlikeler doğabilir? (Luka 14:10)

⁶ İnsanların büyük çoğunluğu Tanrı’yı şereflendirmeyi pek düşünmezler, zira onlar, öncelikle kendilerine şeref payı çıkarmakla ilgileniyorlar. Hatta bazıları şereflendirilmek istemenin normal olduğunu bile söyleyebilirler. Bunda bir ölçüde hakikat payı vardır, zira iyi bir ad ve bundan doğacak şeref payını istemek doğal bir arzudur. (I. Timoteos 3:2, 13; 5:17; Resullerin İşleri 28:10) Yine de insanlardan şeref görme arzusu kolayca abartılabilir. Bu, ne pahasına olursa olsun, ün peşinde koşan veya kabahatlerini örtmek için çırpınan kişilerden bellidir.

 7. İnsanlar tarafından şereflendirilmenin değeri neden hiç denecek kadar azdır?

⁷ Meselenin üzerinde düşünecek olursak şunu anlayacağız: İnsandan gelen şeref çok büyük bile olsa geçicidir, zira her insan bir gün ölecektir. Bazı kahramanların şerefli anıları bir süre daha devam edebilir, fakat genellikle ölmüş olanların çoğu unutulur. Kaç kişi dede ve büyükannesinin anne ve babasının ismini veya yüz yıl önceki milletlerin liderlerinin kimler olduğunu hatırlar? Aslında bazılarının yaşayıp yaşamadıkları hiç fark edilmez bile; kişi, zaman içinde silik bir nokta, hayat akışında sadece ufacık bir damladır. Ölümünden sonra, kısa bir süre için şereflendirilse bile, bunun bilincinde değildir. (Eyub 14:21; II. Tarihler 32:33; Vaiz 9:5; Mezmur 49:12, 20) Bu durumu farklı kılan tek şey, Tanrı’yı şereflendirmek, O’nun verdiği ümide sahip olmak ve buna karşılık O’nun tarafından şereflendirilmektir. Bunu, eski İsrail’de yaşamış iki kişinin yaşamında görebiliriz.

 8. Eli şeref vermekte hangi tuzağa düştü?

⁸ Onlardan biri Eli idi. O, 40 yıl emsalsiz olan başkâhin mevkiinde Tanrı’ya hizmet etti ve İsrail’e hükmetmek imtiyazı da vardı. (I. Samuel 1:3, 9; 4:18) Buna rağmen zamanla, Hofni ve Finehas adlarındaki oğullarına karşı zayıflık gösterdi. Onlar kâhin oldukları halde, kurbanların bazı kısımlarını çalarak ve ahlaksız cinsel ilişkilerde bulunarak mevkilerini kötüye kullandılar. Babaları, sadece yumuşak bir dille onları yerdiği zaman, Tanrı, Eli’nin ‘kendi oğullarını Kendisinden ziyade şereflendirdiğini’ söyledi. Yehova, Haruni kâhinliği sürdürmeyi vaat etti, ancak Eli evinden başkâhin görevini alacaktı. Neden? Tanrı bunu şöyle açıkladı: “Bana hürmet edenlere hürmet edeceğim ve beni hor görenler küçük düşeceklerdir.”—I. Samuel 2:12-17, 29-36; 3:12-14.

 9. Samuel’e, Yehova’yı şereflendirme fırsatı nasıl verildi?

⁹ Samuel, bunun tersini yaptı. Ana-babasının onu henüz çok küçükken Şilo’daki ahit çadırına götürdüğünü herhalde hatırlarsınız. Yehova bir gece çocuk Samuel’le konuştu. I. Samuel 3:1-14’teki kaydı okumaktan çok hoşlanacağız, çocuğun bir gök gürlemesiyle değil, yaşlı Eli’nin sesi olduğunu zannettiği hafif bir sesle uyandırıldığını zihninde canlandır. Sonra küçük Samuel’i düşün. Tanrı’nın yaşlı başkâhin Eli’nin evini cezalandırmakla ilgili kararını bildirmesi, Samuel için ne kadar ürkütücü olsa gerek. Fakat Samuel bu kararı Eli’ye bildirdi; böylece itaat etmekle Tanrı’yı şereflendirdi.—I. Samuel 3:18, 19.

10. Tanrı, kendisini şereflendirmesinin karşılığı olarak Samuel’i nasıl şereflendirdi?

¹⁰ Samuel uzun yıllar bir peygamber olarak Yehova’yı şereflendirdi ve Tanrı da onu şereflendirdi. I. Samuel 7:13’teki kayda lütfen dikkat et. Filistileri yenmek üzere Samuel’in yaptığı duaya Yehova hemen cevap verdi. Tanrı, seni de böyle işitseydi, kendini şereflendirilmiş hissetmez miydin? Oğulları Samuel’in rehberliğine uymayınca, Tanrı, Eli’yi reddettiği gibi onu reddetmedi. Bunun nedeni anlaşıldığı gibi, Samuel’in, Tanrı’yı şereflendirmek için elinden geleni yapmasıydı Kavim insan Kral istediğinde Samuel bunu tasvip etmemekle Tanrı’yı yine şereflendirdi. (I. Samuel 8:6, 7) Tanrı, hem Saul’u, hem de Davud’u meshetmek için Samuel’i kullandı. Samuel ölünce, İsrail matem tutarak onu şereflendirdi. Bundan daha önemlisi, Mukaddes Kitap kaydına göre, Tanrı, dirilteceği ve onlar için hazırladığı iyi şeylerle mübarekleyeceği imanlı kişiler arasına koyarak onu yine şereflendirdi. (Mezmur 99:6; Yeremya 15:1; İbraniler 11:6, 16, 32, 39, 40) Bu, “ümit Tanrı”sı tarafından şereflendirilmenin büyük bir değeri olduğunu göstermez mi?

“ÜMİT TANRISI”NI ŞEREFLENDİRECEK MİSİN?

11, 12. Yehova’yı şereflendirmek için neler düşünmeliyiz? Bunu yapabilmenin bir yolu nedir?

¹¹ Mukaddes Kitaptaki İsa ve Samuel’in örneklerinden insanların, yaşamlarında “ümit Tanrı”sını şereflendirmeye çok önem verebilecekleri ortaya çıkar. Ayrıca bu iki olay, uygun olarak Tanrı tarafından şereflendirilebileceğimizi de gösterir. Fakat Tanrı’yı nasıl memnun edeceğiz ve O’nun tarafından şereflendirileceğiz ve böylece Mukaddes Kitaba dayanan ümidimize ulaşabileceğimiz konusunda nasıl makul ölçüde bir teminata sahip olabileceğiz?

¹² Bunu yapmanın bir yolu, Tanrı’ya hakiki saygıya dayanan bir korku geliştirmektir. (Malaki 1:6) Biz, herhalde bu görüşle hemfikiriz. Evet, Eli’nin oğullarını hatırlayalım. Saygılı şekilde Tanrı’dan korkarak onu şereflendirmek isteyip istemediklerini sorsaydık, büyük olasılıkla evet, diyeceklerdi. Tüm sorun, Tanrı’dan korkarak O’nu şereflendirme arzumuzu gündelik davranışlarımızda göstermektir.

13. Tanrı’dan korkmanın ve O’nu şereflendirme arzusunun bize nasıl yardım edebileceğini izah et.

¹³ Alenen bilinmeyen bir suçu işlemekle ilgili olarak, örneğin çalmak veya uygunsuz cinsel ilişkide bulunmak gibi, iğvaya düşürücü bir durumla karşılaştığımız zaman, Tanrı’yı şereflendirme arzumuz, davranışlarımızı etkileyecek miydi? ‘Suçum gizli kalmış olsa bile, böyle bir günahı işlemiş olmaklığım, ismini taşıdığım “ümit Tanrı”sına şerefsizlik getirir’ diyebilmeliyiz. Gerçek şu ki, Eli’nin oğullarının işledikleri gibi suçlar sürekli olarak gizli kalamayacaktır. Bu, Pavlus’un, “Allahın adil hükmü” ile ilgili şu sözleriyle belirtilmiştir: “Allah ki işlerine göre herkese karşılık verecektir, iyi işte sabırla izzet, hürmet (şeref) ve çürümezliği arıyanlara, ebedi hayat; ama fırkacı olup hakikatte itaatsiz, haksızlığa ise itaatli olanlara . . . . gazap ve hiddet” olacaktır.—Romalılar 2:6-9.

14. Tanrı’yı şereflendirebilmemizin başka bir yolu nedir? Kendimize neler sorabiliriz?

¹⁴ Öte yandan Pavlus, Tanrı’yı şereflendiren ve O’ndan gelecek “izzet, hürmet (şeref)”le sonuçlanacak olan “iyilik” yönündeki işlerden de söz etmektedir. Bu iş, günlerimizde başta İsa’nın Matta 28:19, 20’de ‘gidin, bütün milletlere mensup olan insanları şakirt edin, onları vaftiz edin ve size emretmiş olduğum tüm şeylere riayet etmelerini kendilerine öğretin’ dediği iştir. Bütün dünyada Yehova’nın milyonlarca Şahidi, Tanrı’yı şereflendiren bu vaaz etme ve öğretme işinde çalışmaktadır. Birçok kişi, ya sürekli veya tatillerde öncüler olarak Tanrı’nın dolgun vakitli hizmetçileri olmak üzere canla başla çaba harcıyorlar. Bunu düşünerek, hepimiz, kişisel olarak bu işle ilgili ne durumda olduğumuzu düşünmeliyiz; bu bizim için yararlı olacaktır. Örneğin kendine: ‘Vaaz etme işine dolgun şekilde katılarak “ümit Tanrı”sını şereflendiriyor muyum?’ diye sorabilirsin.

15. Alenen yapılan Tanrısal hizmet vasıtasıyla Yehova’yı şereflendirme işinde İsa’nın bazı takipçilerinin davranışı ne oldu?

¹⁵ Yıllardan beri vaaz etme işinde faal olan Tanrı’nın bazı hizmetçileri yavaş yavaş gevşediler. Onlar, şakirt etmekle ilgili bu önemli işe sadece arasıra katılmaktadırlar. Burada, fiziksel yönden özürlüleri veya yaşlılık yüzünden yavaşlamış olanları kastetmiyoruz. Onlardan ayrı, değişik yaştaki Şahitler arasında bir yavaşlama görülüyor. Aslında Pavlus, Tanrı’nın hizmetçilerini ‘yorulmaya’ karşı uyardığı zaman, belirli bir yaş grubunu kastetmedi. Burada kastedilen, bir kişinin yaşının ne olduğuna bakmaksızın muntazam şekilde Tanrı’nın hizmetine katılmak için çaba harcamasıdır. Pavlus’un günlerinde olduğu gibi, günlerimizde de bazılarında: ‘Ben zaten yıllardan beri bana düşeni yaptım, şimdi daha yeni olanlar Tanrı’nın hizmetiyle uğraşsınlar’ düşüncesi vardır.—Galatyalılar 6:9; İbraniler 12:3.

16. Faaliyetimiz hakkında kendimizi incelemek neden yararlı olur?

¹⁶ Bu yönde etkilenmiş olanlar, muhakkak bir azınlıktır; fakat sen kendine şunu sorabilirsin: ‘Acaba ben de, kendi durumumda açıkça böyle bir eğilim görüyor muyum? Geçmişteki Tanrısal hizmetime oranla, şimdiki hizmetim ne durumdadır?’ Bir yavaşlama olsun veya olmasın, hepimiz “ümit Tanrı”mızın, “iyilik işliyen her adama, izzet, hürmet (şeref), ve selâmet (barış)” vereceğini vaat ettiğini zihnimizde bulundurmalıyız. (Romalılar 2:10) Pavlus, “bir şey üzerinde çalışmak, bir işi oluşturmak veya yerine getirmek” anlamına gelen Yunanca bir sözcük kullandı. Sadece dudaklarıyla Tanrı’yı şereflendiren Ferisiler ve yazıcıların tuzağına düşmekten sakınmamız ne kadar önemlidir! (Markos 7:6; Vahiy 2:10) Bunu tersi olarak faal bir şekilde aleni Tanrısal hizmete yürekten katılırsak, gerçek bir ümidimiz olduğunu kendimiz için ve başka insanların önünde doğrulamış oluruz. Şimdi ve sonsuza kadar O’nun tarafından şereflendirilme durumuna geliriz.—Luka 10:1, 2, 17-20.

DEĞERLİ ŞEYLERİMİZLE

17, 18. Tanrı’yı şereflendirmenin başka bir yolu nedir? Bu konuda neden çekimser olmamalıyız?

¹⁷ “Ümit Tanrı”mızı şereflendirmenin bir diğer yolu, Süleymanın Meselleri 3:9’da belirtilmiştir: “Malınla, ve bütün mahsulün turfandası ile, RABBİ taziz et.” Spurell bu ayeti şöyle tercüme eder: “Zenginliğin ve kazandığının en iyisiyle Yehova’yı şereflendir.”—A Translation of the Old Testament Scriptures from the Original Hebrew (Mukaddes Yazıların Eski Ahdinin Orijinal İbranice’den tercümesi).

¹⁸ Bazı ruhaniler sınır bilmeyen hırs ve zengin yaşam tarzlarıyla ün yaptıklarından, birçok kişi, amaçları açıkça anlaşılan, yani sadece zenginlik elde etmek isteyen bu tür kuruluşlara bağış vermekten çekiniyorlar. (Vahiy 18:4-8) Oysa bu tür sömürüler Süleymanın Meselleri 3:9’u geçersiz kılmaz. Fakat ilham altında yazılan bu öğüde göre, “ümit Tanrı”mız ‘Yehova’yı şereflendirmek’ için değerli şeylerimizi nasıl kullanabiliriz?

19. Bazılarının Süleymanın Meselleri 3:9’u nasıl uyguladıklarını göster.

¹⁹ Gökteki Krallık mesajına olumlu karşılık verenlerin gittikçe artan sayısı karşısında, Yehova’nın Şahitleri, İbadet Salonlarının onarılmasına veya yenilerin yapılmasına gerek olduğunu görüyorlar. İşte bu işe katılmak, ‘malınla Yehova’yı şereflendirmenin’ bir yoludur. İster genç, isterse yaşlı olsun, birçok kişi yapımda kullanılacak malzeme için teberru vermek üzere kişisel olarak karar vererek buna katılmıştır. Bu tür gizli kararlar vermek, kişisel disiplini veya fedakârlığı gerektirebilir. Bu, özellikle bir yapım projesinin planlaması veya tamamlanması uzadığı zaman böyledir. (II. Korintoslular 9:6, 7) Paranın bu şekilde kullanımı, Yehova’yı şereflendirir, çünkü İbadet Salonları Tanrı’nın hizmetçilerinin O’na tapındıkları, başka sözlerle, Tanrı bilgisinin kazanıldığı yerlerdir. İsa’nın Matta 6:3, 4’teki sözleri, kişileri şereflendirmek konusunda Tanrı’ya güvenmek için önemli nedenler verir.

20. (a) Süleymanın Meselleri 3:9’u uygularken saiklerimizi incelemek neden yerindedir? (b) Kendimize hangi soruları sorabiliriz?

²⁰ Uyarıcı bir söz: İsa’nın söylediği gibi, Tanrı’yı şereflendirmeyi ön plana koymayan Ferisiler ve yazıcılar, zenginlikleriden yararlanmakta birinciler olduklarından emin olmaya çalıştılar. Böylece Matta 15:4-8’deki öğüt, ‘Yehova’yı değerli şeylerimizle şereflendirmek’ konusunda kendimizi imtihan etmeyi tavsiye eder. (Yeremya 17:9, 10) Örneğin, işi sayesinde biraz zenginleşmiş Tanrı’nın bir hizmetçisi, daha da çok kazanmak için işinde dolgun olarak çalışmaya devam etmenin uygun olduğu sanısına kapılabilir. Kendisi, bazıları özellikle daha büyük bir hizmete gerek görülen yerlerde çalışmak için taşınıyorlar; fakat, ‘Tanrı’ya hizmet etmek için bana düşen sorumluluk, çok para kazanmak ve daha büyük teberrular yapmaktır’ diye düşünmektedir. Evet, teberrular çok iyi şeyleri başarabilir. Fakat kişi kendine şunu sormalı: ‘Daha çok kazanma isteğimdeki başlıca saik, Tanrı’yı şereflendirmek üzere paramı kullanmak mıdır? Yaşam tarzım bunu yansıtıyor mu? (Luka 12:16-19; Markos 12:41-44 ile karşılaştır.) Yoksa günlerimizde en önemli iş olan ‘iyi haberin ilanında’ kişisel katkımı artırmak üzere işlerimi düzenleyebilir miyim?’ Hayatımdaki ortam ne olursa olsun, ‘bana hayat veren ve ümit kaynağı olan Tanrımı nasıl daha fazla şereflendirebilirim?’ Böylece saik ve davranışlarımızı inceleyebiliriz.

21. Yehova’yı şimdi şereflendirirsek, bekleyişimiz için ne diyebiliriz?

²¹ Yehova bizi asla düş kırıklığına uğratmayacaktır. Eskiden sadık İsrail ile ilgili söylediklerini şimdi ve gelecekte hakkımızda söyleyebilmesi, ne kadar hoş bir bekleyiş yaratır: “Gözümde değerli ve itibarlı (şerefli) olduğun, ve seni sevdiğim için.” (İşaya 43:4) Aynı Tanrı, ‘izzet ve şeref arayanlara’ “ebedi hayat” vaat etmektedir. Bu hayatı, ‘iyilik işlemekte’ tahammül edenlere verecektir. Bu “ümit Tanrı”sından gelen ne harikulade bir ümittir!

NASIL CEVAP VERİYORSUN?

◻ Yehova’yı şereflendirme konusunda İsa’nın örneğinden neler öğrenebiliriz?

◻ Eli ve Samuel, Tanrı’yı şereflendirmekte nasıl farklı davrandılar?

◻ Tanrı’ya verilen şerefi artırabilmenin bazı yolları nelerdir? Karşılığı ne olabilir?

◻ “Ümit Tanrı”sını şereflendirmeyi ön plana koyanlar, hangi geleceği bekleyebilirler?