Mukaddes Kitaptan Alınan Dersler: Tsefanya 1:1–3:20
Yehova’yı Arayın Ve O’na Bütün Yüreğinizle Hizmet Edin
BABİLLİLERİN irtidat etmiş Yahuda’yı harap etmesinden yaklaşık 50 yıl önce, Yehova, peygamberi Tsefanya vasıtasıyla şöyle dedi: “Toprağın yüzünden her şeyi silip süpüreceğim.” (1:1, 2) Oysa Tanrı, kavmine kurtuluş yolunu da gösterdi. (2:3; 3:9) Bu hususta Tsefanya kitabı, şimdi “Her Şeye Kadir Tanrı’nın Büyük gününün savaşı” ile karşı karşıya kalmakta olan herkes için değerli dersler vermektedir.—Vahiy 16:14.
Yehova’nın Günü Yakındır
Yehova’nın günü, öylesine yakınken, Tanrı’dan uzaklaşmış olanlar hızla O’na dönmelidirler. Tanrı’nın “silip süpüreceği” kişiler arasında “Yehova’nın ardından geri dönenler” de bulunacak. Onlar, uzaklaşıp artık Tanrı’nın iradesiyle ilgilenmemektedirler. Bu ne kadar tehlikeli bir durumdur! Biran önce düzeltilmelidir.—Tsefanya 1:3-11.
Yehova’nın gününde maddi zenginlik güvenlik sağlayamaz. Yehova’ya hizmet ettiklerini iddia eden bazıları, maddi çıkarların peşinde koşarak, rahat ve refah aramaktadırlar. Oysa, kendilerini aldatmaktadırlar! Maddi şeyleri, “o gün” onlara güvenlik sağlamayacaktır.—Tsefanya 1:12-18.
Kurtuluş Mümkün
Yehova’nın gününde örtülmek için, Mukaddes Kitap hakkında yüzeysel bilgiyle yetinilmemelidir. ‘Yehova’nın hükümlerini yapmış olan alçakgönüllülerin’, Yehova’yı, adaleti, alçakgönüllülüğü aramaları tavsiye edilmektedir. Sadece “sona kadar dayanan”lar kurtulacaklar.—Tsefanya 2:1-3; Matta 24:13.
Yehova’nın kavmine eza eden milletler, harabiyete uğrayacaklar. Bu milletler, Moab, Ammon, Asur ve Yahuda’nın etrafındaki diğer milletlerin uğradıkları sonu görecekler. Büyük Babil’i de harabiyet beklemektedir. (Vahiy 18:4-8) Bütün bunlar, bizi, Tanrı’nın hükmünün ilanına kuvvetle devam etmeye teşvik etmektedir.—Tsefanya 2:4-15.
İhya Edilmiş Bir Kavim
Yehova kavmini kurtuluşa hazırlamaktadır. Acaba sen, Babil kökenli fikirleri terk edip, değerli Mukaddes Kitap hakikati olan “temiz dil”i konuşmaya başladın mı? Kendini Yehova’ya vakfederek ‘O’nun ismini’ çağırıyor musun? “Takdime” olarak “onun ismini ikrar eden dudakların meyvasını takdim” ediyor musun? Hayatta kalmak için Yehova’nın vakfolmuş kavmiyle birlikte “omuz omuza” hizmet etmelisin.—Tsefanya 3:1-10; Romalılar 10:13-15; İbraniler 13:15.
Kurtuluş için Yehova’yı aramalı ve O’nun kutsal ismini yüceltmeliyiz. Kibir, adaletsizlik ve yalan, Tanrı’nın kavmi arasında yer bulmamalıdır. (Efesoslular 4:25-32) Tanrı, ismini takdis ettiği zaman, sadece “alçak gönüllüler” kurtulacak.—Tsefanya 3:11-20.
Mukaddes Kitaptan Alınan Dersler: Haggay 1:1–2:23
HAGGAY kitabı, bizi, MÖ 520’ye götürür. Bundan 17 yıl önce, Yahudilerin bir mütebakisi, Yehova’nın mabedini yeniden inşa etmek üzere Yeruşalim’e dönmüştü. (Haggay 1:1) O zaman, herkes, yüreğini Yehova’nın işine vermeliydi. Oysa Yehova yükümlülüklerini kavmine hatırlatmak için peygamberi Haggay’ı gönderme gereğini duydu. Acaba bunda bizim için bazı dersler var mı?
Yehova’nın İşini İlk Plana Alın
Ruhi ödevlerden önce asla maddi çıkarlaları düşünmeyin. Vatanlarına dönen Yahudilerin ekonomik dengesizlikleri, düşmanlık gösteren komşular ve benzeri etkenlerden kaygı duymaktan kaynaklanıyordu. Bu etkenler aslında ihmalkârlıklarının nedeni değildi, çünkü onlar, refah içinde yaşıyorlardı. Ancak Haggay tarafından uyarıldıktan sonra, mabet işine başladılar. Benzer şekilde bugün, biz de ‘yollarımızı düşünmeliyiz’ ve Tanrı’nın işini elimizden geldiği kadar desteklediğimizden emin olmalıyız.—Haggay 1:2-15.
Yehova, işini bütün yürekle yapanların çabalarını bereketler. Tanrı, Zerubbabel ve diğer Yahudilerin mabedi tamamlamaktaki işlerini bereketleyecekti. Mabedin izzeti de önceki evinkinden daha büyük olacaktı. Bugün “büyük kalabalık” gökteki Krallık mesajına karşılık verirken “bütün milletlerin değerli şeyleri” Yehova’nın ruhi mabedine gelmekte ve Tanrı’nın ‘evini izzetle doldurmaktadır.’—Haggay 2:1-9; Vahiy 7:9.
Bütün Yürekle Hizmet Etmek
Bizim tapınmamız, ancak bizler temiz ve saiklerimiz pak oldukça ve Yehova’ya tam bir yürekle hizmet ettikçe değerlidir. Tanrı’nın evini ihmal etmeleri, Yahudileri, temiz olmayan bir duruma soktu. Tanrı ise, mabet işi başlar başlamaz, onları bereketleyecekti. Öyle ise, Yehova’nın bereketine sahip olmak istersek, düzeltilmesi gereken her şeye dikkat etmeli ve yüreğimizi O’nun işine vermeliyiz. (Sayılar 19:11-13 ile karşılaştır.) Tanrı’nın gökle yeri sarsıp krallıkları devirmesini beklerken, antitipik Zerubbabel olan İsa Mesih’i takip edelim ve bütün yüreğimizle Yehova’nın işine katılalım.—Haggay 2:10-23.
[Sayfa 25’teki çerçeve]
MUKADDES KİTAP AYETLERİNİN İNCELENMESİ
○ Tsefanya 1:5—Belki Milkom, Molek veya Molok’un aynısı olan Malkam, Ammonilerin başlıca tanrısıydı. (I. Kırallar 11:5, 7) İğrenç şekilde çocuk kurbanları içeren Molok tapınması, Kanun tarafından mahkûm edildi.—Levililer 20:2-5; Resullerin İşleri 7:42, 43.
○ Tsefanya 2:14—Önceden bildirilmiş olduğu gibi, virane haline getirilmiş olan Nineve’nin devrilmiş sütunları ve direkbaşlıkları, kuşlarla hayvanlar için yatacak yer oldu. Kuşların ve belki de rüzgârın ‘sesi’, terk edilmiş pencerelerde ötüyordu. Kapı girişleri ve hatta saray harap edilmiş durumdaydı.
○ Tsefanya 3:9—Aynı dili konuşan insanlar arasında yapılan savaşların gösterdiği gibi insanların konuşacakları ortak dil de birliğin bir garantisi değildir. “Temiz dil”, Mukaddes Kitap hakikati, “sağlam sözlerin örneği”dir. (II. Timoteos 1:13) Bu dil gururu aşar, Tanrı’yı izzetlendirir ve onu konuşan herkesi birleştirir.
○ Haggay 1:6—Yahudiler, Yehova’nın mabedini ihmal ettiklerinden, O’nun bereketine sahip değildiler. Dolayısıyla çok ektikleri halde, az ürün getirdiler ve ihtiyaçlarını karşılamak için yeterince yiyecek ve içecekleri yoktu. Giysileri, onları ısıtacak nicelikte veya nitelikte değildi. Ücret alanlar da, sanki paralarını delik keselere koyuyorlardı. Bizler Tanrısal çıkarları ihmal eden bu Yahudilere asla benzemeyelim.—Süleymanın Meselleri 10:22; Nehemya 10:39.
○ Haggay 2:9—Süleyman tarafından inşa edilen “önceki” mabet 420 yıl ayakta dururken, ‘sonraki ev’ 584 yıl süreyle kullanıldı. (M.Ö. 515–M.S. 70) Öyle ise, ikinci mabet, daha uzun süre mevcut kaldı. MS 33’ün Pentikost gününde, Yahudiye’nin dışından gelen Yahudiler ile mühtediler, orada toplandıkları zaman olduğu gibi, orada daha çok tapıcı bir araya geldi. Üstelik İsa Mesih, “sonraki ev”de öğretti. Bu etkenler, ona daha büyük dinsel izzet verdi.