Hayatı Anlamlı Kılan Bir Amaçla Yaşamak

“Bütün nefes sahipleri RABBE hamdetsin” (MEZMUR 150:6).

 1. Genç bir adamın hayatını anlamlı kılacak bir amaç arayışını anlatın.

“İNSANLARA yardım etmek istediğim için tıp okudum. Ayrıca doktor olmanın getirdiği saygınlık ve maddi refahın beni mutlu edeceğini düşünüyordum.” Kore’de büyüyen Seung Jin bunları anlatıyor.a “Sonunda bir doktorun insanlara yardım etmek adına ne kadar az şey yapabileceğini anladığımda büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Sonra sanat eğitimine başladım, fakat sanat alanında ortaya koyduklarımın başkalarına pek bir yararı yoktu. Kendimi bencil hissediyordum. Ardından öğretmen oldum ve çok geçmeden sadece bazı gerçekleri aktarabildiğimi, fakat insanları gerçek mutluluğa götürecek bir rehberlik sağlayamadığımı anladım.” Birçok insan gibi Seung Jin de hayatını anlamlı kılacak bir amaç arıyordu.

 2. (a) Yaşamda bir amaca sahip olmak ne anlama gelir? (b) Yaratıcının bizi bir amaçla bu dünyaya yerleştirdiğini nereden biliyoruz?

² Yaşamda gerçek bir amaca sahip olmak, yaşamak için bir nedenimizin ve belirgin bir hedefimizin olması ve çabalarımızı bu nokta üzerinde yoğunlaştırmamız anlamına gelir. İnsanların böyle bir amaç edinmesi mümkün mü? Evet! Zekâ, vicdan ve ayırt etme yetisiyle yaratılmış olmamız, Yaratıcının bizi önemli bir amaçla bu dünyaya yerleştirdiğini gösterir. Bu nedenle ancak Yaratıcının amacıyla uyumlu bir yaşam sürersek kendi yaşamımızın gerçek amacını bulup buna erişebiliriz.

 3. Tanrı’nın insanlarla ilgili amacının kapsamına neler girer?

³ Mukaddes Kitap Tanrı’nın bizimle ilgili amacının çok kapsamlı olduğunu gösterir. Örneğin harika biçimde yaratılmış olmamız Tanrı’nın bize duyduğu içten sevginin bir ifadesidir (Mezmur 40:5; 139:14). Bu nedenle Tanrı’nın amacıyla uyumlu yaşamak başkalarını Tanrı’nın sevdiği gibi özveriyle sevmek anlamına gelir (1. Yuhanna 4:7-11). Ayrıca bu, Tanrı’nın sevgi dolu amacıyla uyumlu bir yaşam sürmemize yardım eden talimatlarına uymayı da içerir (Vaiz 12:13; 1. Yuhanna 5:3).

 4. (a) Yaşamda gerçek bir amacımızın olması için neye ihtiyacımız vardır? (b) İnsanın erişmeye çalışabileceği en üstün amaç nedir?

⁴ Ayrıca Tanrı insanların mutlu bir yaşam sürmesini ve hem birbirleriyle hem de yarattığı diğer varlıklarla barış içinde olmasını amaçladı (Tekvin 1:26; 2:15). O halde kendimizi mutlu, güvende ve huzurlu hissetmek için ne yapmalıyız? Bir çocuğun kendini mutlu ve güvende hissetmesi için, ana babasının onun yanında olduğunu bilmeye ihtiyacı vardır. Benzer şekilde biz de hayatın gerçek anlamını ve amacını bulmak için gökteki Babamızla iyi bir ilişki içinde olmalıyız (İbraniler 12:9). Tanrı Kendisine yaklaşmamıza izin vererek ve dualarımızı işiterek böyle bir ilişki kurmamıza olanak sağlar (Yakub 4:8; 1. Yuhanna 5:14, 15). Eğer iman edip ‘Tanrı ile yürür’ ve O’nun dostu olursak gökteki Babamızı sevindirebilir ve yüceltebiliriz (Tekvin 6:9; Süleyman’ın Meselleri 23:15, 16; Yakub 2:23). Bu, insanın erişmeye çalışabileceği en üstün amaçtır. Mezmur yazarı şöyle yazmıştı: “Bütün nefes sahipleri RABBE hamdetsin” (Mezmur 150:6).

Sizin Yaşamınızın Amacı Ne?

 5. Maddi çıkarlara yaşamda ilk yeri vermek neden gerçekçi bir tutum yansıtmaz?

⁵ Kendimize ve ailemize iyi bakmamız da Tanrı’nın bizimle ilgili amacının kapsamına girer. Bu, hem maddi hem de manevi ihtiyaçlarımızı karşılamak anlamına gelir. İnançlarımızla ilgisi olmayan uğraş ve çıkarların daha büyük önem taşıyan manevi konuları gölgede bırakmaması için denge gerekir (Matta 4:4; 6:33). Ne yazık ki birçok insan için yaşamın neredeyse tek amacı maddi şeyler elde etmektir. Ancak tüm ihtiyaçlarımızı yalnızca maddi şeylerle gidermeye çalışmak gerçekçi değildir. Geçenlerde Asya’daki milyonerler arasında yapılan bir araştırma, onlardan birçoğunun “sosyal statülerine ve zenginliklerinin verdiği başarı duygusuna rağmen kendilerini güvensiz ve tedirgin hissettiğini” gösteriyor (Vaiz 5:11).

 6. İsa, maddi zenginlik peşinde koşanlara hangi öğüdü verdi?

⁶ İsa da “zenginliğin aldatıcı gücü”ne değindi (Markos 4:19). Zenginlik nasıl aldatıcı olabilir? Maddi şeyler insanı mutlu edecekmiş gibi görünür fakat mutlu etmez. Hikmetli Kral Süleyman, “gümüşü seven gümüşe . . . . doymaz” dedi (Vaiz 5:10). Peki hem maddi hedeflerin peşinde koşmak hem de Tanrı’ya tüm benlikle hizmet etmek mümkün değil mi? Hayır. İsa bunu şöyle açıkladı: “Hiç kimse iki efendiye hizmet edemez. Çünkü ya birinden nefret edip diğerini sevecek ya da birine bağlanıp diğerini hor görecektir. Siz hem Tanrı’ya hem de paraya kulluk edemezsiniz.” İsa, takipçilerini yeryüzünde değil “gökte hazine” biriktirmeye teşvik etti. Bu hazine “neye ihtiyacınız olduğunu daha siz Kendisinden dilemeden” bilen Tanrı’nın önünde iyi bir isim yapmaktır (Matta 6:8, 19-25).

 7. ‘Gerçek yaşama sımsıkı bağlanmak’ için neler yapabiliriz?

⁷ Elçi Pavlus da iş arkadaşı Timoteos’a yazdığı mektupta bu konuda ciddi bir öğüt verdi. Timoteos’a şöyle dedi: “Zengin olanlara . . . . güvencesiz servete değil, zevk almamız için bize her şeyi bol bol sağlayan Tanrı’ya ümit bağlamalarını . . . . eli açık, paylaşmaya hazır olmalarını söyle; böylece, sağlam bir yatırım yapar gibi, kendilerine gelecek için iyi bir temel hazırlayarak gerçek yaşama sımsıkı bağlansınlar” (1. Timoteos 6:17-19).

“Gerçek Yaşam” Nedir?

 8. (a) Neden birçok insan zenginlik ve saygın bir konum peşinde koşuyor? (b) Onlar neyi gözden kaçırıyor?

⁸ Çoğu insan lüks ve zevk içinde bir yaşam için “İşte gerçek hayat bu!” der. Asya’da yayımlanan bir haber dergisi şunları bildiriyor: “Filmleri veya televizyon programlarını seyredenler gördüklerini arzulamayı ve nelere sahip olabileceklerini hayal etmeyi öğreniyorlar.” Birçok insan için zenginlik ve saygın bir konum elde etmek yaşamın amacı haline geldi. Birçokları bu uğurda gençliklerini, sağlıklarını, aile yaşamlarını ve manevi değerlerini feda etti. Lüks ve zevk içinde bir hayat, “bu dünyanın ruhunu”, yani milyarlarca insanı hâkimiyeti altına alan ve Tanrı’nın bizimle ilgili amacına aykırı davranmalarına neden olan baskın düşünüşü yansıtır. Bunu fark eden pek az insan var (1. Korintoslular 2:12; Efesoslular 2:2). Bugün mutsuzluğun bu kadar yaygın olmasına şaşmamak gerek (Süleyman’ın Meselleri 18:11, YÇ; 23:4, 5).

 9. İnsanlar hangi konuda asla başarılı olamayacak? Neden?

⁹ Peki başkalarının iyiliği için çıkar beklemeden çalışan, açlığı, hastalığı ve adaletsizliği ortadan kaldırmak için mücadele eden insanlar için ne denebilir? Onların değerli ve özverili çabaları genellikle birçok insan için yararlı oluyor. Fakat tüm iyi niyetli çabalarına rağmen onlar bu ortamı asla adil ve iyi bir hale getiremeyecek. Neden? Çünkü “bütün dünya kötü olanın”, yani Şeytan’ın “elinde bulunuyor” ve o bu düzenin değişmesini istemiyor (1. Yuhanna 5:19).

10. İmanlı kişiler “gerçek yaşama” ne zaman kavuşacak?

¹⁰ İnsanın bu dünyadaki yaşamın ötesinde bir umudu yoksa bu çok acı bir durumdur. Elçi Pavlus, “Yalnızca bu hayat için ümidimizi Mesih’e bağladıksa tüm insanlar arasında en acınacak durumdakiler biziz” diye yazdı. Hayatın bundan ibaret olduğuna inananlar “Yiyelim, içelim, nasılsa yarın öleceğiz” diye düşünüyor (1. Korintoslular 15:19, 32). Fakat bunun ötesinde bir gelecek var: “Biz [Tanrı’nın] vaadine dayanarak, yeni gökler ve yeni bir yer bekliyoruz; onlar doğruluğun barınağı olacaktır” (2. Petrus 3:13). O zaman imanlı kişiler gökte ya da Tanrı’nın Krallığının sevgi dolu yönetiminde “gerçek yaşama”, yani “sonsuz yaşama” ve kusursuzluğa kavuşacak (1. Timoteos 6:12).

11. Tanrı’nın Krallığı için çalışmak neden anlamlı bir uğraştır?

¹¹ Sadece Tanrı’nın Krallığı insanların sorunlarını çözmekte tam anlamıyla başarılı olabilir. Bu nedenle Tanrı’nın Krallığı için çalışmak en anlamlı uğraştır (Yuhanna 4:34). Bu işi yaparken gökteki Babamızla çok değerli bir ilişkimiz olabilir. Ayrıca yaşamda aynı amaca sahip olan milyonlarca ruhi kardeşimizle birlikte çalışmanın sevincini de tadarız.

Yerinde Fedakârlıklarda Bulunmak

12. Bu ortamdaki yaşam ile “gerçek yaşam”ı karşılaştırın.

¹² Mukaddes Kitap “bu dünya arzularıyla birlikte geçip gidiyor” der. Ün ve zenginliği de dahil Şeytan’ın dünyasının hiçbir kısmı yıkımdan kurtulamayacak, “fakat Tanrı’nın isteğini yerine getiren sonsuza dek kalacak” (1. Yuhanna 2:15-17). Bu ortamın serveti güvencesiz, getirdiği şan şeref geçici ve zevkleri sahtedir. Oysa “gerçek yaşam”, yani Tanrı’nın Krallığının yönetimindeki sonsuz yaşam, yerinde fedakârlıklarda bulunmaya değen, kalıcı bir yaşam olacaktır.

13. Bir çift nasıl yerinde fedakârlıklarda bulundu?

¹³ Örneğin Henry ve Suzanne’ın durumunu düşünün. Onlar Tanrı’nın, Krallığa yaşamlarında ilk yeri veren herkese yardım edeceği konusundaki vaadine tam olarak güveniyorlar (Matta 6:33). Bu nedenle ucuz bir evde yaşamayı tercih ettiler. Böylece bütün gün çalışmak yerine iki kızlarıyla birlikte manevi uğraşlara daha fazla zaman ayırabildiler (İbraniler 13:15, 16). Onların iyiliğini düşünen bir arkadaşları böyle bir tercih yapmalarına anlam veremedi. Suzanne’a şunları söyledi: “Tatlım, daha iyi bir evde yaşamak istiyorsanız bazı şeylerden feragat etmekten başka çare yok.” Ancak Henry ve Suzanne, Yehova’ya yaşamlarında ilk yeri vermenin “hem şimdiki hem de gelecekteki yaşama dair vaatler” içerdiğini biliyorlardı (1. Timoteos 4:8; Titus 2:12). Kızları büyüyünce iyi haberi tamgün duyuran gayretli vaizler oldular. Ailece onlar herhangi bir şey kaybettiklerini düşünmüyorlar, tersine “gerçek yaşam”ı amaç edinmekten büyük yarar gördüler (Filipililer 3:8; 1. Timoteos 6:6-8).

‘Dünyadan Yararlananlar Ölçüyü Kaçırmasın’

14. Gerçek amacımızı gözden kaçırmamız ne gibi felaketlere yol açabilir?

¹⁴ Ancak eğer gerçek amacımızı gözden kaçırır ve “gerçek yaşama” sımsıkı sarılmaktan vazgeçersek büyük bir tehlike söz konusu olur. ‘Bu hayatın kaygıları, zenginliği ve zevkleri içinde sürüklenme’ riskine girmiş oluruz (Luka 8:14). Kontrol edilmeyen maddi arzular ve “hayatın kaygıları” bu ortama kapılmamıza neden olabilir (Luka 21:34). Ne yazık ki bazıları bugün çok yaygın olan zengin olma sevdasına kapılıp “iman yolundan saptılar ve büyük acılarla kendilerini yaraladılar.” Hatta Yehova’yla aralarındaki değerli ilişkiyi bile kaybettiler. ‘Sonsuz yaşama sımsıkı sarılmayı’ bırakmanın çok acı bir bedeli vardır (1. Timoteos 6:9, 10, 12; Süleyman’ın Meselleri 28:20).

15. Bir aile bu dünyadan yararlanırken ‘ölçüyü kaçırmamaktan’ nasıl yarar gördü?

¹⁵ Pavlus şu tavsiyede bulundu: “Bu dünyadan yararlananlar da ölçüyü kaçırmasınlar” (1. Korintoslular 7:31). Keith ve Bonnie bu öğüdü uyguladılar. Keith, “Yehova’nın Şahidi olduğumda diş hekimliği eğitimini bitirmek üzereydim” diyor. “Bir seçim yapmalıydım. Birçok hasta kabul edip iyi para kazanabilirdim, fakat bu ruhi faaliyetlerime engel olacaktı. Ailemle (beş kızım oldu) manevi ve duygusal açıdan daha fazla ilgilenebilmek için işime bir sınır koymaya karar verdim. Genelde para artıramıyorduk, ama tasarruf etmeyi öğrendik ve her zaman ihtiyaçlarımızı karşılayabildik. Yakın, sıcak ve sevinçli bir aile yaşamımız vardı. Zamanla hepimiz tamgün hizmet etmeye başladık. Kızlarımız mutlu evlilikler yaptı, üçü çocuk sahibi oldu. Yehova’nın amacına yaşamlarında ilk yeri vermeye devam ettiklerinden onların aileleri de mutlu.”

Tanrı’nın Amacına Yaşamınızda İlk Yeri Verin

16, 17. Mukaddes Kitapta hangi yetenekli insanların örnekleri yer alır? Onlar nasıl hatırlanıyor?

¹⁶ Mukaddes Kitapta Tanrı’nın amacıyla uyumlu yaşamış ve yaşamamış kişilerin örnekleri yer alır. Bu örneklerden alınacak dersler her yaştaki, kültürdeki ve koşuldaki insana uygundur (Romalılar 15:4; 1. Korintoslular 10:6, 11). Nimrod büyük kentler inşa etti, fakat bu şekilde Yehova’ya karşı geldi (Tekvin 10:8-12). Ancak bunun yanı sıra birçok iyi örnek de vardır. Örneğin Musa’nın yaşamdaki amacı Mısırlı bir asilzade olarak yaşamaya devam etmek değildi. Tersine, Tanrı’dan aldığı görevleri “Mısır hazinelerinden daha büyük bir zenginlik saydı” (İbraniler 11:26). Hekim Luka, Pavlus’un ve başkalarının rahatsızlıklarıyla muhtemelen ilgilendi. Fakat Luka’nın başkaları için yaptığı en büyük iyilik, iyi haberi duyurması ve Mukaddes Kitabın bir kısmını kaleme almasıydı. Pavlus da Kanun uzmanı olarak değil bir görevli vaiz, “milletlere gönderilmiş bir elçi” olarak tanındı (Romalılar 11:13).

¹⁷ Davud deyince ilk akla gelen, onun komutan, müzisyen ya da bestekâr olması değil, Tanrı’nın “yüreğine göre bir adam” olmasıdır (1. Samuel 13:14). Daniel’i Babil’de saray memuru olarak değil Yehova’nın sadık peygamberi olarak; Ester’i Pers kraliçesi olarak değil cesaret ve iman örneği olarak; Petrus, Andreas, Yakub ve Yuhanna’yı başarılı balıkçılar olarak değil İsa’nın elçileri olarak tanıyoruz. En iyi örnek de bizzat İsa’yı “marangoz” olarak değil “Mesih” olarak tanımamızdır (Markos 6:3; Matta 16:16). Onların hepsi ne kadar saygın bir konumda, yetenekli ya da varlıklı olurlarsa olsunlar, yaşamlarının merkezinde kariyerin değil Tanrı’ya hizmetin olması gerektiğini biliyorlardı. Sahip olabilecekleri en üstün ve yararlı amacın Tanrı’dan korkan kadın ve erkekler olmayı gerektirdiğinin farkındaydılar.

18. İsa’nın genç bir takipçisi nasıl bir yaşam sürmeye karar verdi? Bunun sonucunda neyi fark etti?

¹⁸ Makalenin girişinde söz edilen Seung Jin de bunu fark etti. Şöyle anlatıyor: “Tüm enerjimi tıpa, sanata veya eğitime adamak yerine Tanrı’ya adağıma uygun bir yaşam sürmeye karar verdim. Şimdi Mukaddes Kitabı öğretecek kişilere daha fazla ihtiyaç duyulan yerlerde hizmet ediyorum ve insanların sonsuz yaşama giden yolu bulmasına yardım ediyorum. Eskiden tamgün hizmet etmenin bana yavan geleceğini düşünüyordum. Şimdi farklı kültürdeki insanlara öğretim vermek, beni kişiliğimi ve yeteneklerimi geliştirmek zorunda bırakıyor. Yehova’nın amacını kendi amacımız haline getirmenin tek anlamlı yaşam yolu olduğunu görüyorum.”

19. Yaşamda nasıl gerçek bir amaç bulabiliriz?

¹⁹ Gerçek Hıristiyanlar olarak biz yaşam kurtaran bilgiye ve kurtuluş ümidine sahibiz (Yuhanna 17:3). O halde “Tanrı’nın lütfunu kabul edip de bunun amacını gözden kaçırma” hatasına düşmeyelim (2. Korintoslular 6:1). Bunun yerine hayatımızın değerli günlerini ve yıllarını Yehova’yı yüceltmek için kullanalım. Şimdi gerçek mutluluk getiren ve gelecekte sonsuz yaşam verecek olan bilgiyi duyuralım. Sonuçta İsa’nın şu sözlerinin ne kadar doğru olduğunu göreceğiz: “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçiler 20:35). Bu şekilde yaşamda gerçek bir amaç da bulacağız.

[Dipnot]

Açıklayabilir misiniz?

• Yaşamda sahip olabileceğimiz en üstün amaç nedir?

• Maddi şeyler için yaşamak neden gerçekçi bir tutum yansıtmaz?

• Tanrı’nın vaat ettiği “gerçek yaşam” nedir?

• Yaşamımızı nasıl Tanrı’nın amacı doğrultusunda kullanabiliriz?

[Sayfa 18’deki resimler]

Gerçek Hıristiyanlar yerinde fedakârlıklarda bulunmalılar