KAPAK KONUSU | TANRI’NIN SAVAŞLARLA İLGİLİ GÖRÜŞÜ NEDİR?
Tanrı’nın Savaşlarla İlgili Görüşü: Eski Devirlerde
İnsanlar zulüm görüyordu. Kendilerini kurtarması için tekrar tekrar Tanrı’ya yakardıkları halde onları kurtaran yoktu, en azından o anda. Bu insanlar Tanrı’nın eski devirlerdeki halkı olan İsrailoğullarıydı. Onlara zulmeden ise güçlü Mısır ulusuydu (Çıkış 1:13, 14). İsrailoğulları, Tanrı’nın Mısır’ın baskısına son vermesini yıllarca beklediler. Sonunda Tanrı’nın harekete geçmek için belirlediği zaman geldi (Çıkış 3:7-10). Kutsal Kitap, Tanrı’nın Mısır’la bizzat savaştığını söyler. Önce Mısır’ın başına getirdiği belalarla onları sarstı, sonra da Mısır kralını ve ordusunu Kızıldeniz’de yok etti (Mezmur 136:15). Böylece Yehova Tanrı halkı için ‘yiğit bir savaşçı’ olduğunu gösterdi (Çıkış 15:3, 4).
Tanrı’nın Mısır’la bizzat savaşması, O’nun tüm savaşlara karşı olmadığını gösterir. Başka birçok olayda Tanrı İsrailoğullarının savaşmasını onayladı. Örneğin, İsrailoğullarının çok kötü bir millet olan Kenanlılarla savaşmasını emretti (Tekrar 9:5; 20:17, 18). Ayrıca İsrail kralı Davut’a acımasız Filistîlerle savaşmasını söyledi, hatta zafer kazanması için ona bir savaş taktiği de verdi (2. Samuel 5:17-25).
Kutsal Kitaptaki bu kayıtlar kötülük ve zulüm baş gösterdiğinde, Tanrı’nın halkını korumak ve hakiki tapınmanın devam etmesini sağlamak için savaşlara izin verdiğini gösteriyor. Ancak Tanrı’nın onayladığı savaşlarla ilgili şu üç temel noktaya dikkat edelim:
KİMLERİN SAVAŞA KATILACAĞINA SADECE TANRI KARAR VERDİ. Bir keresinde Tanrı İsrailoğullarına “Bu defa savaşmanız gerekmeyecek” dedi. Bunun nedeni neydi? Çünkü onlar için bizzat Tanrı savaşacaktı (2. Tarihler 20:17; 32:7, 8). Makalenin başındaki olayda olduğu gibi, Tanrı birçok kez onlar için savaşmıştı. Başka zamanlarda da İsrailoğullarının topraklarını korumak ve savunmak için yaptıkları savaşları onaylamıştı (Tekrar 7:1, 2; Yeşu 10:40).
NE ZAMAN SAVAŞILACAĞINA SADECE TANRI KARAR VERDİ. Tanrı’nın toplumu çevrelerini saran kötülük ve zulme karşı savaşmak için O’nun belirlediği zamanı sabırla beklemeliydi. O zaman gelene kadar kendi kendilerine karar verip savaşmamalıydılar. Bu emre uymadıklarında, Tanrı’nın onayını kaybettiler. Kutsal Kitap, İsrailoğulları haddini bilmez şekilde Tanrı’nın onaylamadığı bir savaşa katıldıklarında sonucun felaket olduğunu gösterir.a
TANRI KÖTÜLER DE DAHİL HİÇBİR İNSANIN ÖLÜMÜNDEN ZEVK ALMAZ. Yehova Tanrı, yaşamın kaynağıdır ve tüm insanların Yaratıcısıdır (Mezmur 36:9). Bu nedenle hiçbir insanın ölmesini istemez. Ne yazık ki başkalarına kasten zulmeden hatta öldüren kötü insanlar da var (Mezmur 37:12, 14). Kötülüğü durdurmak için, Tanrı bazen böyle kişilerle savaşılmasını destekledi. Tanrı yıllar boyunca İsrailoğullarının savaşmalarına izin verse de, onlara zulmeden kişilere karşı yine de ‘merhametliydi’ ve ‘çabuk öfkelenmedi’ (Mezmur 86:15). Örneğin İsrailoğullarına bir şehre savaş açmadan önce, o şehirde yaşayanlara yollarından dönmeleri ve savaştan kaçınmaları için ‘barış koşullarını da bildirmelerini’ emretti (Tekrar 20:10-13). Bu yolla Tanrı şu sözlerinin doğruluğunu göstermiş oldu: “Ben kötü kişinin ölmesinden değil, yolundan dönüp yaşamasından zevk alırım” (Hezekiel 33:11, 14-16).b
Gördüğümüz gibi, Tanrı eski devirlerde zulüm ve kötülüğe son vermek için yapılan savaşları onayladı. Fakat böyle bir savaşın ne zaman yapılacağına ve kimlerin savaşa katılacağına karar verme hakkı insanlara değil Tanrı’ya aitti. O halde Tanrı insanların savaştığını ve kan döküldüğünü görmeye hevesli miydi? Kesinlikle hayır. Aslında O şiddetten nefret eder (Mezmur 11:5). Peki İsa Mesih’in yeryüzünde olduğu birinci yüzyılda Tanrı’nın savaşlarla ilgili görüşü değişmiş miydi?
a Örneğin, bir keresinde Tanrı İsrailoğullarına Amalekoğulları ve Kenanlılarla savaşmamalarını söylemişti, fakat onlar O’nu dinlemedikleri için yenilgiye uğradılar (Sayılar 14:41-45). Bundan uzun yıllar sonra sadık Kral Yoşiya, Tanrı’nın onaylamadığı bir savaşa girdi ve bu acele karar onun yaşamını kaybetmesine yol açtı (2. Tarihler 35:20-24).
b İsrailoğulları Kenanlılarla savaşmadan önce barış koşullarını bildirmediler. Çünkü onlara kötü yollarından dönmeleri için zaten 400 yıl süre verilmişti. İsrailoğulları Kenanlılarla savaşacakları zaman, onların kötülükleri iflah olmaz bir hal almıştı (Başlangıç 15:13-16). Bu yüzden tamamen yok edilmeleri gerekiyordu. Ancak Kenanlılar arasında yaşamlarını değiştiren kişiler bu yıkımdan kurtuldu (Yeşu 6:25; 9:3-27).