“Barışı Ara ve Onun Ardınca Koş”
1. (a) Bu zorbalıkla dolu dünyada, nasıl ‘barışı arayıp onun ardınca koşabiliriz?’ (b) Denemeler karşısında neden Yehova’ya güvenle yalvarmalıyız?
ZORBALIKLA dolu bir dünyada yaşadığımıza göre, resul Petrus’un yukarıdaki sözlerini nasıl yerine getirebiliriz? Petrus şöyle cevap veriyor: ‘Kötüden sakın, iyilik et.’ O halde, Yehova tanrı ile İsa’nın verdiği kurbana iman etme temeline dayanan barış ilişkisine girebilmek için çok gayret etmemiz gerekmektedir. Bu nedenle, Tanrı’nın Sözünde belirttiği standartlara sımsıkı bağlı kalarak barışın ardından koşuyoruz. “Çünkü Yehova’nın gözleri adil olanlar üzerindedir, ve kulakları onların yalvarışlarına açıktır; fakat Yehova’nın yüzü kötülük işleyenlere karşıdır.” (I. Petrus 3:11, 12, YD) İnsanlar bize kötülük yapmağa çalıştıkları zaman, Yehova’ya güvenle yalvarabiliriz. Bir saldırıya uğradığımız veya bir kötülükle karşılaştığımızda, ismini kullanarak yüksek sesle Tanrı’ya yardımımıza çağırabiliriz.—Tesniye 22:25-27 ile karşılaştır.
2. Zorbalıkla karşılaştığımızda, Davud’un belirttiği gibi Yehova’ya nasıl bir güven gösterebiliriz?
2 Zorbalıkla karşılaşılan durumlarda Yehova’ya gösterilen kesin güven, çoğu defa hayatta kalabilmek için bir neden oluşturmuştur. Yehova’nın Şahitleri, Yehova’ya karşı Davud’un Mezmur 18:46, 48’deki şu duasında belirttiği güveni duydukları için daima bereketlenmişlerdir: “Yehova yaşıyor; (YD) kayam mubarek olsun; kurtuluşumun Allahı yüce olsun.” “Düşmanlarımdan beni kurtar, (YD) evet, bana karşı ayaklananlar üzerinde beni yükseltirsin; zorba adamdan beri kurtarırsın (YD).” Tanrı’nın, ‘adillerin miras alacakları yeryüzünde ebediyen oturacaklarına’ dair verdiği vaadini yerine getirmesine kuvvetli bir imanla bekleyen Yehova’nın milyonlarca Şahidi, bugün ‘adillerin kurtuluşunun Yehova’dan geldiğine ve O’nun ‘sıkıntı vaktinde hisarları’ olduğuna da güvenmektedir.—Mezmur 37:29, 39.
3. (a) Tesniye 32:10 ve Daniel 3:19-27’de bize ne gösteriliyor? (b) Rahab’ın ve çağımızda bir öncünün kurtarılışı bizim için ne anlam taşıyor?
3 Zorbalık dolu bu dünyada hangi durumlar meydana gelirse gelsin Yehova kavmini ‘gözünün bebeği gibi koruyabilir.’ (Tesniye 32:10; Daniel 3:19-27) Tanrı, isterse, seçtiği kişileri nükleer bir savaş gibi korkunç bir olayda da koruyabilir. Bunu yapabileceğini, 6 Ağustos 1945’de Japonya’nın Hiroşima kentinin hapishanesinde zulüm gören sadık bir hizmetçisinin olayından anlaşılabilir. O sabah bu Şahit hergün uygulanan programdan farklı bir durumla karşılaşmıştı; bu nedenle atom bombasının patlamasından hiçbir zarar görmedi. Hapishanenin büyük bir kısmı yerle bir olmuş, fakat tıpkı Eriha’nın ateşle yok edilişinde, Rahab’ın hayatta kaldığı gibi, şahit Katsuo Miura da Hiroşima yok olurken hayatta kalmıştı. (Yeşu 6:23, 24) Patlayan bir atom bombasından dolayı hapishaneden kurtularak, hayatının geri kalan yıllarını öncülük hizmetiyle geçirebildiği için, Yehova’ya müteşekkir olduğunu belirtmişti. (Mezmur 116:15 ile karşılaştır.) ‘Büyük ve kudretli Tanrı, ismi orduların Yehova’sı (YD)’ olan Egemen Rabbimizi için bu kurtarışından daha şahane bir şey olamaz.—Yeremya 32:17-19.
YEHOVA’NIN TEŞKİLATINA SIMSIKI BAĞLI KAL
4. İşaya’nın 60. babı, Tanrı’nın teşkilatının günlerimizdeki durumunu nasıl tanımlıyor?
4 Bu zorbalıkla dolu günlere karşı koyabilmek için, Yehova’nın bir anneye benzer teşkilatının müşfik rehberliğine ihtiyaç duyuyoruz. Tanrı’nın kavmi arasında görülen teokratik durum, MS 1938 yılından beri daha da gelişmektedir. Yehova bu gelişmeyi önceden şu sözlerle bildirmiştir: “Nazırlarına barış vereceğim, işlerine de adalet (YD). Artık memleketinde zorbalık, sınırlarında soygun ve kırgın işitilmiyecek; fakat duvarlarına Kurtuluş, ve kapılarına Hamt adını vereceksin.” Şimdi Yehova’nın dünya çapındaki teşkilatının karakteristik nitelikleri olan barış ve adalet sevgisi, 64 yıl önce Krallığı ilan eden sadece birkaç bin kişiden oluşan “küçük” bir grubun gelişip 205 ülkede 2.477.000 kişiden oluşan “kuvvetli bir millet” haline gelmesine katkısı olmuştur. Tarladan gelen raporlar, “son” yaklaştıkça, Yehova’nın “vakit gelince bunu tezlendir”diğini göstermektedir.—İşaya 60:17, 18, 22; Matta 24:14.
5. Mezmur’da belirtildiği gibi, zorbalık karşısında Yehova’nın kavmini kuvvetli tutan nedir?
5 Bu artışın büyük bir kısmı, Hitler’in toplama kamplarında ve savaş sırasında, ayaktakımının saldırılarının yoğun olduğu Amerika Birleşik Devletleri gibi zorbalıkla karşılaşılan yerlerde olmuştu. Dünyanın birçok yerinde zorbalık artmağa devam etmektedir. Son yıllarda az ülke Lübnan kadar zorbalıkla karşılaşmıştır. Buna rağmen oradaki kardeşlerimiz imanda kuvvetli kalmışlardır. Onları kuvvetli tutan acaba nedir? Yehova’ya kesin güvenleri ve ibadet toplantılarıyla Tanrı’nın talep ettiği diğer faaliyetlere katılmağa devam etme kararlarıdır.—Mezmur 73:28; 149:1.
6. İbadet toplantılarına muntazam şekilde katılmaya karşı hangi zihni tutuma sahip olmalıyız? Neden?
6 Bu gerçekler bize zorbalıkla karşılaştığımız zamanlarda bile ibadet toplantılarımız asla terk etmememiz gerektiğini daima hatırlatmalıdır. (İbraniler 10:24, 25) Toplantılarımızı terk etmemek, hem Şeytan’ın dünyasından gelen zorbalıklara karşı güçlü olabilmek, hem de İblis’in çok kurnaz hileleriyle başa çıkabilmek yönünden bizi kuvvetli kılmak için gereklidir. İbadet toplantılarına muntazam şekilde katılmak bizim için hayat demektir!
7. (a) Şeytan, Tanrı’nın kavmini nasıl yenilgiye uğratmak istiyor? (b) Şeytan, zorbalık ve ahlaksızlık ruhunu özellikle nasıl kamçılıyor? (c) Barışın ardınca nasıl koşabiliriz ve hedeflerimiz ne olmalı?
7 Şeytan bu korkunç anlarda Tanrı’nın kavmini, “kendilerini seven, parayı [ve onun satın aldığı gösterişli şeyleri] seven, . . . . zevk Allahtan ziyade seven” kimseler haline getirip yenilgiye uğratmak istiyor. Bunlar, bizim Tanrı’nın kavmiyle muntazaman bir araya gelmemizi engelleyen şeylerdir. (II. Timoteos 3:1, 2, 4) Şeytan’ın bazı televizyon programları, video filmleri ve benzeri yollarla sunduğu zorbalık ve ahlaksızlık ruhunu almaktansa, ebediyen hayat demek olan doğru bilgiyi alıp uygulamak üzere şahsi tetkiklerimize önem vermek, aldığımız bilgi üzerinde derin düşünmek ve ibadet toplantılarımıza devam etmek, ne kadar daha önemlidir!—Yuhanna 17:3; Filipililer 1:9-11; Koloseliler 1:9-11.
BİZİ KORUYAN NEDİR?
8. (a) Zorbalık karşısında dünyevi insanların çoğu nasıl tepki gösteriyor? (b) Onların tutumun neden hikmetsiz olduğunu bazı örneklerle göster.
8 Yeryüzünün büyük kentlerinde artan zorbalık, insanların yüreklerine korku salmıştır. Son zamanlarda yapılan istatistiklere göre, Amerikalıların yüzde 45’i korktuklarından, geceleri evlerinden birkaç yüz metre bile uzaklaşamıyorlar. Birçok kişi silah taşımaktadır. Fakat acaba Yehova’nın Şahitleri de, zorbalığa zorbalıkla karşı koymağa hazırlanmalı mıdırlar? ‘Nefsi silahla korumakla’ ilgili birçok kaza, evet, çocukların bile kazaen diğer çocukları öldürmeleri, bu durumu iyi düşünmemize neden olmalıdır? Profesyonel bir caninin, karşısındakinde bir silah gördüğü zaman, hemen ateş edeceği, evet öldürmek için ateş edeceği herkes tarafından bilinen bir gerçektir. Bu durumda, silah kullanmak isteyen bir amatörün ne şansı olabilir!
9. Tanrı’nın bir hizmetçisi nasıl korunacaktır?
9 İsa’nın takipçileri silah bulundurarak değil, ancak ‘barışı arayıp onun ardınca koşarak’ korunacaklardır. (I. Petrus 3:11) Sadece Yehova’ya güven! Eğer bir caniyle karşılaşırsan, ona Yehova’nın bir Şahidi olduğunu söyle. Eğer bir zorbalık yaparsa, karşı koyma. İstediği maddi şeyleri ver. Hayat bunlardan daha değerlidir. Köşeye sıkıştırılmış olduğun zaman, Yehova’dan yardım dile. Şunu unutma: “Yehova’nın (YD) ismi kuvvetli kuledir; salih onun içine koşar, ve emin olur.”—Süleymanın Meselleri 18:10.
10. (a) Ezra’nın 8. babı ve II. Korintosluların 2. babın, nefsi koruma konusunda ne diyor? (b) Afrika ve İrlanda’dan gelen haberler, silah taşımanın akılsızlık olduğunu nasıl gösteriyor?
10 Bununla beraber, acaba can güvenliği olmayan örneğin, isyancıların hakim olduğu bir bölge gibi, tehlikeli sahalardan geçerken kendilerini korumak amacıyla Yehova’nın Şahitlerinin silah taşımalarının gerekebileceği bazı durumlar olamaz mı? Kesinlikle hayır! (Ezra 8:21-23, 31; II. Korintoslular 11:23-27 ile karşılaştır.) Bir Afrika ülkesindeki seyahat eden nazırlarımızın bazı örneklerini ele alalım. Bu kardeşler, son yıllarda cemaatlere hizmet ederken, sık sık savaş bölgelerinden geçmek zorunda kaldılar. Bazen gerillaların veya güvenlik kuvvetlerinin eline düştüler. Eğer üzerlerinde silah bulunsaydı, şüphesiz öldürüleceklerdi. Birkaç olay dışında, Yehova’nın Şahidi olarak kendilerini tanıtmaları ve üzerlerinde silah bulunmaması, yollarına devam edebilmelerine yardım etmişti. Aynı durum, “ölüm ülkenin görünümünün bir kısmıdır” denilen ve baştan başa çekişmelerle dolu olan kuzey İrlanda’da da görüldü. Bu ülkede Yehova’nın Şahitlerinin tarafsızlığı çok iyi biliniyordu. Onlar barışsever olduklarından hem Katoliklerin, hem de Protestanların bulunduğu sahalarda korundular.
11. (a) İsa’nın takipçileri, öldürücü silahlarla kendini teçhiz etmenin doğru olmadığını nereden anlayabilirler? (b) Mukaddes Yazılara göre, kime güvenmeliyiz?
11 Yehova’nın Şahitlerinin çağımızda başlarından geçen tecrübelerle de doğrulanan Mukaddes Yazıların görüşü, İsa’nın takipçilerinin, kendilerine saldıran veya evlerine zorla girmek isteyen insanlara karşı öldürücü aletler taşımalarının ve evlerinde veya başka yerlerde silah bulundurmalarının yanlış olduğunu açıkça göstermektedir. (İşaya 2:4; I. Petrus 3:11) Zorbalığa hazırlanan zorbalığa davet eder. Yehova’nın Şahitleri silah yerine, sadece Tanrıları olan Yehova’ya güvenmelidirler.—Mezmur 18:48; 140:1, 4; Süleymanın Meselleri 3:5-7.
12. (a) Mukaddes Yazılara uygun olarak neden Yehova’nın Şahitleri polisten kendilerini korumasını talep edebilirler? (b) Tanrı’nın bir hizmetçisi tehlike karşısında silah kullanabilir veya şiddet zoruyla haklarını elde etmeye kalkışabilir mi?
12 Romalılar 13:1, 4’e uygun olarak, dünyevi “üstün otoriteler”, yurttaşlarını ve onların mallarını korumak amacıyla resmi olarak silahlandırdıkları polis gibi barışı koruyan bazı teşkilatlar kurabilirler. Yehova Tanrı’nın kurulmalarına müsaade ettiği bu teşkilatlar, “Allahın hizmetçi”leri ve “kötülük yapana gazap için intikamcı” olduklarından, Yehova’nın Şahitlerinin, bu teşkilatlar tarafından korunmalarını beklemeleri ve istemeleri yerindedir. Fakat onlar, kendilerini veya sevdiklerini savunmak için o anda ellerine geçen herhangi bir aleti kullanmayı gerekli görürlerse de yine silah kullanmamalıdırlar. Ayrıca şiddet zoruyla haklarını almaya kalkışmamalıdırlar. Birçok ülkede, nefsi korumak için bile silah bulundurmak kanunen yasaktır.—Matta 22:21; Çıkış 22:2 ile karşılaştır.
13. Tanrı’nın hizmetçileri kendilerini korumak için, neden dövüşme sanatlarına başvurmayacaklardır?
13 Bununla beraber acaba İsa’nın bir takipçisi kendini korumak için, Çinlilerin Kung fu’su gibi bir dövüş sanatını öğrenemez mi? Bu öldürücü sanatın günlerimizden 1.400 yıl önce Çin’in kutsal dağlarından biri olan Songshan’ın eteklerinde kurulan Shaolin Manastırının Zen Budist rahipleri tarafından geliştirilmiş olduğuna dikkatini çekeriz. Japonların diğer bir dövüş sanatı olan ve harfi olarak “Savaşçının Yolu” anlamına gelen Budişdo’da aynı dinsel kaynaktan gelmiştir. Judo, kendo ve karate sanatlarının birçok uzmanı da, hâlâ dinsel meditasyondan (düşünceye dalma) esinlenmektedir. Kurbanını güçsüz duruma getirmeyi hedef alan karate, ciddi yaralanmalara, hatta ölüme neden olabilir. Yehova’ya güvenenler, kendilerini korumak için şüphesiz bu dövüş sanatlarına başvurmayacaklardır.—Süleymanın Meselleri 3:31.
14, 15. (a) Yehova’nın bir Şahidi yemek amacıyla neden hayvan avlayabilir veya öldürebilir? (b) Fakat onun özel imtiyazlar almamasına hangi durum yol açabilir? Neden?
14 Acaba Yehova’nın bir Şahidinin, yemek amacıyla hayvan avlamak üzere silah bulundurması yerinde midir? Tanrı, Tufan’dan beri yemek amacıyla hayvanların öldürülmelerine müsaade etmiştir; ancak onların kanlarının yenmemesini, yere dökülmesini şart koşmuştur. (Tekvin 9:3, 4; Tesniye 12:23-25) Yöresel yasalar izin verdiği takdirde, bazı Şahitler, hayvanlardan korunmak veya onları avlamak amacıyla silah bulundurabilirler. (Matta 22:21) Onlar için hayvanları avlamak belki önemli veya pratik bir beslenme kaynağı olabilir. Fakat hem eski, hem de çağdaş ‘Nimrodların’ yaptıkları gibi, öldürme heyecanı duymak, yani spor yapmak amacıyla hayvanları öldürmek Yehova’nın tasvip edebileceği bir şey değildir; bunu hiç kimse asla düşünmemelidir. “Etin canı kanda” olduğuna göre, Yehova’nın gözünde bir hayvanın bile kanı değerlidir.—Levililer 17:11, 14.
15 Eğer bir kimse hayvanları yemek amacıyla değil de, sadece spor için avlanıyorsa ve bu durumdan cemaatteki Şahitlerin büyük bir kısmı rahatsız oluyorsa, o kimse kardeşlerini rahatsız ettiğinden özel bir hizmet imtiyazı alamayacak durumda olabilir.—I. Timoteos 3:2.
16. İhtiyarlar nasıl yardım edebilirler? Fakat 9 ile 15 paragraflardaki Mukaddes Yazılara dayanan öğütleri tutmayanlar için sonuç ne olabilir?
16 İnsanlardan korunmak amacıyla silah taşıyan veya bulunduran, ya da bir dövüş sanatı öğrenen Yehova’nın bir Şahidi de aynı durumdadır. Ruhi ihtiyarlar bu kişiye durumunu düzeltmesi için öğüt vermek ve yardım etmek için gerekli adımları derhal atmalıdırlar. (Mika 4:3) Fakat bir kişi silah taşımaya devam ederse veya bir “vurucu” olmak için kendini herhangi bir şekilde teçhiz ederse, cemaatte özel bir imtiyaz alamaz.—I. Timoteos 3:2, 3.
SİVİL GÖREVDE SİLAH KULLANMAK
17. İsa’nın takipçilerinin çoğu, neden dövüşme sanatını veya silah taşımayı gerektiren işlerden kaçınıyorlar?
17 Eğer bir kimse, insanlara karşı kullanmak amacıyla silah taşımasını veya judo karete gibi dövüş sanatlarını öğrenmesini gerektiren bir işte çalışıyorsa, ne yapmalıdır? İsa Mesih’i takip eden bir kimse, kişisel kararını verirken, barışın ardınca koşmanın gerekli olduğunu unutmamalıdır. (Romalılar 12:17, 18) İşaya 2:4’de kayıtlı olan prensip yüzünden, İsa’nın takipçilerinin çoğu böyle işlerde çalışmaktan kaçınırlar. Böyle bir iş, Romalılar 13:4’ün gereği olarak, halkı (veya mallarını) korumak amacıyla yerine getirilirse de, tecrübeler, bu işte çalışanların karşısındaki şahıs tarafından yaralanma veya öldürülme tehlikesi altında olduklarını göstermektedir; böyle bir kişi ayrıca vicdanını zedeleyebilir ve silahla birini öldürüp kan suçu altına da girebilir. (Mezmur 51:14; Sayılar 35:11, 12, 22-25 ile karşılaştır.) Böyle durumlara neden olan işleri seçmeyip bu gibi tehlikelerden kaçınmak, şüphesiz en hikmetli ve iyi yoldur.
18. (a) Tanrı’nın olgun hizmetçilerinin görüşü, dünyevilerin görüşünden nasıl farklıdır? (b) Bir Şahit, temiz bir vicdana sahip olabilmek için sorununu nasıl çözmeye çalışabilir? (II. Korintoslular 11:11)
18 Yaşadığımız “son günlerde” birçok işyeri sahibi memurlarından silah taşımalarını istemektedir. Banka veya güvenlik koruyucularından, bekçilerden istenildiği gibi. Bu durumda olan ve ‘kendininkilere bakmak’ zorunda olan İsa’nın bir takipçisi acaba ne yapmalıdır? (I. Timoteos 5:8) Böyle birinin, Mukaddes Kitaba dayanan görüşü, silah taşıyabileceklerini ve tehlike anında onları kullanabileceklerini düşünen dünyevi insanların görüşünden farklı olmalıdır. (Efesoslular 5:15-17) Kanın kutsallığı konusunda Yehova ile aynı görüşe sahip olan kişi, kan suçundan kaçınmak isteyecektir. (Tekvin 9:6; Mezmur 55:23) Tanrı’nın olgun hizmetçileri silahsız bir iş bulmaya çalışacaklardır; bazı şahitler işverenleriyle konuşup silah taşımalarını gerektirmeyen bir işe geçmeyi başarmışlardır.—I. Timoteos 3:2; Titus 1:5, 6.
HEPİMİZ BARIŞIN ARDINCA KOŞALIM
19. (a) Barışın ardından koşmak için verilen öğüt neden tavsiye edilebilir? (b) Bütünlülüklerini koruyanlar, ağır denemelerden geçip ölseler bile, hangi mükâfata erişebileceklerdir? (c) Sen kime güveniyorsun?
19 Yehova’nın Şahitleri barışın ardından koşarken birçok defa fiziksel, ahlaksal ve ruhsal yönlerden korunmuşlardır! Mukaddes Yazıların gösterdiği, bu yol, aslında takip edilmesi gereken tek yoldur. Birkaç olayda hayatlarını yitiren Tanrı’nın sadık hizmetçilerinin ölümü korkusuzca karşılamaları, onları dirilmede ilk sıraya koymuştur. (İbraniler 11:36-40; Vahiy 2:10) Yehova, bütünlülüğünü korumakla mutlu biri haline gelen Eyub gibi, bazen, Şeytan’ın, Tanrı’nın kavmi üzerine ağır denemeler getirmesine izin veriyor. (Eyub 1:18, 19; 42:12-15) Fakat bu zorbalıkla dolu zamanda başımıza ne gelirse gelsin, bütünlülüğümüzden vazgeçmemize asla müsaade etmeyelim. Tanrı’ya güvenelim. “Çünkü Yehova’nın (YD) gözleri, yürekleri kendisi ile bütün olanlar uğrunda kuvvetli olduğunu göstermek için bütün yeryüzünde fırlanır.”—II. Tarihler 16:9.
ŞUNLARI NASIL CEVAPLANDIRACAKSIN?
Yehova’nın Şahitleri zorbalıkla karşılaştıkları her durumda kime güvenmelidirler?
Yehova’nın teşkilatına ve öğüdüne sımsıkı bağlı kalmanın yararları nelerdir?
Nefsi korumak için silah taşımak ve dövüşmekle ilgili sanatları öğrenmek neden akılsızlıktır?
Silah taşımayı gerektiren bir iş konusunda İsa Mesih’in takipçileri nasıl davranmayı tercih ediyorlar?
[Sayfa 22’deki çerçeve]
Zorbalığın Artması Ne Zaman Duracak?
“Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyet Rusya arasında çıkacak bir nükleer savaş, dünya nüfusunun yüzde 80’inin ölümüyle sonuçlanacaktır.” (Californialı bir senatörle yapılan görüşmenin sonucunu yayımlayan 29 Mart 1982 tarihli “The Express” gazetesi.)
“Onların Beyinlerinden çıkan Bombalar; Sovyet ve Amerikalı siyasal liderlerin, nükleer bir savaşın mümkün olabileceği düşüncesi çok tehlikelidir. Fakat Sovyet ve Amerikan silahlarının tümü veya çoğunluğunun kullandığı bir nükleer savaş, Kuzey yarım küreyi tamamen yok edecektir.” (Dr. Frank Barnaby, barışı artırma uzmanı, 26 Aralık 1982.)
“Eğer savaşa hazırlanmak, barış için en iyi garanti ise, o zaman bugüne kadar daha iyi bir garanti bulunmadı, demektir. Yeryüzünde bir milyon Hiroşima (bombaları) stok edilmiştir, fakat bu gerçek bile yeryüzündeki 4.200.000.000 kişinin başına her yıl silahlar için 115 Sterlin sarf edilmesini engellememektedir. (9 Ocak 1983 tarihli “The Guardian”da yayımlanan ve “Le Monde” gazetesinden iktibas edilen Andre Fontai’nin sözleridir.)
“B.M.’in Başkanı, Nükleer Savaş Tehdidinin Büyüdüğünü Söylüyor.—‘Silahların yeni çeşitleriyle gelecekteki insan nesli arasında bir seçim yapılmalı’ diyor.” (Genel Sekreter Javier Perez de Cuellar’ın açıklamalarını yayımlayan 16 Şubat 1983 tarihli “The New York Times.”)
“Bir nesil gidiyor, ve bir nesil geliyor; fakat dünya ebediyen duruyor.” “Biraz bekle ve kötü yok olacaktır; Onun yerini araştıracaksın ve yok olacaktır. Fakat Yehovayı bekleyen alçak gönüllüler (YD) dünyayı miras alacaklar, ve barış (YD) bolluğunda lezzet bulacaklar.”—Vaiz 1:4; Mezmur 37:10, 11.
[Sayfa 23’teki çerçeve]
Yehova’nın Şahitleri Tripoli’de (Lübnan) Zorbalığı Tahammülle Karşılıyorlar
“Onlar gerçekten çok zor anlar geçirdiler, fakat toplantılarını asla kaçırmadılar. Çevre İbadet Toplantılarını yaparlarken 117 kişilik grubun bir kardeşin evinde toplandığını ve son hemşirenin içeri girmesinden sonra, kapının dışında bir roketin patladığını anlattılar. Toplantılarını yaptıkları evin etrafında yağmur gibi roketler ve mermiler yağmıştı. Bize, şarapnellerin budadığı sokak lambalarının direklerini ve hasar gören çevredeki binaları gösterdiler; fakat toplandıkları apartmana tek bir şarapnel bile değmemişti!”
“İki aile bombardımandan dolayı, toplantıya gitmek konusunda kararsız kaldı. Fakat sonunda gitmeğe karar verdiler; bu kararla hayatları kurtuldu, çünkü ailelerden birinin evi bombalanarak yıkılmış, diğerinin evi ise, içinde kimsenin hayatta kalamayacağı şekilde şarapnel yağmuruna tutulmuştu.”
“Yehova’nın Şahidi olan iki aile, sol görüşlü kişilere ait bir bölgede yaşıyordu. Sağcılar o bölgeyi bastılar ve bu iki aileyi idam etmeye karar verdiler. Bir ailenin hakikatte olmayan ve partiye üye olan bir akrabası bunu duyunca, idam müfrezesi gelmeden önce onları parti merkezinden götürdü. Orada onlar Şahitlerin tarafsızlığı konusunda iyi bir şahadet verdiler ve serbest bırakıldılar. Böyle olaylar sık sık oluyor.”
[Sayfa 26’daki resim]
Zorbalığa zorbalıkla mı karşılık vermeli, yoksa Yehova’ya mı güvenmeli?