İsa—“Çıkışı Eski Vakitten” Olan Hükümdar
ÇOK uzun süredir görmediğiniz akrabanızın gelmesini beklerken, heyecanınız artıyor. Nihayet, onu karşılıyor ve sıcak bir şekilde selamlıyorsunuz. Babasının neden kendisini ziyaretinize gönderdiğini anlatırken onu dikkatle dinliyorsunuz. Sonra çabucak evine dönme vakti geliveriyor. Ona hüzünle güle güle diyorsunuz. Ondan ayrıldığınızda duyduğunuz hüzün evine sağ salim varış haberini aldığınızda azalıyor.
Daha sonra eski kağıtları gözden geçirirken, akrabanızın sizinle buluşmak için çıktığı yolculuktan önce yaptığı işlerden bahseden mektupların farkına varıyorsunuz. O mektuplarda yazılanlar onun geçmişiyle ilgili ilginç ayrıntılar sunuyor ve hem ziyaretine hem de şimdiki işine duyduğunuz takdiri arttırıyor.
“Eski Vakitten”
Birinci yüzyıldaki Yahudilerin sahip olduğu eski belgeler arasında Tanrı’nın peygamberi Mika’nın yaklaşık yedi yüz yıl önceden kaleme aldığı yazılar bulunmaktaydı. Bunlar Mesih’in doğum yerine işaret ediyordu. “Sen, Yahuda binleri arasında bulunmak için küçük olan Beyt-lehem Efrata, İsrail üzerine hükümdar olacak adam bana senden çıkacak; ve onun çıkışı eski vakitten, ezeli günlerdendir.” (Mika 5:2) Bu sözlerin gerçekleşmesi olarak, İsa şimdi MÖ 2 diye bilinen yılda küçük bir Yahudi kasabası olan Beytlehem’de doğdu. Ancak onun çıkışı nasıl “eski vakitten” olabilirdi?
İsa insan olmadan önce de yaşayan bir varlıktı. Pavlus, İsa’nın Kolose’deki takipçilerine yazdığı mektupta İsa’dan “görünmez Allahın sureti, bütün hilkatin ilk doğanı” olarak söz etti.—Koloseliler 1:14.
Hikmetin Kaynağı olan Yehova, Kral Süleyman’ın ilhamla kaleme aldığı Süleymanın Meselleri kitabındaki sözlerle, “kadim işlerinden evel” ilk Oğlunu yarattı. İsa yeryüzünde geçici olarak bulunup göğe döndükten sonra, kendisinin gerçekten “Allahın hilkatinin başlangıcı” olduğuna tanıklık etti. Hikmetin kişileşmiş hali olarak, insan öncesi varlığında İsa şunu bildirdi: “[Yehova] gökleri hazırladığı zaman ben orada idim.”—Süleymanın Meselleri 8:22, 23, 27; Vahiy 3:14.
Başlangıçta, Tanrı’nın Oğlu eşsiz bir göreve tayin edildi; o, Babasının yanında “yapıcı” yani ustabaşı oldu. Bu Yehova’yı ne kadar çok sevindirmişti! Süleymanın Meselleri 8:30’da, “her gün onun sevinci idim” der ve ekler: “Her vakit onun önünde sevinirdim.”
Daha sonra Yehova ilkdoğan Oğluna insanı yaratma işine katılma çağrısında bulunarak, “Suretimizde, benzeyişimize göre insan yapalım” dedi. (Tekvin 1:26) Sonuç olarak bir başka sevinç gelişti. İnsan öncesi varlığı döneminde İsa “sevincim âdem oğulları ile idi” diye açıkladı. (Süleymanın Meselleri 8:31) Resul Yuhanna yazdığı incilin başlangıcında, İsa’nın insan olmadan önce yaratma işinde oynadığı rolü şöyle ifade etti: “Her şey onun ile oldu, ve olmuş olanlardan hiç bir şey onsuz olmadı.”—Yuhanna 1:3.
Yehova’nın Sözcüsü
Yuhanna’nın sözleri dikkatimizi Tanrı’nın Oğlunun sahip olduğu başka bir imtiyaza çeker: Sözcülük. O, başlangıçtan itibaren Söz olarak hizmet etti. Dolayısıyla Yehova Âdem’le, sonra da hem Âdem hem de Havva’yla konuştuğunda, büyük olasılıkla aracı olarak Söz’ü kullanmıştı. Zaten Tanrı’nın insanlığın iyiliğine olan talimatlarını, onlara şefkat duyan birinden başka kim daha iyi aktarabilirdi?—Yuhanna 1:1, 2.
Havva’nın ve ardından da Âdem’in Yaratıcılarına itaatsizlik etmeleri Söz’e ne kadar acı vermiş olmalı! Onların itaatsizliğinin soylarının başına açtığı dertlere son vermek üzere ne büyük bir arzu duymuş olmalı! (Tekvin 2:15-17; 3:6, 8; Romalılar 5:12) Yehova, Havva’yı isyana kışkırtan Şeytan’a şunu duyurdu: “Seninle kadın arasına, ve senin zürriyetinle onun zürriyeti arasına düşmanlık koyacağım.” (Tekvin 3:15) Aden’de olan bitenlere şahit olduğundan, Söz, kadının ‘zürriyetinin’ en önemli kısmı olarak amansız nefretin hedefi olacağını fark etmişti. Şeytan’ın bir katil olduğunu biliyordu.—Yuhanna 8:44.
Daha sonra, Şeytan sadık Eyub’un bütünlüğü hakkında şüphe uyandırdığında, Söz Babasına yöneltilen iftira niteliğindeki suçlamalar karşısında öfke duymuş olmalı. (Eyub 1:6-10; 2:1-4) Gerçekten de başmelek olarak Söz, “Kim Tanrı gibidir?” anlamına gelen Mikael adıyla bilinir; bu, egemenliğine göz dikenlere karşı Yehova’yı nasıl savunduğunu gösterir.—Daniel 12:1; Vahiy 12:7-10.
İsrail’in tarihi boyunca Söz, Şeytan’ın insanları pak tapınmadan uzaklaştırma çabalarını gözlemledi. Mısır’dan Çıkışı takiben, Tanrı Musa aracılığıyla İsrail’e söyle dedi: “İşte ben, yolda seni korumak için, ve hazırladığım yere seni getirmek üzre, önünden bir melek gönderiyorum. Onun karşısında sakının ve onun sözünü dinleyin, ona karşı koymayın; çünkü suçunuzu bağışlamayacaktır; çünkü benim ismim ondadır.” (Çıkış 23:20, 21) Bu melek kimdi? Büyük ihtimalle, insan olmadan önceki İsa idi.
Sadakatle Tabiiyet
Musa MÖ 1473’te öldü ve cesedi “Moab diyarında Beyt-peor karşısındaki derede” gömüldü. (Tesniye 34:5, 6) Anlaşıldığına göre, Şeytan onun cesedini putperestliği teşvik etmek için kullanmak istedi. Mikael buna karşı çıktı, ancak Babası Yehova’nın otoritesini kabul ederek konuyu onun ellerine bıraktı. Mikael ‘Şeytana karşı söverek bir hüküm getirmeye cesaret etmeyerek’ onu şöyle uyardı: “Rab seni azarlasın.”—Yahuda 9.
İsrail sonra Vaat Edilen Kenan Diyarının fethine başladı. Eriha şehri yakınında, Söz’ün, milletin gözetimiyle ilgili görevini sürdüreceği konusunda Yeşu yeni bir güvence aldı. Orada kılıcını çekmiş bir adamla karşılaştı. Yeşu bu yabancıya doğru yürüdü ve şöyle sordu: “Sen bizim taraftan mısın, yoksa düşmanlarımız tarafından mısın?” Yabancı kimliğini açıkladığı anda Yeşu’nun yaşadığı şaşkınlığı gözünüzün önüne getirin. Yabancı şöyle dedi: “Hayır; fakat ben RABBİN ordusunun reisi olarak şimdi geldim.” Yeşu’nun, Yehova’nın bu yüceltilmiş temsilcisinin önünde eğilmesi şaşılacak bir şey değildir; o, kuşkusuz daha sonra İsa ve “mesholunan hükümdar” olacak kişiydi.—Yeşu 5:13-15; Daniel 9:25.
Şeytan’la daha sonraki karşılaşması Tanrı’nın peygamberi Daniel’in günlerinde meydana geldi. Bu olayda Mikael, başka bir meleği Fars’ın cin reisine üç hafta ‘karşı durduğunda’ destekledi. Melek şöyle açıkladı: “İşte, birinci reislerden biri olan Mikael bana yardım etmeğe geldi; ve ben orada, Fars kırallarının yanında alıkonuldum.”—Daniel 10:13, 21.
İnsan Olmadan Önce ve İnsan Olarak İzzeti
Yahuda Kralı Uzziya’nın öldüğü MÖ 778 yılında, Tanrı’nın peygamberi İşaya rüyette Yehova’yı yüce tahtında otururken gördü. Yehova, “Kimi göndereyim, ve bizim için kim gidecek?” diye sordu. İşaya gönüllü oldu, ancak Yehova diğer İsraillilerin onun duyurularına karşılık vermeyeceklerini söyleyerek onu uyardı. Resul Yuhanna birinci yüzyılda iman etmeyen Yahudileri, İşaya’nın günlerindeki insanlarla karşılaştırdı ve şöyle yazdı: ‘İşaya bunları demiştir, çünkü İsa’nın izzetini görmüştü.’ Evet, Yehova’nın ve O’nunla birlikte göklerdeki avlularda olan İsa’nın insan öncesi varlığındaki izzetini görmüştü.—İşaya 6:1, 8-10; Yuhanna 12:37-41.
Yüzyıllar sonra İsa’nın o zamana kadar aldığı en büyük görevin vakti geldi. Yehova sevgili Oğlunun yaşam kuvvetini göklerden Meryem’in rahmine nakletti. Dokuz ay sonra Meryem bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Bu İsa’ydı. (Luka 2:1-7, 21) Pavlus’un sözleriyle: “Vaktin tamamiyeti gelince, . . . . Allah kendi Oğlunu, kadından doğmuş . . . . olarak gönderdi.” (Galatyalılar 4:4, 5) Benzer şekilde, resul Yuhanna da şunu kabul eder: “Kelâm beden olup inayet ve hakikatle dolu olarak aramızda sakin oldu; biz de onun izzetini, Babanın biricik Oğlunun izzeti olarak gördük.”—Yuhanna 1:14.
Mesih Ortaya Çıkıyor
En fazla 12 yaşındayken, İsa semavi Babasının işiyle meşgul olması gerektiğini fark etti. (Luka 2:48, 49) İsa yaklaşık 18 yıl sonra, Erden Nehrine Vaftizci Yahya’nın yanına geldi ve vaftiz edildi. İsa dua ederken, gökler açıldı ve mukaddes ruh onun üzerine indi. Yehova’nın yanında ustabaşı, sözcü, Tanrı’nın ordusunun reisi ve başmelek Mikael olarak hizmet ettiği binlerce yılı hatırladığında zihnine dolan çok sayıda anıyı bir düşünün. Ardından Vaftizci Yahya’ya seslenen Yehova’nın sesini duymanın heyecanı yaşandı. O şöyle dedi: “Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım.”—Matta 3:16, 17; Luka 3:21, 22.
Vaftizci Yahya, İsa’nın insan öncesi varlığından kesinlikle şüphe duymadı. İsa ona yaklaştığında Yahya şunu duyurdu: “İşte, dünyanın günahını kaldıran Allah kuzusu!” Şöyle devam etti: “Benden sonra bir adam geliyor ki, benden ileri oldu, çünkü benden önce idi, diye hakkında söylediğim adam budur.” (Yuhanna 1:15, 29, 30) Resul Yuhanna da İsa’nın önceki varlığını biliyordu. “Yukarıdan gelen hepsinden üstündür” ve “Gökten gelen hepsinden üstündür. Ne görmüş ve işitmişse, ona şehadet eder,” diye yazdı.—Yuhanna 3:31, 32.
MS 61 yıllarında, Resul Pavlus İsa’nın İbrani takipçilerini Mesih’in yeryüzüne gelişinin taşıdığı büyük önemi ve Başkâhin olarak yaptığı işi takdir etmeleri için teşvik etti. İsa’nın Sözcü olarak rolüne dikkat çekerek şöyle yazdı: “Allah . . . . bu günlerin sonunda bize . . . . vasıtası ile âlemleri yarattığı kendi Oğlunda söyledi.” Bu, hem İsa’nın “yapıcı” yani ustabaşı olarak yaratılıştaki rolüne hem de onun, Tanrı’nın insanlarla barışma amacıyla ilerler tarzda gerçekleştirdiği düzenlemelerdeki payına işaret ediyorsa da, Pavlus burada İsa’nın insan öncesi varlığına tanıklık etmektedir.—İbraniler 1:1-6; 2:9.
“Eski Vakitten” Olan Vefa
Birinci yüzyılda Filipi’de bulunan İsa’nın takipçilerine Pavlus şu uyarıda bulundu: “Mesih İsada olan düşünce sizde de olsun; o Mesih ki, Allahın suretinde olduğu halde, Allaha müsavi olmağı bir ganimet saymadı; fakat kul suretini aldı, ve insanların benzeyişinde olarak, kendini hâli kıldı; ve şekilde insan gibi bulunarak ölüme, hattâ haç ölümüne kadar itaat edip nefsini alçalttı.” (Filipililer 2:5-8) Yehova İsa’yı dirilterek ve sonra onu göklerdeki evine tekrar kabul ederek, İsa’nın gösterdiği vefaya sevgi dolu şekilde karşılık verdi. İsa’nın çağlar boyunca bıraktığı bütünlük örneği bizim için gerçekten çok değerlidir!—I. Petrus 2:21.
Mukaddes Kitap, İsa’nın insan öncesi varlığına kısa bir bakış atmamızı mümkün kıldığı için ne kadar müteşekkiriz! Bunlar özellikle onun Gökteki Mesihi Krallığın Kralı olarak hüküm sürdüğü günlerimizde, vefalı hizmetini örnek almak konusundaki kararlılığımızı güçlendirir. “Çıkışı eski vakitten” olan “Barış Prensini,” İsa Mesihi, Yöneticimiz ve Hükümdarımızı selamlayalım.—İşaya 9:6; Mika 5:2.
[Sayfa 24’teki çerçeve]
İnsan Öncesi Varlığına Tanıklık
İsa’nın kendi sözleri, aşağıda belirtildiği gibi insan öncesi varlığına bol bol tanıklık eder:
◻ “Hiç kimse göke çıkmamıştır; ancak gökten inmiş olan İnsanoğlu çıkmıştır.”—Yuhanna 3:13.
◻ “Size gökten ekmeği Musa vermedi, fakat size gökten gerçek ekmeği Babam veriyor. Çünkü Allahın ekmeği gökten inen ve dünyaya hayat verendir. . . . . Kendi irademi değil, fakat beni gönderenin iradesini yapmak için gökten indim.”—Yuhanna 6:32, 33, 38.
◻ “Bir adam ondan yesin ve ölmesin diye, gökten inen ekmek budur. Gökten inmiş olan diri ekmek benim; eğer bir adam bu ekmekten yerse, ebediyen yaşar.”—Yuhanna 6:50, 51.
◻ “Ya eğer İnsanoğlunun önceden olduğu yere çıktığını görürseniz..?”—Yuhanna 6:62.
◻ “Şehadetim doğrudur; çünkü ben nereden gelip nereye gittiğimi bilirim. . . . . Siz aşağıdansınız, ben yukarıdanım; siz bu dünyadansınız, ben bu dünyadan değilim.”—Yuhanna 8:14, 23.
◻ “Eğer Allah sizin Babanız olsaydı, beni severdiniz; çünkü ben Allahtan çıkıp geldim; çünkü ben kendiliğimden de gelmedim, fakat o beni gönderdi.”—Yuhanna 8:42.
◻ “Doğrusu ve doğrusu size derim: İbrahim olmadan önce ben varım.”—Yuhanna 8:58.
◻ “Ey Baba, dünya olmadan önce senin nezdinde bende olan izzetle şimdi sen beni nezdinde taziz eyle. Ey Baba, isterim ki, bana verdiğin kimseler de benim olduğum yerde benimle beraber olsunlar da bana verdiğin izzetimi görsünler; çünkü dünyanın kuruluşundan önce beni sevdin.”—Yuhanna 17:5, 24.
[Sayfa 23’teki resim]
Yeşu, Yehova’nın ordusunun reisi ile karşılaşıyor