13 Шу пайт, Худо Ибромга қуйидагиларни айтди: «Шуни билиб қўйгинки, сенинг авлодинг бегона юртда мусофир бўлиб яшайди. Ўша ернинг халқи уларни қулга айлантириб, 400 йил мобайнида жабр-зулм ўтказади+.

5 Кейин Аллоҳингиз Яҳованинг олдида қуйидаги сўзларни айтинг: “Менинг отам кўчманчи* бир оромий эди+. У киши Мисрга кўчиб бориб+, у ерда мусофир бўлиб яшади. Унинг хонадон аҳли+ эса озчиликни ташкил этарди. Аммо Мисрда у кишидан буюк, кучли ва сон-саноқсиз бир халқ пайдо бўлди+.

6 Бундан ташқари, Худо унинг зурриёти 400 йил бегона юртда мусофир ва қул бўлишини, жабр-зулм кўришини айтиб+,