20 Ахаб Илёсни кўриб: «Охири мени излаб топибсан-да, душманим!»+ — деди. Илёс унга: «Ҳа, топдим. Яҳова шундай демоқда: “Менинг назаримда ёмон ишлар қилишга муккангдан кетганинг боис+, 21 бошингга фалокат келтириб, сени йўқ қиламан. Ахабнинг хонадонидаги эркак зотини, Исроилдаги ҳатто ночор ва ожиз бўлганларини ҳам қириб ташлайман+.

8 Исроил шоҳи Ёҳушафатга: «Яҳовага мурожаат қилса бўладиган яна бир пайғамбар бор+. У Йимло ўғли Михиё. Бироқ мен уни ёмон кўраман+. Чунки у мен ҳақимда яхши эмас, нуқул ёмон башорат айтади»+,— деди. Лекин Ёҳушафат: «Бундай деманг, шоҳ ҳазратлари»,— деб айтди.

15 Яҳованинг Эмозиёга қаҳр-ғазаби қайнаб, унинг олдига пайғамбар юборди ва у шоҳга: «Нега ўз халқини сизнинг қўлингиздан қутқара олмаган халқларнинг худоларига сиғиниб юрибсиз?»+ — деди. 16 Пайғамбар гапириб турганида, шоҳ унга: «Сени шоҳга маслаҳатчи қилиб тайинлаганмидик?!+ Бўлди, бас қил!+ Нима, ўлишни истайсанми?» — деди. Шунда пайғамбар: «Бу ишингиз ва маслаҳатимга қулоқ солмаганингиз учун+ Худо сизни яксон қилмоқчи эканини биламан»,— деди-да, бошқа гапирмади.

6 Муқаддас нарсани итларга берманглар ва марваридларингизни чўчқалар олдига сочманглар+, токи уларни оёғости қилиб, сўнг ўгирилиб, ўзларингизни ҳам тилка-пора қилиб ташламасин.