Ишаё

51 Эй, одилликка интилувчилар,

Эй, Яҳовани изловчилар, менга қулоқ солинг!

Ўзингиз йўнилиб олинган қояга,

Ўзингиз қазиб олинган чуқурликка қаранг.

 2 Отангиз Иброҳимга,

Сизни дунёга келтирган Сорага+ қаранг.

Мен Иброҳимни чақирганда, у бир ўзи эди+,

Мен унга баракалар ёғдириб, кўпайтирдим+.

Бутун харобаларига тасалли беради+.

Унинг саҳросини Адан+ каби,

Дашту биёбонларини Яҳованинг боғи каби қилади+.

У ер шод-хуррамликка, қувончга тўлади,

Шукронаю қўшиқлар садоси янграйди+.

 4 Эй халқим, Менга диққат қил.

Эй миллатим+, Менга қулоқ сол.

Зеро, Мен қонун чиқараман+,

Адолатимни халқлар учун нур қиламан+.

Нажотим яқинлашиб келмоқда+,

Қўлимни узатиб халқларни ҳукм қиламан+.

Ороллар Менга умид боғлайди+,

Қудратимни кўрсатадиган пайтни кутади.

 6 Бошингизни кўтариб осмонга қаранг,

Оёғингиз остидаги ерга назар солинг.

Самолар тутундай тарқаб кетади,

Ер кийим-кечакдай эскиради.

Аҳолиси чивинлардай ўлади.

Бироқ нажотим абадий бўлади+,

Одиллигим ҳеч ҳам тугамайди+.

 7 Эй, адолатни билувчилар,

Эй, қонунимни қалбида сақлайдиган халқ+, Мени тингланг!

Ўткинчи инсон ҳақоратларидан қўрқманг,

Унинг таҳқирлари сизни даҳшатга солмасин.

 8 Улар куя еган кийимдай,

Куя капалак* еган жундай йўқ бўлиб кетади+.

Аммо одиллигим мангу бўлади,

Нажотим насллар оша кўрсатилади»+.

 9 Эй, Яҳованинг қўли+, уйғон!

Уйғон, кучга тўл!

Ахир Раҳобни*+ парча-парча қилган,

Денгиз жониворини санчиб ташлаган Сен эмасмидинг?!+

Севинч садолари ила Сионга келади+,

Чексиз қувонч бошларида тож бўлади+.

Шодлигу хурсандчиликка тўлади,

Қайғу-алам йўққа чиқади+.

Нега ўткинчи инсондан,

Ўт-ўландай қуриб йўқ бўладиган одамзоддан қўрқасиз?+

13 Осмонни ёйган+, ернинг пойдеворини солган

Яратувчинг Яҳовани+ нега унутдинг?

Гўё келиб сени йўқ қилиб юборадигандай,

Кун бўйи зулмкорнинг ғазабидан қўрқдинг.

14 Занжирбанд киши яқинда озод этилади+,

У ўлмайди, қабрга тушмайди,

Нонсиз ҳам қолмайди.

15 Мен — Тангрингиз Яҳова,

Денгизни жунбишга келтириб, тўлқинларини шовуллатаман+.

Менинг исмим Қўшинлар Сарвари Яҳовадир+.

16 Самоларни ўрнатиб, ернинг пойдеворини солиш+,

Сионга: “Сен Менинг халқимсан”+,— дейиш учун,

Сўзларимни оғзингга соламан,

Сени қўлим билан ҳимоялайман+.

17 Уйғон, эй Қуддус, уйғон! Ўрнингдан тур!+

Сен Яҳованинг қўлидан, Унинг ғазаб косасидан ичдинг.

Сен қадаҳдан ичдинг,

Маст қиладиган косани бўшатдинг+.

18 Туққан ўғилларининг ҳеч бири уни етакламади,

Боқиб катта қилган ўғилларининг ҳеч бири қўлидан тутмади.

Улар қопқонга тушган қўй сингари

Ҳар бир кўчанинг бурчагида* ётибди.

21 Шу боис, шароб ичмай маст бўлган,

Эй, бечора аёл, қулоқ сол!

«Маст қиладиган косани,

Қадаҳни, ғазаб косамни қўлингдан оламан+.

Ундан бошқа ичмайсан+.

23 Мен уни сенга зулм ўтказганлар қўлига бераман+,

Ахир улар: “Эгил, устингдан ўтиб кетайлик!” — деган эди.

Шунда сен, улар ўтиб кетиши учун

Орқангни ердай, худди кўчадай қилган эдинг».