Забур

137 Бобилдаги дарёлар+ бўйида ўтирардик.

Сионни эслаганда йиғлардик+.

2 Бобилда ўсган теракларга

Арфаларимизни осиб қўярдик+.

3 Бизни асирга олганлар қўшиқ куйлашимизни сўрарди+.

Мазахчилар ўз кўнглини чоғ қилиш учун:

«Сион ҳақида қўшиқ куйлаб беринглар»,— деб айтарди.

4 Қандай қилиб бегона юртда

Яҳовага атаб қўшиқ куйлаймиз?

5 Эй Қуддус, агар сени унутсам,

Ўнг қўлим бор маҳоратини унутсин*+.

6 Эй Қуддус,

Агар сени эсдан чиқарсам,

Сени энг катта қувончим деб билмасам,

Тилим танглайимга ёпишиб қолсин+.

7 Эй Яҳова, эдомликларнинг айтганларини ёдда тут.

Қуддус қулаган куни улар:

«Уни вайрон қилинг! Ер билан яксон қилинг!» — деган эди+.

8 Эй, Бобил шаҳри! Яқинда вайрон этиласан+.

Бизга нимаики қилган бўлсанг,

Ўшани бошингга солган киши бахтлидир+.

9 Болаларингни ушлаб олиб,

Шафқатсизларча қояларга уриб ўлдирганлар бахтлидир+.