Забур

36 Ёвуз одамнинг қалби тубида гуноҳ пичирлайди,

Унинг кўзларида худотарсликдан нишон ҳам йўқ+.

 2 У ўзига бино қўйгани боис,

Хатосини пайқамайди ҳам, ундан жирканмайди ҳам+.

 3 Оғзидан ёмон ва ёлғон гаплар чиқади,

Яхшилик қилиш нима эканини тушунишга ақли етмайди.

У эгри йўлда туради,

Ёмонликдан юз ўгирмайди.

 5 Эй Яҳова, севгинг* самоларгача+,

Садоқатинг булутларгача етади.

 6 Одиллигинг маҳобатли тоғлардайдир+,

Ҳукмларинг бепоён, тубсиз уммон кабидир+.

Қанотларинг соясида инсон ўғиллари

паноҳ топади+.

 8 Улар уйингдаги мўл-кўл ноз-неъматлардан еб тўяди+,

Сен уларга лаззатга тўла дарёнгдан ичдирасан+.

 9 Ҳаёт манбаи Сендадир+,

Сенинг нуринг туфайли биз нурни кўра оламиз+.

10 Сени биладиганларга меҳр-садоқатингни+,

Қалби тўғриларга адолатингни намоён этишни тўхтатма+.

11 Такаббурларнинг оёғи мени топташига,

Ёвузларнинг қўли мени сарсон қилишига йўл қўйма.

12 Ана, бадкирдорлар қулади,

Улар йиқилиб, туролмай қолди+.