Ишаё

32 Мана, шоҳ+ адолат учун бошқаради+,

Беклар одиллик учун ҳукм суради.

 2 Ҳар бири шамолдан ҳимоялайдиган жойдай,

Жаладан сақлайдиган панадай бўлади.

Дашт-биёбондаги оқар сувлардай+,

Қақраган ердаги баҳайбат қоятошнинг соясидай бўлади.

 3 Ўшанда, кўрган кўзлар бошқа юмилмайди,

Эшитган қулоқлар диққатли бўлади.

 4 Шошқалоқ кишилар билим устида мулоҳаза юритади,

Дудуқ кишилар тутилмай равон гапиради+.

 5 Нодон киши бошқа сахий деб,

Ахлоқсиз киши зиёли деб аталмайди.

 6 Муртадликни олға суриб, Яҳовани қоралаш,

Оч одамни овқатсиз,

Чанқаган кишини сувсиз қолдириш учун

Ақлсиз киши бемаъни сўзлар айтади,

Кўнглидан ёмон фикрларни ўтказади+.

 7 Ахлоқсиз кишининг ниятлари ёвуздир+,

Эзилган одамни ёлғон билан ҳалок этиш учун+

Шармандали ишларга уни бошлайди.

Камбағал одам тўғри гапирса ҳам, у шундай қилади.

 8 Сахий одам ҳимматли бўлишга ундайди,

У доим сахийлик пайида бўлади.

10 Бир йилдан сал вақт ўтгач, сиз беғамлар изтиробга тушасиз,

Чунки узум йиғиш мавсуми ниҳоясига етса-да, ҳосили бўлмайди+.

Устингиздаги кийимни ечиб,

Белингизга жул ўранг+.

12 Серҳосил далалару узумзорлар учун

Кўксингизга уриб йиғланг.

13 Халқимнинг ерини тиканлару янтоқлар босиб кетади.

Улар қувончга тўла барча хонадонларни,

Шод-хуррамликка тўла шаҳарни қоплайди+.

14 Мустаҳкам минора тарк этилади,

Сершовқин шаҳар ҳувуллаб қолади+.

Офел+ ва қўриқчи минораси абадий ташландиққа айланади.

У ерда ёввойи эшаклар яйрайди,

Қўй-эчкилар ўтлайди+.

15 Худо устимизга Ўз руҳини ёғдирмагунча+,

Саҳро боққа бурканмагунча,

Боғ ўрмонга айланмагунча шундай бўлади+.

16 Саҳрода адолат яшайди,

Боғда одиллик маскан қуради+.

17 Чин адолат тинчлик келтиради+,

Чин адолатнинг ҳосили мангу хотиржамлик, хавфсизлик бўлади+.

18 Халқим тинчлик ҳукм сурган,

Бехатар, тинч-осойишта жойларда яшайди+.

19 Бироқ ўрмонни дўл ювиб кетади,

Шаҳар ер билан битта бўлади.

20 Эй, сувлар бўйига уруғ сепадиганлар,

Ҳўкизу эшакни қўйиб юборадиганлар, сизлар бахтлисиз!»+