Job

7 “Is daar nie dwangarbeid+ vir die sterflike mens op die aarde nie,

En is sy dae nie soos die dae van ’n loonarbeider nie?+

 2 Soos ’n slaaf hyg hy na die skaduwee,+

En soos ’n loonarbeider wag hy op sy loon.+

 3 So is ek die besitter van waardelose maanmaande gemaak,+

En nagte van moeite+ het hulle vir my uitgemeet.

 4 Wanneer ek gaan lê het, het ek ook gesê: ‘Wanneer sal ek opstaan?’+

En wanneer die aand sy volle maat bereik, was ek ook sat van rusteloosheid tot die oggendskemering toe.

 5 My vlees is bekleed met wurms+ en stofklonte;+

My vel het korse gevorm en teer weg.+

 6 My dae het vinniger geword+ as ’n wewerspoel,

En hulle kom tot ’n einde in hopeloosheid.+

 7 Dink daaraan dat my lewe wind is;+

Dat my oog die goeie nie weer sal sien nie.

 8 Die oog van hom wat my sien, sal my nie aanskou nie;

U oë sal op my wees, maar ek sal daar nie wees nie.+

 9 Die wolk kom beslis tot ’n einde en gaan weg;

So sal hy wat na Sjeool afdaal, nie opkom nie.+

10 Hy sal nie meer na sy huis terugkeer nie,

En sy plek sal hom nie meer erken nie.+

11 Ook ek, ek sal nie my mond terughou nie.

Ek sal in die benoudheid van my gees praat;

Ek sal my besig hou met die bitterheid van my siel!+

12 Is ek ’n see of ’n seemonster,

Dat u ’n wag+ oor my moet stel?

13 Wanneer ek gesê het: ‘My divan sal my vertroos,

My bed sal my besorgdheid help dra’,

14 Het u my selfs met drome verskrik,

En deur visioene laat u my van skrik opspring,

15 Sodat my siel verstikking verkies,

Die dood+ bo my gebeente.

16 Ek het dit verwerp;+ tot onbepaalde tyd sal ek nie wil lewe nie.

Laat my met rus, want my dae is ’n asemstoot.+

17 Wat is die sterflike mens+ dat u hom sou grootmaak

En dat u u hart op hom sou rig

18 En dat u elke oggend aan hom aandag sou skenk,

Dat u hom elke oomblik op die proef sou stel?+

19 Waarom wil u nie u blik van my afwend+

Of my laat staan totdat ek my speeksel insluk nie?

20 As ek gesondig het, wat kan ek uitrig teen u, die Waarnemer van die mensdom?+

Waarom het u my as u teiken opgestel, sodat ek vir u ’n las sou word?

21 En waarom vergewe u nie my oortreding+

En sien u nie my ongeregtigheid oor nie?

Want nou sal ek in die stof+ gaan lê;

En u sal my sekerlik soek, en ek sal daar nie wees nie.”