Hulle bring “’n gawe aan Jehovah”

12, 13. Op watter manier sal “broers” vanaf 537 v.G.J. na Jerusalem gebring word?

¹² Nadat Jerusalem herbou is, sal die Jode wat ver buite hulle vaderland versprei is, die stad en sy herstelde priesterdom as die sentrum van rein aanbidding beskou. Baie van hulle sal lang afstande reis om die jaarlikse feeste daar by te woon. Onder inspirasie skryf Jesaja: “‘Hulle sal al julle broers uit al die nasies as ’n gawe aan Jehovah bring, op perde en op waens en op oordekte waens en op muile en op vinnige kameelkoeie, na my heilige berg, Jerusalem’, het Jehovah gesê, ‘net soos wanneer die kinders van Israel die gawe in ’n rein houer in die huis van Jehovah bring. En ook uit hulle sal ek party neem vir die priesters, vir die Leviete.’”—Jesaja 66:20, 21.

¹³ Party van daardie “broers uit al die nasies” was op Pinksterdag teenwoordig toe heilige gees op Jesus se dissipels uitgestort is. Die verslag sê: “In Jerusalem het daar Jode gewoon, godvresende manne, uit elke nasie van dié onder die hemel” (Handelinge 2:5). Hulle het na Jerusalem gekom om volgens die Joodse gebruik te aanbid, maar toe hulle die goeie nuus van Jesus Christus hoor, het baie geloof in hom beoefen en is hulle gedoop.

14, 15. (a) Hoe het gesalfde Christene ná die Eerste Wêreldoorlog meer van hulle geestelike “broers” ingesamel, en hoe is hulle as ’n “gawe in ’n rein houer” voor Jehovah gebring? (b) In watter opsig het Jehovah ‘party vir die priesters geneem’? (c) Wie was onder die gesalfde Christene wat by die insameling van hulle geestelike broers betrokke was? (Sien die venster op hierdie bladsy.)

¹⁴ Het hierdie profesie ’n hedendaagse vervulling? Ja, beslis. Ná die Eerste Wêreldoorlog het Jehovah se gesalfde knegte uit die Skrif geleer dat God se Koninkryk in 1914 in die hemel opgerig is. Deur noukeurige Bybelstudie het hulle geleer dat bykomende Koninkrykserfgename, of “broers”, ingesamel sou word. Onverskrokke bedienaars het allerhande vervoermiddele gebruik om tot “die mees afgeleë deel van die aarde” te reis en toekomstige lede van die gesalfde oorblyfsel te soek, waarvan die meeste uit die kerke van die Christendom gekom het. Wanneer hulle opgespoor is, is hulle as ’n gawe aan Jehovah gebring.—Handelinge 1:8.

¹⁵ Die gesalfdes wat in die vroeë jare ingesamel is, het nie verwag dat Jehovah hulle moet aanvaar soos hulle was voordat hulle tot ’n kennis van Bybelwaarheid gekom het nie. Hulle het stappe gedoen om hulle te reinig van enigiets wat hulle geestelik en sedelik verontreinig het, sodat hulle as ’n “gawe in ’n rein houer”, of soos die apostel Paulus gesê het, “’n kuis maagd voor die Christus”, gebring kon word (2 Korintiërs 11:2). Buiten dat hulle leerstellige dwalings verwerp het, moes die gesalfdes leer hoe om heeltemal neutraal te bly in die politieke aangeleenthede van hierdie wêreld. In 1931, toe Jehovah se knegte in die gepaste mate gereinig is, het Hy hulle goedgunstig die voorreg gegee om sy naam as Jehovah se Getuies te dra (Jesaja 43:10-12). Maar in watter opsig het Jehovah ‘party vir die priesters geneem’? As ’n groep het hierdie gesalfdes ’n deel geword van “’n koninklike priesterdom, ’n heilige nasie”, wat lofoffers aan God bring.—1 Petrus 2:9; Jesaja 54:1; Hebreërs 13:15.

[Venster op bladsy 409]

Gesalfde gawes vir Jehovah uit al die nasies

In 1920 het Juan Muñiz die Verenigde State verlaat, na Spanje gegaan en daarvandaan na Argentinië, waar hy gemeentes van die gesalfdes georganiseer het. Van 1923 af het die lig van waarheid op opregtes van hart in Wes-Afrika geskyn toe die sendeling William R. Brown (dikwels Bible Brown genoem) die Koninkryksboodskap in plekke soos Sierra Leone, Ghana, Liberië, Gambië en Nigerië begin verkondig het. In daardie selfde jaar het die Kanadees George Young na Brasilië gegaan en daarvandaan na Argentinië, Costa Rica, Panama, Venezuela en selfs die Sowjetunie. Omtrent dieselfde tyd het Edwin Skinner uit Engeland na Indië vertrek, waar hy baie jare lank aan die oeswerk deelgeneem het.