⁴ Jesus het gesê: “Wie van julle sal ’n vriend hê en sal middernag na hom toe gaan en vir hom sê: ‘Vriend, leen my drie brode, want ’n vriend van my wat op reis is, het so pas by my aangekom en ek het niks om vir hom voor te sit nie’? En dié antwoord van binne en sê: ‘Hou op om my lastig te val. Die deur is al toegesluit, en my jong kinders is saam met my in die bed; ek kan nie opstaan en vir jou iets gee nie.’ Ek sê vir julle: Al sal hy nie opstaan en vir hom iets gee omdat hy sy vriend is nie, sal hy beslis weens sy onbeskroomde volharding opstaan en hom gee wat hy nodig het.” Daarna het Jesus verduidelik hoe hierdie illustrasie op gebed van toepassing is en gesê: “Gevolglik sê ek vir julle: Hou aan vra, en vir julle sal gegee word; hou aan soek, en julle sal vind; hou aan klop, en vir julle sal oopgemaak word. Want elkeen wat vra, ontvang; en elkeen wat soek, vind; en vir elkeen wat klop, sal oopgemaak word.”—Lukas 11:5-10.

 6. Hoe is die betoning van gasvryheid in Jesus se dag beskou?

⁶ Jesus wys nie net vir ons hoe ons moet bid nie—met onbeskroomde volharding—maar ook waarom ons dit moet doen. Om daardie les duidelik te verstaan, moet ons dink aan hoe diegene wat na Jesus se illustrasie oor die volhardende gasheer geluister het, die betoning van gasvryheid beskou het. Baie Skrifgedeeltes toon dat mense in Bybeltye, en veral God se knegte, dit as baie belangrik beskou het om besoekers gasvry te ontvang (Genesis 18:2-5; Hebreërs 13:2). Dit was ’n skande om nie gasvryheid te betoon nie (Lukas 7:36-38, 44-46). Kom ons hou dit in gedagte en kyk weer na Jesus se illustrasie.

 7. Waarom skroom die gasheer in Jesus se illustrasie nie om sy vriend wakker te maak nie?

⁷ Die gasheer in die illustrasie kry in die middel van die nag ’n besoeker. Die gasheer voel verplig om vir sy gas iets te ete te gee, maar het “niks om vir hom voor te sit nie”. Na sy mening is dit ’n noodgeval! Hy moet brood in die hande kry, kom wat wil. Daarom gaan hy sonder om te skroom na ’n vriend toe en maak hom wakker. “Vriend, leen my drie brode”, roep die gasheer uit. Hy hou aan vra totdat hy kry wat hy nodig het. Eers dan, wanneer hy die brode het, kan hy ’n ordentlike gasheer wees.

Hoe nodiger dit is, hoe dringender moet jy vra

 8. Wat sal ons beweeg om te volhard in ons gebede vir heilige gees?

⁸ Wat toon hierdie illustrasie oor die rede waarom ons in gebed volhard? Die man het brood bly vra omdat hy gevoel het dat dit absoluut noodsaaklik is dat hy daardie brode kry om sy plig as ’n gasheer na te kom (Jesaja 58:5-7). Sonder brood sou hy te kort skiet. Net so hou ons aan om tot God te bid en sy gees te vra omdat ons weet dat dit absoluut noodsaaklik is om God se gees te hê om ons bediening as ware Christene uit te voer (Sagaria 4:6). Daarsonder sal ons nie suksesvol wees nie (Matteus 26:41). Sien jy die belangrike gevolgtrekking wat ons uit hierdie illustrasie kan aflei? As ons God se gees beskou as iets wat ons dringend nodig het, sal ons meer geneig wees om dit met volharding te vra.

9, 10. (a) Lig toe waarom ons daarin moet volhard om God om sy gees te vra. (b) Watter vraag moet ons ons afvra, en waarom?

⁹ Om hierdie les in ’n hedendaagse konteks te plaas, stel jou voor dat een van jou gesinslede in die middel van die nag siek word. Sal jy ’n dokter wakker maak om sy hulp te vra? Nie as die pasiënt nie ernstig siek is nie. Maar as hy ’n hartaanval kry, sal jy glad nie skroom om ’n dokter te ontbied nie. Waarom nie? Omdat dit ’n noodgeval is. Jy besef dat kundige hulp absoluut noodsaaklik is. As jy nie hulp vra nie, kan dit noodlottig wees. Net so staan ware Christene as ’t ware die hele tyd voor ’n noodgeval. Satan loop immers rond soos “’n brullende leeu” en probeer ons verslind (1 Petrus 5:8). Die hulp van God se gees is absoluut noodsaaklik as ons geestelik aan die lewe wil bly. As ons nie God se hulp vra nie, kan dit noodlottig wees. Ons vra God dus met onbeskroomde volharding om sy heilige gees (Efesiërs 3:14-16). Alleenlik deur dit te doen, sal ons die krag behou om ‘tot die einde toe te volhard’.—Matteus 10:22; 24:13.