Hoofstuk 113

Nederigheid by die laaste Pasga

PETRUS en Johannes het reeds in Jerusalem aangekom om in opdrag van Jesus voorbereidings vir die Pasga te tref. Jesus daag later in die middag op, blykbaar saam met die tien ander apostels. Die son sak op die horison wanneer Jesus en sy geselskap die Olyfberg afkom. Dit is die laaste keer tot ná sy opstanding dat Jesus in die dag van hierdie berg af oor die stad uitkyk.

Kort voor lank kom Jesus en sy geselskap in die stad aan en gaan na die huis waar hulle die Pasga sal vier. Hulle klim die trap na die groot bovertrek waar hulle vind dat al die voorbereidings vir hulle privaat viering van die Pasga getref is. Jesus het uitgesien na hierdie geleentheid, want hy sê: “Ek het baie sterk daarna verlang om hierdie pasga met julle te eet voordat Ek ly.”

Volgens die ge-woonte drink die Pasgavierders vier bekers wyn. Ná Jesus die beker geneem het wat blykbaar die derde beker is, dank hy en sê: “Neem dit en deel dit onder julle. Want Ek sê vir julle: Ek sal sekerlik nie drink van die vrug van die wynstok voordat die koninkryk van God gekom het nie.”

Die een of ander tyd gedurende die maaltyd staan Jesus op, trek sy boklere uit, neem ’n doek en vul ’n bak met water. Gewoonlik sien ’n gasheer toe dat ’n gas se voete gewas word. Maar aangesien daar by hierdie geleentheid nie ’n gasheer teenwoordig is nie, sorg Jesus vir hierdie persoonlike diens. Enigeen van die apostels kon van die geleentheid gebruik gemaak het om dit te doen; tog doen niemand dit nie omdat daar blykbaar steeds ’n mate van wedywer onder hulle bestaan. Nou is hulle verleë wanneer Jesus hulle voete begin was.

Toe Jesus by Petrus kom, maak hy beswaar: “U sal my voete in der ewigheid nie was nie!”

“As Ek jou nie was nie, het jy geen deel aan My nie”, sê Jesus.

“Here”, antwoord Petrus, “nie net my voete nie, maar ook die hande en die hoof.”

“Hy wat gewas is”, antwoord Jesus, “het niks anders nodig as om die voete te was nie, maar is heeltemal rein; en julle is rein, maar nie almal nie.” Hy sê dit, want hy weet dat Judas Iskariot van plan is om hom te verraai.

Wanneer Jesus die voete van al 12 gewas het, onder andere die voete van sy verraaier, Judas, trek hy sy boklere aan en gaan weer aan tafel. Dan vra hy: “Verstaan julle wat Ek aan julle gedoen het? Julle noem My Meester en Here, en julle is reg, want Ek is dit. As Ek dan, die Here en die Meester, julle voete gewas het, is julle ook verplig om mekaar se voete te was. Want Ek het julle ’n voorbeeld gegee om, net soos Ek aan julle gedoen het, ook so te doen. Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, ’n dienskneg is nie groter as sy heer nie, en ’n gesant is ook nie groter as die een wat hom gestuur het nie. As julle hierdie dinge weet, salig is julle as julle dit doen.”

Wat ’n pragtige les in nederige diens tog! Die apostels moet nie die eerste plek wil hê en dink dat hulle so belangrik is dat ander hulle altyd moet dien nie. Hulle moet die voorbeeld volg wat Jesus gestel het. Dit is nie een van rituele voetwassery nie. Nee, maar dit is ’n voorbeeld van bereidwilligheid om sonder partydigheid te dien, ongeag hoe gering of onaangenaam die taak ook al is. Mattheüs 26:20, 21; Markus 14:17, 18; Lukas 22:14-18; 7:44; Johannes 13:1-17.

▪ Wat is uniek wanneer Jesus oor Jerusalem uitkyk wanneer hy die stad binnegaan om die Pasga te vier?

▪ Watter beker gee Jesus gedurende die Pasga blykbaar aan die 12 apostels nadat hy gedank het?

▪ Watter persoonlike diens is volgens gebruik aan gaste gelewer toe Jesus op die aarde was, en waarom is dit nie gelewer gedurende die Pasga wat deur Jesus en die apostels gevier is nie?

▪ Waarom het Jesus die knegsdiens verrig deur sy apostels se voete te was?